Lijst van hulpwetenschappen van de geschiedenis

De hulpwetenschappen of hulpdisciplines zijn die welke, zonder zich volledig te wijden aan een specifiek studiegebied, verbonden zijn met haar en zij helpen haar, aangezien hun mogelijke toepassingen bijdragen aan de ontwikkeling van genoemd studiegebied.

De meeste hulpwetenschappen van de Verhaal te maken hebben met specifieke velden waarin het geïnteresseerd kan zijn, zoals: Literatuur, een autonoom en onafhankelijk gebied van de weten, wiens ontmoeting met de geschiedenis aanleiding geeft tot de geboorte van de geschiedenis van de literatuur: een punctuele en specifieke tak.

Dit type vergadering dient de thema's van belang en op de inhoud die door de geschiedenis wordt behandeld, en kan worden herkend omdat ze nieuwe segmenten van de historische studie openen, waarvan ze het object van studie worden.

Het andere mogelijke geval betreft: disciplines van het bestaan ​​onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis als zodanig, en die aandacht besteden aan de methoden, de vormen van documentatie te begrijpen of historische gebeurtenissen aan te pakken of zelfs hoe vast te leggen en vast te leggen het dossier. Dat is het geval van de

Chronologiebijvoorbeeld, waarvan het doel is om de temporele volgorde van historische gebeurtenissen op een tijdlijn vast te leggen.

Dit laatste kan vaak worden aangeduid als de historische wetenschappen.

Lijst van hulpwetenschappen van de geschiedenis

1. Economie. Net zoals deze sociale wetenschap de manieren bestudeert waarop de mens de natuur in zijn voordeel transformeert, dat wil zeggen, de manieren van produceren goederen en diensten en daarmee de menselijke behoeften te bevredigen, opent de verbinding met de geschiedenis een hele studierichting: de Geschiedenis van de economie, die ingaat op de veranderingen die de samenleving heeft gegeven in economische aangelegenheden sinds onze het begin.
2. Literatuur. Zoals we eerder hebben gezien, kunnen literatuur en geschiedenis samenwerken om de geschiedenis van de literatuur te laten ontstaan, een vorm van kunstgeschiedenis. veel meer gericht op het object van studie, omdat het zich richt op de historische evolutie van de literatuur vanaf de eerste mythische vormen tot vandaag in dag.
3. Chronologie. Zoals we al zeiden, is het een onderdeel van de geschiedenis, specifiek gericht op de tijdelijke ordening van gebeurtenissen. De naam komt van de vereniging van de Griekse woorden chronos (tijd en Logo's (schrijven, weten).
4. epigrafie. Hulpwetenschap van de geschiedenis en ook autonoom van aard, richt zich op oude inscripties gemaakt van steen of andere duurzame fysieke dragers, bestuderen hun bewaring, lezen en decoderen. Daarbij wordt het ook verbonden met andere wetenschappen zoals paleografie, archeologie of numismatiek.
5. Numismatiek. Misschien wel de oudste van de hulpwetenschappen in de geschiedenis (geboren in de 19e eeuw), het is uitsluitend geïnteresseerd in de studie en verzameling van munten en bankbiljetten die officieel op een bepaald moment door een natie ter wereld zijn uitgegeven. Deze studie kan theoretisch en conceptueel (leerstellig) of historisch (beschrijvend) zijn.
6. paleografie. Hulpwetenschap belast met de kritische en systematische studie van oude geschriften: het bewaren, ontcijferen, interpreteren en dateren van de teksten geschreven in elk medium en uit oude culturen. Het wordt vaak gevonden in nauwe samenwerking met Informatiewetenschappen, zoals Bibliotheekwetenschap.
7. heraldiek. Hulpdiscipline van de geschiedenis die systematisch de typische figuren en voorstellingen van de wapenschilden beschrijft en analyseert, die in het verleden veel voorkomen in geslachtsfamilies.
8. Codicologie. Discipline die haar studie richt op oude boeken, maar opgevat als objecten: niet zozeer hun inhoud als wel de manier waarop ze gemaakt zijn, hun evolutie in de geschiedenis, enz., met speciale aandacht voor de bestanden, codices, papyri en andere vormen van informatieondersteuning van de oudheid.
9. Diplomaat. Deze historische wetenschap richt haar aandacht op documenten, ongeacht hun auteur, die aandacht besteden aan de intrinsieke elementen van het schrijven: de ondersteuning, de taal, de formaliteit en andere elementen die het mogelijk maken extract conclusies op hun authenticiteit en laat hun juiste interpretatie toe.
10. sigillografie. Historische wetenschap gewijd aan de postzegels die worden gebruikt om brieven en documenten van officiële herkomst te identificeren: hun specifieke taal, hun ontstaansvoorwaarden en hun historische evolutie.
11. Historiografie. Vaak beschouwd als metageschiedenis, dat wil zeggen de geschiedenis van de geschiedenis, is het een discipline die onderzoekt hoe construeert de officiële (geschreven) geschiedenis van de naties en de manier waarop deze werd bewaard in documenten of in geschriften van sommigen natuur.
12. Kunst. De studie van de kunst is een volledig autonome discipline, die haar interesse richt op de verschillende vormen van manifestatie van kunst in de menselijke samenleving en probeert de oneindige vraag te beantwoorden wat? het ding is. Wanneer ze echter worden gecombineerd met geschiedenis, produceren ze de kunstgeschiedenis, die alleen naar kunst kijkt. in het verstrijken van de tijd: de oorspronkelijke vormen die het had, zijn evolutie en zijn manier om het verstrijken van de tijd weer te geven, enz.
13. Rechtsaf. Net als de twee voorgaande gevallen, levert de samenwerking tussen geschiedenis en recht een tak van historische studie op die haar object van studie omschrijft tot de manieren waarop de mensheid heeft geweten hoe wetten te maken en recht te spreken, vanaf de oudheid (vooral de Romeinse tijd, die van vitaal belang werd geacht voor ons begrip van gerechtigheid) tot de moderniteit.
14. Archeologie. Officieel is archeologie de studie van de oude overblijfselen van verdwenen menselijke samenlevingen, ten gunste van de reconstructie van het leven van voorouderlijke volkeren. Dit maakt uw object van belang breed, want het kunnen boeken, kunstvormen, ruïnes, gereedschappen, enz. Zijn, evenals de manieren om ze te herstellen. In die zin is het een autonome wetenschap waarvan het bestaan ​​onmogelijk zou zijn zonder de geschiedenis en die tegelijkertijd belangrijk bewijs levert met betrekking tot haar theoretische formuleringen.
15. taalkunde. Deze wetenschap, geïnteresseerd in de talen van de mens, dat wil zeggen, in de verschillende systemen van tekens die beschikbaar zijn voor haar communicatie, kan vaak worden samengevoegd met de geschiedenis om historische taalkunde of diachrone taalkunde te vormen: de studie van de transformatie in de tijd van de methoden van verbale communicatie en van de verschillende talen uitgevonden door de by Mens.
16. Stratigrafie. Deze discipline is een tak van de geologie, waarvan het object van belang wordt gevormd door de verordeningen van stollingsgesteenten, metamorfe en sedimentaire gesteenten in de aardkorst, zichtbaar in geval van insnijdingen tektonisch. Door samen te werken met History, geeft hij het leven aan archeologische stratigrafie, die deze kennis gebruikt op stenen en lagen om de geschiedenis van oppervlaktevorming vast te stellen land.
17. In kaart brengen. Een tak van de geografie, geïnteresseerd in de methoden van ruimtelijke representatie van de planeet, dat wil zeggen, de uitwerking van kaarten en atlassen of planisferen, kan samenwerken met de geschiedenis om de geschiedenis van de cartografie te vormen: een gemengde discipline die probeert de historische evolutie van de mens te begrijpen vanuit de manier waarop hij de wereld in zijn kaarten.
18. Etnografie. Etnografie is in grote lijnen de studie en Omschrijving van de volkeren en hun culturen, en daarom beschouwen velen het als een tak van sociale of culturele antropologie. De waarheid is dat het de geschiedenis veel informatie verschaft, aangezien een van de meest gebruikte instrumenten door etnografen de Levensgeschiedenis, waarin individuen worden geïnterviewd en hun levenstraject wordt gebruikt als benadering van de cultuur waartoe behoort.
19. paleontologie. Paleontologie is de wetenschap die de fossielen bestudeert van organische wezens die onze wereld in vroegere tijden, met de wens om te begrijpen hoe ze leefden en om het raadsel van het leven in de wereld beter te begrijpen planeet. Hierin staan ​​ze heel dicht bij de geschiedenis, omdat ze de tijd vóór het verschijnen van de mens behandelen, waardoor historici de kans krijgen om geschiedenis te denken vóór de geschiedenis.
20. Filosofie. De wetenschap van alle wetenschappen, de filosofie, wordt verondersteld de wetenschap te zijn die zich bezighoudt met het denken zelf. Samen met de geschiedenis kunnen ze aanleiding geven tot de History of Thought, een studie van de veranderingen in de manier van denken over zichzelf en het universum van de mens van de oudheid tot vandaag.

Volgen met: