10 voorbeelden van democratische leiders

Het wordt begrepen door een democratische leider die karakters met prominente sociale en/of politieke participatie wiens machtsovername het product was van vrije keuze (formeel of niet) van de gemeenschappen die ze vertegenwoordigen, via de mechanismen van burgerparticipatie in overeenstemming met wat wordt begrepen voor democratie, en waarvan de uitvoering, die er ooit de leiding over had, werd gehouden binnen de wettelijke, juridische en morele kaders die bij dat concept horen. Bijvoorbeeld: Martin Luther King, Mahatma Gandhi, Lucy Parsons.

Een democratische leider, om zo te zijn, vrijwillig inlevert tot de beperkingen en procedures waarmee de democratie, als regeringsregime, de uitoefening van de wil van de machtigen, door de scheiding der machten, de naleving van de wet en het openbare en transparante beheer van activa gemeenschappelijk.

Veel van de grote democratische leiders in de geschiedenis zijn vandaag de dag... cult object en erkenning, als een voorbeeld dat moet worden gevolgd in de strijd voor meer rechtvaardige, vreedzame en ordelijke samenlevingen.

Voorbeelden van democratische leiders

1. Nelson Mandela (1918-2013). Zuid-Afrikaanse politieke leider slachtoffer van het raciale beleid van apartheid dat zwart en wit scheidde ten gunste van het eerste. Hij werd president van zijn land na tientallen jaren in de gevangenis en tijdens zijn ambtstermijn werd de verzoening van sterk geradicaliseerde sectoren en de herdemocratisering van een vijandige samenleving mogelijk.
2. Martin Luther King (1929-1968). Amerikaanse predikant van de Baptistenkerk, enorm invloedrijk in het Amerikaanse rassenconflict. Hij verzette zich fel tegen de rassenwetten die van kracht waren in de samenleving van zijn tijd, vocht tegen armoede en oorlog, en kwam tot... uitgegroeid tot een symbool van rassengelijkheid, door het winnen van de Nobelprijs voor de Vrede in 1964, vier jaar voordat hij werd vermoord tot de 39 jaar.
3. Mahatma Gandhi (1869-1948). Geestelijk leider van Brits koloniaal India en eeuwig symbool van vreedzaam verzet, hij was een advocaat, denker, politicus en hindoe van vitaal belang belang in de onafhankelijkheid van India, dankzij zijn prediking van geweldloze protestmethoden, zoals de hongerstaking en de demonstraties van burgerlijke ongehoorzaamheid. Hij werd op 78-jarige leeftijd vermoord door radicale hindoe-integrators.
4. John Fitzgerald Kennedy (1917-1963). In de volksmond bekend als JFK, was hij de 35e president van de Verenigde Staten, de jongste in de geschiedenis, vermoord tijdens zijn ambt in 1963. Hij wordt beschouwd als een vertegenwoordiger van de Noord-Amerikaanse democratische aspiraties, aangezien in zijn periode de beweging voor de Burgerrechten in de Verenigde Staten, hoewel de eerste militaire acties in Vietnam en de nucleaire raketcrisis ook plaatsvonden uit Cuba.
5. Steve Biko (1946-1977). Zuid-Afrikaanse anti-apartheidsactivist, sloot zich aan bij de BCM-beweging (Zwarte gewetensbeweging), die hard heeft gevochten voor rassengelijkheid. Hij was een belangrijke lokale leider tot de dag van zijn arrestatie door de politie in 1977 en het daaropvolgende verhoor in een bekend martelcentrum. genaamd Police Room 619 e Port Elizabeth, van waaruit hij praktisch dood zou vertrekken naar de Pretoria-gevangenis, waar zijn dood.
6. Aung San Suu Kyi (1945-). Birmese politicus, strijder voor de democratisering van haar land, die ondanks het winnen van de presidentsverkiezingen in 2015 niet kon aantreden omdat de grondwet opgesteld door de militaire elites die de natie een halve eeuw beheersen, verbiedt het presidentschap van degenen die kinderen hebben met buitenlandse paspoorten (en die van hen zijn gedeeltelijk Engels). Hij won in 1991 de Nobelprijs voor de Vrede en talloze prijzen voor zijn democratische en civiele werk.
7. Lucy Parsons (1853-1942). Als vakbondsleider en een Noord-Amerikaanse communistische anarchist, was ze een voorname sociale strijder voor de onderdrukte klassen en voor de bevrijding van vrouwen, door middel van publicaties, sociaal organiserend werk en buitengewoon inspirerende bijeenkomsten, die de vijandschap van de politie zouden winnen, die het "gevaarlijker dan duizend demonstranten".
8. Barack Obama (1961-). Eerste Noord-Amerikaanse president van Afro-afstammeling, zijn twee opeenvolgende regeringen zijn tegelijkertijd bekritiseerd en geprezen, gezien zijn oorlogszuchtige steun voor internationale interventies geïnitieerd door eerdere regeringen, maar tegelijkertijd hun moeizame diplomatieke werk in verzoening met landen die historisch geschonden zijn door het buitenlands beleid van de VS, zoals Cuba, Argentinië of Japans. Hij won de Nobelprijs voor de Vrede in 2009.
9. Benazir Bhutto (1953-2007). Eerste vrouw die de functie van president bekleedde in een moslimland, twee keer, zij het voor korte perioden en verstoord door beschuldigingen van corruptie uit de meest conservatieve radicale en religieuze sectoren van de samenleving Pakistaans. Deze verhinderden Bhutto's centrumlinkse partij haar beloften voor progressieve wetten voor vrouwen en voor een meer rechtvaardige samenleving na te komen. Hij stierf tijdens een demonstratie na zijn terugkeer uit ballingschap in 2007, twee weken voor de presidentsverkiezingen waarin hij de kandidatuur van de oppositie leidde.
10. Salvador Allende (1908-1973). Chileense arts en socialistische activist, verkozen tot president van zijn land in 1970, maar afgezet voor de interventie die een staatsgreep consolideerde en het begin van de dictatuur van Pinochet, een van de bloedigste ter wereld. continent. Allende pleegde zelfmoord in het Palacio de La Moneda, nadat het was gebombardeerd door de strijdkrachten, verbonden met conservatieve sectoren die zich verzetten tegen de sociale transformaties die tijdens zijn during beheer.