Voorbeeld van liefdesgedichten
Spaanse Lessen / / July 04, 2021
EEN gedicht het is een literaire compositie die wordt gekenmerkt door een esthetische omgang met de taal en een zoektocht naar literaire schoonheid. De gedichten kunnen in vers of in proza worden geschreven. Iets essentieels voor poëzie is het gebruik van taal; de schoonheid die woorden overbrengen; dat wil zeggen, de vorm. Evenzo is de achtergrond of betekenis van een gedicht belangrijk.
de gedichten kan over elk onderwerp of concept gaan; de onderwerpen zijn zeer gevarieerd. In een gedicht drukt de auteur zijn ideeën, emoties en gevoelens uit, dus Het zijn subjectieve teksten. Dat wil zeggen, ze proberen de werkelijkheid niet te definiëren of te beschrijven zoals ze is, maar om op een mooie of esthetische manier uit te drukken wat de dichter denkt of voelt.
De Liefdesgedichten zijn die gedichten die te maken hebben met thema's die draaien om het idee van liefde, dat heel groot kan zijn. We kunnen bijvoorbeeld gedichten vinden over liefdesverdriet, over verliefd worden, over liefdevolle vergeetachtigheid, over jeugdige liefde, enz.
Een van de belangrijkste kenmerken van gedichten in het algemeen is: die gebruik maken van retorische figuren. Beeldspraak zijn onconventionele of literaire manieren om taal te gebruiken zodat het een zekere esthetische schoonheid krijgt. Sommige retorische figuren zijn bijvoorbeeld metafoor, allegorie, vergelijking of synesthesie.
25 Voorbeelden van liefdesgedichten
- Ik hield van je omdat je begon met je kussen
de wortels van mijn angsten,
want in je ogen en je lichaam
mijn herinneringen waren genest.
Ik hield van je omdat je in mijn leven was
onderwijs en vreugde,
want elke dag in jouw armen
Ik heb een leven gevonden
Ik hield van je, want met slechts één knippering
je hebt mijn verlangens aangewakkerd en aangewakkerd,
je hebt mijn barrières weggenomen,
en je hebt de weg gevonden
om je stempel op mij te drukken.
Ik hield van je omdat je vuur bent,
omdat je lucht bent om tederheid in te ademen,
want in jouw wimpers kon ik waaieren
mijn uitbarstingen van argwaan.
- Je hebt een elixer in je mond,
op je lippen de belofte van een gevoel
Dat doodt al mijn gezond verstand
En je woorden, als een balsem,
de stiltes van mijn lichaam glijden en genezen.
En het geluid van je ogen, als een touw,
is aan mijn handen gebonden en maakt me een slaaf van je kussen.
Je hebt een elixer in je mond,
op je lippen de belofte van een universum
waarin je jezelf hopeloos kunt verliezen.
Je hebt in je woorden de redenen die ik nodig had
om mijn dromen te verzoenen
en ga de dagen met vastberadenheid tegemoet.
- Ik bevind me in een vreemd en verlaten land,
zittend tussen de stenen van een verloren strand
Ik herinner me je silhouet naast me
en het gevoel jou te hebben wordt een constante wond.
Ik merk dat ik verdwaald ben in herinneringen aan het verleden
genietend van een vergeten tijd,
met mijn vingers teken ik je natte ogen in het zand,
en je huilen op dit strand lijkt me een erfenis.
Ik merk dat ik gestrand ben in een leven zonder beloften
verlangend naar de herinnering en het gerucht van uw woorden.
Met mijn handen vast aan mijn borst kijk ik naar de lucht,
en de maan waar je naar kijkt verandert in een klaagzang.
Je twijfelt eraan dat ik van je hou als ik al mijn kussen op je lippen zou uitputten,
elke keer dat je weggaat voel ik een stilte in mijn ziel,
Toen ik mijn leven aan jouw zijde kon besteden om herinneringen te creëren.
Je twijfelt eraan dat ik van je hou als je 's morgens mijn eerste gedachte bent,
Wanneer je ogen het hart laten stoppen en blijven hangen
wanneer ik een heel leven zou lopen, mijn vingers in jouw hand verstrengelend.
- Je loopt weg en mijn stappen volgen de wind die je lichaam raakt,
En in de uitgestrekte en verre stilte die je hebt achtergelaten,
Spoken van koude illusies en gevallen takken vormen zich.
Je gaat weg en terwijl je lichaam een stilte van smakeloos verdriet achterlaat,
Mijn knieën vallen op een trottoir van droge rivieren en regenachtige ochtenden.
Je sterrenogen weigeren me
wanneer je je gezicht afwendt, verlaat je het leven dat je hebt gebracht,
Mijn stiltes schreeuwen een brandend vuur van gebroken dromen
En je loopt weg als de dageraad vervaagt wanneer de ziel ontwaakt uit een vreemde droom.
Ik kleed me uit de tijd dat je uit mijn handen bent gevlucht
en het stof veegt een ijzige en smaakloze huid weg die je blik zoekt,
Je loopt weg en ik volg de wind, en ik breek de stoep
met versleten zolen en hangende armen van zoveel omzwervingen.
- Ik kijk naar jou en de meesteres zucht,
glimlach lichaam
adem de gedachte,
omdat het leven uit jouw dag bestaat
verschijnen als een trekje
dat stimuleert de tijd om zijn gang te gaan
en de sterren vallen voor je zachte kussen
die ruimtevraag maken
tot zijn eigen bestaan.
In de groeven van je blik,
Ik steek mijn ogen in en ik besef,
dat wachten op je dagen een tij zal zijn
waarop mijn overtuigingen en angsten vallen. - Mijn geliefde, mijn ziel,
Ik zou duizend redenen hebben
Duizend wonden zouden helen,
als ik kon van je kussen
elke dag stelen.
Mijn droom, mijn lijden,
Alles zou leveren,
Alles zou weggaan,
als ik vanuit de hoek van je lichaam kon
maak een mooi geheim.
Mijn hart, mijn gevoel,
Mijn leven zou voorbijgaan
Ik zou je mijn momenten geven
om me in je armen te wikkelen
en verdwalen zonder uitweg.
- Je bent een herinnering die in elk object wordt weerspiegeld
om de herinnering aan uw eeuwige geur achter te laten.
Je onuitwisbare ogen verbergen zich in de hoeken,
en ze creëren de illusie dat ik naar mezelf kijk in je resistente oogleden
tot de dagen die voorbij gaan zonder aanwijsbare reden.
Je bent een ether die de lucht van mijn universums heeft doordrongen,
die mij volgt op mijn paden om mij te overtuigen van uw eeuwigdurende essentie.
De geur die op je huid zat, heeft zich naar de lucht verspreid
en dringt de momenten binnen waarop ik een gestoord gezicht ophef.
De kou van je handen zat diep in mijn borst
om een knoop van angst te creëren die verandert in een weggegooid object.
- Heb een stukje van je dromen
Heb het moment waarop je kus de tijd stopt,
Heb je ogen om mezelf erin te verliezen,
Lach om het leven op te fleuren,
Heb elke dag een mysterie van je lichaam,
Heb de aanraking van jouw huid op de mijne
Heb de hoek van je nek om mijn voorhoofd te poseren,
Heb het geluk dat jij mijn geluk bent,
Heb een woord uit je warme mond,
Heb de dagen om je een leven te geven,
Heb de tijd om je liefkozingen te kennen.
- Als ik naar de klok kijk, hoor ik je stappen en ik mis je gelach om de hoeken van mijn kamer, wanneer de echo van je ziel tussen de meubels draaide en ik merkte dat ik op je stem wilde jagen.
Als ik op de klok kijk, hoor ik je lachen en ik mis je stappen om de hoeken van mijn huis, wanneer het geluid van je benen door de muren drong en ik merkte dat ik je huid wilde grijpen.
- Liefde eindigt niet zoals de tijd niet eindigt
noch de uren waarin de liefde die ik je belijd
het maakt me machteloos.
Herinneringen worden niet gewist zoals bladeren niet worden gewist
die vallen en de aanwezigheid van hun afwezigheid achterlaten.
Wonden genezen niet zoals een kus niet geneest
dat hij sommige lippen heeft doorboord om zijn sporen na te laten.
Verlangen eindigt niet zoals een herinnering niet eindigt,
die verder reikt dan zijn moment
om te blijven als glas dat aan de wind is genageld.
- Hou van me zoals ik doe,
en ik zal al mijn verzen aan je voeten laten liggen,
om het pad van je verlangens te bekleden
en richt je ogen op mezelf.
Kijk naar mij hoe ik naar jou kijk
en ik zal mijn dromen in je haar nestelen
gedachten en verlangens kruisen
en zorg dat je ogen het lokaas zijn.
Wens mij zoals ik jou wens
en ik zal je huid aansteken als een eeuwig vuur
om het geheim in je hoeken te zoeken,
de hoofdsleutel van de kilte in je lichaam.
Mis me hoe ik je mis
en ik zal elk moment bij je zijn
als je het voelt zal ik in stilte rennen run
en plotseling zie je me drinken
uit de grond van je gevoelens.
Lijd mij zoals ik jou lijd
en je zult de pijn begrijpen die onverschilligheid veroorzaakt
waarmee je mijn gevoelens afwijst,
wanneer mijn hele leven je zou laten zien
dat ik alles voor je zou doen.
- Je voetafdruk is gebleven sinds die droevige dagen toen onze handen de eentonigheid van dagen neerhaalden,
Welnu, je essentie is aan je borst gebonden gebleven als een noodlottig teken dat je dagelijks herinnert aan wat je hebt achtergelaten.
Bij het onderdrukken van de liefkozingen die door je vingers gluurden, verliet me een zucht die je nog steeds volgt, gevoelloos en koppig.
Er komt een dag dat de uren van je dag weer vermengd zijn met de toppen van deze vingers die je lichaam missen.
Je ogen zijn vastgehouden aan de mijne als een dunne film die me verhindert een realiteit voor te stellen zonder het vernisje van je blik.
Het gefluister van je woorden kwam mijn nachten binnen en vertelt de nachtmerries die de dromen omringen die voorheen je adem omringden.
Je hebt me achtergelaten met de koude randen van een bed dat eruitziet als een woestijn die uiteindelijk mijn verlangens zal opslokken.
Je bent weg en de schoonheid van je prachtige huid was om mijn nek gewikkeld, waar je aroma stroomt en je geheugen me kwelt.
- Om van je te houden was het alleen nodig om jezelf te kennen
en weet dat achter de eenvoud van je gezicht schuilt
de zuiverheid van een wezen dat zich afscheidt van anderen.
Om van je te houden, was het genoeg voor mij om de rijkdom in je woorden toe te eigenen
en begrijp aan uw zijde dat de manier waarop u de wereld begrijpt
Het is op dezelfde manier waarop mijn dromen zijn geweven
Om van je te houden was het genoeg voor mij om je te kussen en dat uit je mond te begrijpen
emoties stromen die mijn zintuigen doen schudden,
dat je mijn instinct weet te prikkelen zonder enig bezwaar.
- De tijd verstrijkt en ik krijg je geheugen niet uit me
De dagen gaan voorbij en met elk lijkt het alsof ik het meest van je hou.
Uren gaan voorbij en ik kom niet van deze waanzin af
dat je je armen niet om mijn middel hebt.
Een eeuwigheid van momenten gaat voorbij en ik kan het leven niet begrijpen
zonder je lach in de ochtend en je naakte lichaam zonder te haasten.
- Ik zeg vaarwel tegen jou en de manier waarop je kleurde
mijn nachten met de rand van je lippen,
van zoveel ochtenden met gelach verweven
in onze gezichten die het nooit beu waren om naar elkaar te kijken,
van de dode uren en de serene middagen
dat het leven bestond uit het kijken naar de tijd die voorbijgaat
met jou en je knuffels die mijn middagen kunnen verlammen.
Ik zeg vaarwel tegen jou en hoe jij thee drinkt
Het leek me een definitie van de charme die je bevatte,
van het licht dat uit je ogen ontsnapte en scheen
mijn leerlingen afgeleid en gek op jou.
- Liefde is een begrip
dat wanhoopt niet,
dat veronderstelt de verschillen,
de sterke en zwakke punten.
Liefde is een overgave
dat maakt geen uitzonderingen,
wie vertrouwt op de herfst,
dat geeft het meest waardevolle.
Liefde is een geschenk
die niet verwacht te worden beloond,
die zichzelf geeft om geluk te schenken,
dat is puur en onbaatzuchtig.
Liefde is een gevoel
die niet kan worden gecontroleerd,
dat overstroomt en eeuwig wordt
om nooit los te komen van je binnenkant.
- De jonge man gaf zijn nachten aan een mooie vrouw,
en toen hij in de spiegel keek, realiseerde hij zich dat hij oud was geworden.
De jonge man gaf de meest waardevolle van zijn tijd aan een mooie metgezel,
en toen hij terugkeek op de dagen, realiseerde hij zich dat zijn leven niet van hem was.
Zijn leven aan zijn geliefde had weggegeven,
voor het staren in haar ogen en het kussen van haar lippen.
Om wat langer aan zijn zijde te blijven,
Hij schonk hem zijn dromen, zijn doelen, waanideeën en hobby's.
- Drink uit je mond, mijn grootste delirium,
Geniet van je kussen, een zoete opluchting
Ken je verlangens, de passie die ik leef,
Kus je lippen, de verboden gangmaker,
Wakker worden met jou, mijn favoriete moment,
Om in jouw armen te zijn, mijn beste plek,
Het horen van uw woorden, een genoegen dat ik bewonder,
Met jou leven, de droom die ik nastreef.
- Jij bent de reden geworden dat ik zucht
De reden waarom mijn ogen stralen
Het duurde een paar dagen voordat je terugkwam
het heden van de mooiste gevoelens.
Je ogen hebben mijn verstand gestolen stolen
en ik leef niet meer maar adem de kleur van je blik.
Je bent een puur en oprecht gevoel geworden
dat me overtuigt om jou mijn dagen te geven,
om je mijn angsten en verborgen fantasieën te geven,
om mijn voorhoofd tussen je handpalmen te plaatsen
en laat je twijfels wegnemen,
dat je ze verandert in de zekerheid van je stem
die tot mij spreekt vanuit de diepste dromen
van een kans die mij heeft gegeven
de mooiste droom in het leven.
Je bent de reden geworden dat een glimlach
Het ontgaat me dat ik aan je denk en je als de mijne ken.
- Ik hou van je, ook al ben je een vreemde,
hoewel jouw huid niet van mij is,
en je lippen schreeuwen een vreemde naam,
en je vingers klampen zich vast aan ander haar.
Ik hou van je, zelfs als je liefkozingen niet van mij zijn,
noch het verlangen van je brandende nachten,
noch je verlangen om een leven voorbij te zien gaan,
noch de stilte in je blik als je slaapt.
Ik hou van je, ook al zijn je lippen vreemd,
en de kus die erin slaapt is een mysterie voor mij,
een clandestiene poging om de dageraad te bestendigen
tussen de stilte die in je armen is opgesloten.
- Een nieuwe liefde rockt de nachten
en leer de tijd te passeren
in zuchten geladen met glimlachen.
Leer het lichaam te schudden
de vleugels die bleven slapen
in teleurstellingen die stil was.
Ken de geest de obsessie
van een gevoel dat lijkt
geef onbekende betekenissen en waarheden.
Een nieuwe liefde maakt de pijn lusteloos
van de eenzaamheid die verscherpte tussen de vingers
en belooft lange jaren van een wind die vernieuwt.
De lippen kennen het ritme van een kus
gedeeld door twee geliefden om hoeken en parken.
Let op de absurde twijfels
en laat een aanraking alles en niets worden.
- De eerste blik die de ruimte tussen de ogen kruiste,
de eerste ontmoeting van twee strelingen die werden gevreesd,
de eerste kreet van plezier die door de poriën van een silhouet stroomt,
de eerste keer verloren tussen nutteloze liefkozingen,
de eerste traan die ontstaat uit een comfortabele gelukzaligheid,
de eerste ster van een verlangen om eeuwig te blijven,
en het eerste moment waarop twee lichamen samensmelten tot een kus.
De eerste grillen die een glimlach kunnen doven,
het eerste gewonnen argument dat het gehemelte vult met koude trots,
de eerste twijfel die vertrouwen verandert in duistere achterdocht,
de eerste grimmige bewering die sentiment verhult met zijn norsheid,
de eerste die ik wil dat je zei met een tegenzin vol routine,
de eerste nacht van vijandelijkheden werden ze geconfronteerd als scherpe zwaarden
en de eerste herinnering aan een dode tijd waarnaar het denken terugkeert.
- Geef je over zonder de uren te voelen,
duik in een tijd van dode seconden
In het saffierblauw van je zwarte ogen
Sterven zonder het leven te voelen
die ontsnapt om heel zijn toevlucht te zoeken
in het donkergrijze van je haar.
Ga zonder de weg te begrijpen,
vind wat je niet zoekt
en dat is in jou ondergedompeld.
Vrees zonder bang te zijn,
doodsbang zijn voor de kussen die je niet zult geven
en het plezier dat u later te wachten staat.
- Sorry als ik niet was wat je nodig had,
als ik niet wist hoe ik je ziel moet vullen
en begrijp wat je het liefste wilde.
Sorry als ik niet wist hoe ik je gedachten moest lezen,
noch de dromen vervullen die je stappen wilden bereiken,
noch deel de verwachtingen die in je armen zijn genesteld.
Sorry als ik je lichaam niet kon vasthouden
en houd het in mijn handen om het te begrijpen,
om het teken achter te laten van de waanzin die ik heb.
Sorry als ik met mijn kussen je verlangens niet kon vervullen,
als mijn liefkozingen niet de liefde bevatten die ik voor jou had,
Als ik niet wist hoe ik moest laten zien dat je het leven voor mij was.
Sorry als mijn pogingen om je hart te veroveren dood waren,
Als ik de instincten niet kon wekken die het vuur in je huid aanstaken,
Als ik niet meer voor jou was dan de verloren stap die je nu hoopt te verlaten in het verleden.