20 voorbeelden van grampositieve en gramnegatieve bacteriën

De bacteriële herkennings- en classificatiemethode Door de tinctuur van Gram, werd het uitgevonden door de Deense wetenschapper Christian Gram in 1884 en van daaruit ontleent het zijn naam.

Het bestaat uit het toevoegen van een specifieke reeks pigmenten en beitsen aan een laboratoriummonster, waardoor een roze of violette kleuring wordt bereikt, afhankelijk van het type bacterie: de Gram-positieve ze reageren op pigment en zullen onder de microscoop paars lijken; Terwijl de Gram-negatief ze zijn bestand tegen vlekken en maken het rood of roze van kleur.

Dit verschil in respons laat een andere samenstelling van de celenvelop zien, aangezien de grampositieve a dikke laag peptidoglycaan (mureïne), waardoor ze een grote weerstand hebben maar ze veel beter vasthouden kleurstof.

Gram-negatieve hebben daarentegen een dubbel membraan van lipiden in hun envelop, dus ze hebben een veel dunnere peptidoglycaanlaag nodig en kleuren daarom niet op dezelfde manier.

Deze methode onthult een natuurlijke bacteriële typologie, nuttig bij het identificeren van de soort en vooral de

antibiotica nodig om het te bestrijden.
Hoewel grampositieve bacteriën een gevarieerde en meerderheidsgroep zijn, met de aanwezigheid van mobiele organismen (flagellaten) en zelfs fotosynthetisch. Gram-negatieven zijn verantwoordelijk voor veel van de dodelijkste bekende bacteriële ziekten.

Voorbeelden van grampositieve bacteriën

1. Staphylococcus aureus. Verantwoordelijk voor abcessen, dermatitis, lokale infecties en mogelijke gastro-enteritis.
2. Streptococcus pyrogenes. Oorzaak van etterende infecties in de luchtwegen, evenals reumatische koorts.
3. Streptococcus aglactiae. Vaak in gevallen van neonatale meningitis, endometritis en longontsteking.
4. Streptococcus faecalis. Gebruikelijk bij gal- en urineweginfecties, leeft in de menselijke dikke darm.
5. Streptococcus pneumoniae. Verantwoordelijk voor longontsteking en luchtweginfecties, evenals otitis, meningitis en peritonitis.
6. Streptococcus sanguis. Veroorzaker van endocarditis, wanneer het in de bloedbaan terechtkomt via laesies in uw leefgebied, de mond en het tandslijmvlies.
7. Clostridium tetani. Bacteriën die verantwoordelijk zijn voor tetanus komen het lichaam binnen vanaf de grond door trauma aan de ledematen.
8. Bacillus anthracis. Het is de bekende miltvuurbacterie, zowel in de cutane als in de longversie.
9. Clostridium botullinum. Veroorzaker van klassiek botulisme en kinderbotulisme, het leeft in de bodem en voedsel slecht bewaard gebleven.
10. Clostridium-periferen. Deze bacterie scheidt toxines af die de celwand vernietigen en is verantwoordelijk voor gasvormige gangrenen, necrotiserende enteritis en endometritis.

Voorbeelden van gramnegatieve bacteriën

1. Neisseria meningitidis. Gevaarlijke bacteriën die meningitis en meningokokkenziekte veroorzaken, koloniseren de menselijke luchtwegen en stijgen via de bloedbaan op naar de hersenvliezen.
2. Neisseria gonorrhoeae. Bekend als de oorzaak van gonorroe, een veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoening.
3. Escherichia coli. Het is een gebruikelijke bewoner van de menselijke dikke darm en is betrokken bij de zogenaamde "reizigersdiarree", evenals bij neonatale meningitis, sepsis en urineweginfecties.
4. Salmonella typhi. Bacteriën die verantwoordelijk zijn voor de ziekte die bekend staat als buiktyfus, worden meestal overgedragen via de fecaal-orale route: watervervuiling, slechte afvoer van uitwerpselen of gebrekkige hygiëne.
5. Salmonella enteritidis. Het veroorzaakt meestal enterocoitis en bloedvergiftiging met abcessen als het vanuit de darm in het bloed komt.
6. Haemophilus influenzae. Gewoonlijk aerobe bacil, is het verantwoordelijk voor talrijke meningitis, otitis, sinusitis, bronchopneumonie, cellulitis en septische artritis.
7. Bordetella pertussis. Veroorzaker van de ziekte die bekend staat als kinkhoest, met een hoge kindersterfte.
8. Brucella abortus. Het veroorzaakt brucellose, een ziekte van runderen die op de mens wordt overgedragen door contact met dieren of door inname van ongepasteuriseerde zuivelproducten.
9. Francisella tularensis. Het is verantwoordelijk voor de zogenaamde "konijnenkoorts" of tularemie en wordt op de mens overgedragen door vectoren (mijten of andere soorten exoparasieten) van konijnen, herten en soortgelijke dieren.
10. Pasteurella multocida. Anaërobe bacil, overgedragen door de beet van huisdieren besmet, zoals katten en honden. Het verspreidt zich door de huid en infecteert de luchtwegen, waardoor ook cellulitis ontstaat.