Voorbeelden van natuurrecht

De Natuurwet Het is de ethische en juridische doctrine die het bestaan ​​van bepaalde rechten die inherent zijn aan de menselijke conditie, dat wil zeggen, ze worden samen met de mens geboren en zijn prior, superieur en onafhankelijk van de positieve wet (geschreven) en gewoonterecht (custom). Bijvoorbeeld: Plato's grondrechten, de tien christelijke geboden.

Deze set van reglement gaf aanleiding tot een groep scholen en denkers die reageerden op de naam van de natuurwet of natuurwet, en dat hij zijn denken steunde op de volgende premissen:

Dit betekent dat er morele principes primair, natuurlijk, die een onmisbare plaats innemen als basis van elke menselijke juridische structuur. Volgens dit kan een wet die in tegenspraak is met genoemde morele principes niet worden nageleefd en bovendien elk kader ongeldig maken die het ondersteunt, in wat de formule van Radbruch werd genoemd: "de extreem onrechtvaardige wet is niet waar" wet".

De natuurwet hoeft dus niet te worden geschreven (zoals de positieve wet), maar is inherent aan de menselijke conditie, zonder onderscheid van ras,

religie, nationaliteit, geslacht of sociale status. Het natuurrecht zou moeten dienen als interpretatieve basis voor de andere takken van het recht, aangezien het beginselen van juridische en juridische aard zijn, niet louter morele, culturele of religieuze.

De eerste formuleringen Moderne ideeën over dit idee komen van de School van Salamanca en werden later overgenomen en geherformuleerd door de theoretici van het sociaal contract: Jean Jacques Rousseau, Thomas Hobbes en John Locke.

Echter, al in de oudheid waren er tal van achtergrond van de natuurwet, meestal geïnspireerd door goddelijke wil, of toegeschreven aan een bovennatuurlijk karakter.

Voorbeelden van natuurrecht

1. De goddelijke wetten van de oudheid. In oude culturen was er een reeks goddelijke wetten die mannen regeerden, en wiens onbetwistbaar bestaan ​​was voorafgaand aan enige vorm van rechtsorde of zelfs aan de bepalingen van de hiërarchen. Er werd bijvoorbeeld in het oude Griekenland gezegd dat Zeus de boodschappers beschermde en daarom zouden ze niet verantwoordelijk moeten worden gehouden voor de nieuws goed of slecht zullen ze dragen.
2. Plato's grondrechten. Zowel Plato als Aristoteles, eminente oude Griekse filosofen, geloofden en postuleerden de bestaan ​​van drie fundamentele rechten die inherent zijn aan de mens: het recht op leven, het recht naar Vrijheid en het recht om te denken. Dit betekent niet dat er in het oude Griekenland geen moorden, slavernij of censuur waren, maar het betekent wel dat oude denkers zagen de noodzaak van wetten voorafgaand aan een collectieve conventie in mens.
3. De tien christelijke geboden. Net als in het vorige geval, werden deze tien geboden die zogenaamd door God waren gedicteerd, opgesteld in de... basis van een wettelijke code voor het Hebreeuwse volk van het christelijke tijdperk, en vervolgens op het fundament belangrijk traditie van het westerse denken als gevolg van de christelijke middeleeuwen en de theocratie die toen in Europa heerste. Zonden (schendingen van de code) werden streng gestraft door vertegenwoordigers van de katholieke kerk (zoals de Heilige Inquisitie).
4. De universele rechten van de mens. Voor het eerst vastgesteld tijdens de vroege dagen van de Franse Revolutie, te midden van de opkomst van een nieuwe republiek, vrij van absolutistisch monarchaal despotisme, vormden deze rechten de basis voor hedendaagse formuleringen (mensenrechten) en Ze beschouwden gelijkheid, broederschap en vrijheid als onvervreemdbare voorwaarden van alle mensen in de wereld, zonder onderscheid van hun afkomst, sociale toestand, religie of gedachtegang. politiek.
5. Hedendaagse mensenrechten. De mensenrechten onvervreemdbaarheden van gelijktijdigheid zijn een voorbeeld van natuurwetten, omdat ze samen met de mens worden geboren en zijn gemeenschappelijk voor alle mensen, zoals het recht op leven of identiteit, om een ​​naam te noemen voorbeeld. Deze rechten kunnen door geen enkele rechtbank ter wereld worden ingetrokken of ingetrokken en staan ​​boven elke wet van elk land, en de schending ervan wordt op elk moment internationaal bestraft, omdat ze worden beschouwd als misdaden die dat niet doen nooit voorschrijven.

Volgen met: