Voorbeelden van tekstuele samenhang

Tekstuele samenhang

De samenhang Het is het eigendom van een tekst die een gemakkelijk en snel begrip mogelijk maakt dankzij de organisatie van ideeën. Het is een van de gewenste eigenschappen van elke tekst, samen met coherentie (non-contradictie) en adequaatheid (gebruik van geschikte formules voor de context van communicatie).

De samenhang Het is een interne eigenschap van de tekst, dat wil zeggen, het verwijst naar de manier waarop verschillende fragmenten zich tot elkaar verhouden, en niet noodzakelijkerwijs naar een externe verwijzing naar de tekst zelf.

Er zijn verschillende mechanismen die de samenhang van een tekst mogelijk maken:

Lexicale cohesie

Binnen een tekst zijn de woorden en hun verwijzingen aan elkaar gerelateerd als het over hetzelfde onderwerp gaat.

Voorbeeld:

Coniferen zijn evolutionair zeer oude bomen of struiken die honderden miljoenen jaren voor loofbomen verschenen. Het woord naaldhout is afgeleid van het Grieks: "conus" en "ferre", wat zich vertaalt naar "kegels dragen", verwijzend naar het belangrijkste kenmerk van de Coniferópsidas; hebben reproductieve structuren genaamd kegels of meer in het algemeen kegels. De planten waaruit deze collectie bestaat, zijn de dominante bossoorten in koude en hoge bergklimaten.

instagram story viewer

In het voorbeeld zien we woorden uit hetzelfde referentieveld zoals bomen, struiken, planten, bos. Dat wil zeggen, lexicale cohesie treedt op wanneer een hele tekst over hetzelfde onderwerp of afgeleide onderwerpen spreekt.

Discursieve mechanismen

Connectoren: Het zijn woorden die het mogelijk maken om verschillende zinnen of delen van zinnen samen te voegen, met een specifieke relatie. Afhankelijk van de relatie die ze aangaan, kunnen ze:

• compromissen: Het zijn de coördinerende links (o, u) en andere uitdrukkingen die duiden op een scheiding of oppositie van ideeën binnen de tekst.

De momenten die we leven kunnen momenten zijn van een proces dat eerder begon started O goed een nieuw proces inluiden dat op de een of andere manier naar het verleden verwijst. (Paulo Freira, "Pedagogie van de hoop")

• Oorzakelijk: Ze duiden op een oorzaak-gevolgrelatie.

Ze groeiden altijd op onder de voogdij van hun grootmoeder, rekenend op haar zorg en genegenheid. Zo, afscheid van haar was erg moeilijk.

• Concessief: Ze stellen een grens aan wat al is gezegd, en kunnen ook een oppositie signaleren.

Zelfs indien officiële aankondigingen over het onderwerp zijn gedaan, blijft een groot deel van de bevolking onwetend.

• Tijdelijk: Ze kunnen wijzen op een relatie van vroeger (vóór, lang geleden, aan het begin), van gelijktijdigheid (intussen, op hetzelfde moment, momenteel) of van nageslacht (later, na, toen). Ze laten toe om de verschillende gebeurtenissen die in de tekst worden beschreven tijdelijk met elkaar in verband te brengen.

In een begin, bood het bedrijf aan om alle productiekosten te dragen. De klant gaf er echter de voorkeur aan om de productie uit te besteden en daarom momenteel het bedrijf is als enige verantwoordelijk voor de marketing.

• locatief: Ze maken het mogelijk om verschillende objecten met elkaar in verband te brengen op basis van hun positie in de ruimte, dichtbij of veraf. Om het begrip van de tekst te vergemakkelijken, worden ze voornamelijk gebruikt in beschrijvingen.

Hoewel het nu als hotel wordt gebruikt, heeft het paleis nog steeds de indeling die het had in de tijd dat het toebehoorde aan de familie van de graaf: bij de ingang, een ruime ontvangstruimte die twee kamers maakte aan de zijkanten ervan, en een ladder aan de onderkant. Onder aan de trap, op de eerste verdieping een gang is gelegen waarlangs de kamers zijn gelegen.

• verduidelijkingen: Ze maken het mogelijk om een ​​concept of idee en de meer gedetailleerde uitleg ervan te relateren.

Veel jonge mensen aan het begin van hun universitaire opleiding vinden nieuwe ervaringen, beide zodra voor je sociale leven zoals om te academische inhoud.

• argumentatief: Ze laten toe om de verschillende onderdelen van een logische verklaring of argumentatie met elkaar in verband te brengen. Het zijn connectoren zoals natuurlijk, bijvoorbeeld, in het bijzonder. Ze komen voor in wetenschappelijke teksten en essays, omdat het de teksten zijn die voor of tegen een standpunt pleiten.

“Het verschil tussen de interne geschiedenis voorgesteld door het christendom en de geschiedenis voorgesteld door de filologie, een relatief nieuwe discipline, was: precies wat moderne filologie mogelijk maakte, en Renan wist heel goed. InderdaadWanneer er aan het eind van de zeventiende en het begin van de negentiende eeuw over 'filologie' wordt gesproken, moeten we de nieuwe filologie begrijpen, waarvan de belangrijkste successen de vergelijkende grammatica, de nieuwe classificatie of groepering van talen in families en de verwerping van de goddelijke oorsprong van taal." (Edward zei, "Oriëntalisme")

voornaamwoorden: De onderwerpen en objecten van de zinnen kunnen worden vervangen door voornaamwoorden, waardoor een verband tussen de verschillende zinnen wordt gelegd, aangezien sommige naar andere verwijzen. Bovendien wordt hiermee onnodige herhaling voorkomen. Voorbeeld:

Morgen zou het Kerstmis zijn, en toen ze met z'n drieën naar het ruimtestation gingen, maakten moeder en vader zich zorgen. Het was de eerste vlucht van de jongen door de ruimte, zijn eerste raketreis, en ze wilden dat het zo aangenaam mogelijk was. Toen de douane hen dwong het geschenk achter te laten omdat het een paar kilo van het maximaal toegestane gewicht overschreed en het boompje met zijn mooie witte kaarsen, ze voelden dat er iets heel belangrijks van hen werd weggenomen om dat te vieren partij. De jongen wachtte zijn ouders op bij de terminal. Toen ze aankwamen, mompelden ze iets tegen de interplanetaire officieren. (Ray Bradbury, "A Christmas Carol")

In het voorbeeld worden bezittelijke voornaamwoorden gebruikt (“era haar eerste reis ”) en demonstratief (“ wanneer deze ze kwamen aan ").

Hyperoniemen en hyponiemen: De hyperoniemen zijn woorden die verwijzen naar een klasse van objecten of fenomenen, terwijl hyponiemen ze verwijzen naar iets specifiekers. Bijvoorbeeld, "dier" is een hyperoniem voor "hond", maar het is een hyponiem voor "levend wezen". Bij het schrijven van een tekst kunt u met hyperoniemen en hyponiemen lexicale netwerken creëren die het begrip vergemakkelijken.

Krabben zijn bepaalde schaaldieren die worden gekenmerkt door vijf paar poten. Dat wil zeggen dat het decapoden zijn (deca betekent vijf en podos betekent benen). Onder de tienpotigen bevinden zich kreeften, garnalen en garnalen. Krabben zijn ook geleedpotigen, dat wil zeggen, ze hebben een exoskelet gevormd door chitine, waardoor ze structuur krijgen en ze beschermen.

In het voorbeeld is het woord "krab" gerelateerd aan drie hyperoniemen: schaaldieren, tienpotigen en geleedpotigen. Op hun beurt is "decapoden" gerelateerd aan andere hyponiemen: kreeften, garnalen en garnalen. Met andere woorden, er wordt een lexicaal netwerk gecreëerd waarmee krabben logisch gerelateerd kunnen worden aan andere soorten.

synoniemen: Zelfstandige naamwoorden kunnen, naast voornaamwoorden, worden vervangen door andere zelfstandige naamwoorden of uitdrukkingen met dezelfde of vergelijkbare betekenis. Voorbeeld:

De ochtend is een aangenaam moment voor Delfina. Het begin van de dag brengt haar in een goed humeur, zoals alle begin, voor de kansen die het in de toekomst biedt.

In het voorbeeld wordt "begin van de dag" gebruikt als synoniem voor "morgen", wat het mogelijk maakt om "morgen" te relateren aan het begrip "begin".

Ovaal: Het is de eliminatie van een deel van de zin. Het is een van de cohesiemechanismen, aangezien het element dat wordt geëlimineerd meestal aanwezig is in vorige of volgende zinnen.

Aan de andere kant van de deur is het beestenverblijf. Tijdens de nacht slapen ze. Er loopt een beekje doorheen en ze kunnen water drinken. Daarachter, zover het oog reikt, strekken zich appelbomen uit. De bomen volgen elkaar tot in het oneindige als een zee van vegetatie. (Haruki Murakami, "Het einde van de wereld")

In het voorbeeld wordt de ellips gegeven door het stilzwijgende onderwerp in de zinnen na de vermelding van "de beesten".

Herhaling: In sommige gevallen, in plaats van herhaling te vermijden, wordt er bewust naar gezocht, om stilistische redenen of om het begrip te vergemakkelijken. Voorbeeld:

Strikt genomen was de vallei niet zo'n vallei, maar een stoffig bassin, begrensd door witte en onherbergzame tesos. Strikt genomen kende de vallei slechts twee seizoenen: winter en zomer, en beide waren extreem, zuur, bijna genadeloos. (Miguel Delibes, "De lijkwade")

Spraakmarkeringen: Het zijn linguïstische eenheden die onveranderd blijven en die syntactische functies vervullen in de relatie tussen zinnen. Naast connectoren, die aan het begin van deze lijst zijn vermeld, kunnen spraakmarkeringen zijn:

Informatiestructuren: Het zijn die formules waarmee u opmerkingen kunt invoeren (nou ja, dat gezegd hebbende), wijzen op openingen van de toespraak (eerst om te beginnen) de continuïteit van de redenering (ten opzichte daarvan ook) of een afsluiting (eindelijk, Tenslotte).

Eerste Ik wil mijn ouders bedanken, die me altijd hebben gesteund en geholpen, zelfs op de moeilijkste momenten. Aan de andere kant, hebben collega's die ik in mijn loopbaan heb ontmoet me altijd goed advies gegeven, ook al kenden we elkaar amper. door de laatste, Ik wil het belang benadrukken van het welkom dat deze instelling me heeft gegeven, ten gunste van mijn professionele ontwikkeling.

hervormers: Ze kunnen verklarende, corrigerende, distantiërende of samenvattende functies vervullen. Bijvoorbeeld:

De getuige heeft vanaf het begin volgehouden dat hij het gezicht van de dief niet had gezien. EchterHij wees er zonder aarzeling op dat hij een tatoeage in zijn nek had. Met andere woorden, hij zag het gezicht niet specifiek, maar hij bood wel een stukje informatie aan dat nodig was voor zijn identificatie. In elk geval, uw getuigenis is waardevol voor dit onderzoek.

Argumentatieve operatoren: Kan gebruikt worden als wapening of concretie. Voorbeeld:

De mening die de pers heeft proberen weer te geven, is dat er niet genoeg variatie aan producten op de markt is, wanneer: werkelijk De verscheidenheid van beide producten en verschillende kwaliteiten kan worden geverifieerd bij de handelsingangen van de markt. In feiteMomenteel is er een grotere verscheidenheid aan merken dan vorig jaar, in elk van de geanalyseerde gebieden.

Gespreksbladwijzers: Ze geven de meta-discoursen binnen de tekst aan, inclusief mogelijke meningen van de gesprekspartner.

Het nieuws over de ziekten die door muggen worden overgedragen, baart de bevolking zorgen. Natuurlijk dat moeders vrezen voor de gezondheid van hun kinderen en inderdaad Er moeten voorzorgsmaatregelen worden genomen. BlijkbaarDeze voorzorgsmaatregelen worden genomen omdat de verkoop van muggenwerende middelen de afgelopen maanden is toegenomen.

grammaticale mechanismen: Niet minder belangrijk in tekstuele samenhang is de grammaticale overeenkomst tussen zelfstandige naamwoorden, werkwoorden, bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden. Dit komt in combinatie met het gebruik van voornaamwoorden volgens het zelfstandig naamwoord dat wordt vervangen. Tekstuele samenhang vereist ook dat dezelfde werkwoordsvorm je in de hele tekst vasthoudt, tenzij de verandering nodig is om naar verschillende momenten in de tijd te verwijzen.

De belangrijkste zorgen van de nieuwe regering hebben betrekking op de stabilisatie van de economie. De dezelfde is ernstig gezien getroffen door de recente wereldwijde crises.