10 voorbeelden van sociale feiten

De sociale feitenzijn volgens sociologie en antropologie die ideeën die gedrag reguleren regulate die voortkomen uit de samenleving en die extern zijn aan het individu, dwingend en collectief. Het zijn dus gedragingen en gedachten die door de gemeenschap sociaal worden opgelegd. Bijvoorbeeld: het applaus na een functie, staatsgrepen, verkiezingen.

Dit concept is bedacht door de Franse socioloog Emile Durkheim in 1895, en veronderstelt een vorm van wijziging van het innerlijk van elk onderwerp, waardoor hij wordt gedwongen op een bepaalde manier te voelen, te denken en te handelen, verwant aan de gemeenschap.

Een subject kan zich hier echter tegen verzetten collectief mandaat, en versterken zo hun innerlijkheid en hun individualiteit, zoals kunstenaars dat doen. De breuk met sociale feiten kan echter gevolgen voor hen hebben, zoals censuur van anderen of, afhankelijk van de samenleving en het feit, afkeuring en straf.

Soorten sociale feiten

Een sociaal feit kan worden ingedeeld in drie categorieën:

Deze sociale feiten zijn altijd bekend bij alle leden van de gemeenschap, gedeeld of niet, en Deze worden ten opzichte van hen gepositioneerd, voor of tegen, zonder dat ze vooraf in een of ander moeten worden besproken manier. Op deze manier het proces wordt teruggekoppeld: sociale gebeurtenissen beïnvloeden mensen en mensen genereren en conditioneren sociale dynamiek.

Tot slot, vanuit een bepaald gezichtspunt, alle facetten van de menselijke subjectiviteit: taal, religie, de Moreel, de traditiesHet zijn sociale feiten die het individu het lidmaatschap van een gemeenschap geven.

Voorbeelden van sociale feiten

1. Het applaus na een optreden. Het sociale gedrag dat wordt goedgekeurd en gepromoot na een handeling van een bepaalde aard is het collectieve applaus, en het is een perfect en eenvoudig voorbeeld van een sociaal feit. De aanwezigen zullen weten wanneer ze moeten klappen en hoe, zonder dat iemand het hen op dit moment uitlegt, gewoon meegesleept door de menigte. Niet klappen zou daarentegen worden opgevat als een gebaar van minachting voor de daad.
2. De oversteek van katholieken. Binnen de katholieke gemeenschap is het kruis een geleerd en opgelegd onderdeel van het ritueel, dat niet alleen aan het einde van de mis wordt uitgevoerd. of op door de pastoor aangegeven tijden, maar vindt ook plaats op sleutelmomenten van het dagelijks leven: in aanwezigheid van een slechte Nieuws, als gebaar van bescherming tegen een indrukwekkende gebeurtenis, enz. Niemand zou je moeten vertellen wanneer je het moet doen, het is gewoon een onderdeel van een aangeleerd gevoel.
3. Nationalismen. Vaderlandsliefde, toewijding aan nationale symbolen en ander gedrag van liefde voor het vaderland worden aangemoedigd openlijk door de meeste samenlevingen, als reactie op een onderliggend opiniepatroon van minachting voor wat is eigen zelf. Beide aspecten, chauvinisme (buitensporige liefde voor het nationale) of malinchismo (minachting voor alles wat nationaal is) vormen sociale feiten.
4. de verkiezingen. Verkiezingsprocessen zijn fundamentele sociale feiten voor het republikeinse leven van naties, dus ze worden vaak opgelegd door regeringen als een mijlpaal van politieke participatie verplicht. Het niet deelnemen hieraan kan door anderen worden afgekeurd, zelfs als er geen wettelijke sancties op staan.
5. Demonstraties of protesten. Een andere vorm van georganiseerde burgerparticipatie zijn protesten, die vaak ontstaan ​​uit de perceptie van een minderjarige individu of groep en dan opstaan ​​om de. te mobiliseren en te versterken gevoel van gemeenschap van de massa, die hen soms tot roekeloosheid drijft (stenen naar de politie gooien), zichzelf blootstelt aan repressie of zelfs wetten overtreedt (zoals bij plunderingen).
6. Oorlogen en gewapende conflicten. Een belangrijk sociaal feit in de geschiedenis van de mensheid zijn helaas oorlogen en conflicten. Deze voorbijgaande staten van geweld veranderen het hele sociale, juridische en politieke apparaat van naties en verplichten samenlevingen zich op bepaalde manieren gedragen: krijgshaftig en beperkend, zoals het leger, of anarchistisch en egoïstisch, zoals in de sprake van populaties gevangen in conflictgebied.
7. Staatsgrepen. Gewelddadige regeringswisselingen zijn externe omstandigheden voor individuen die desondanks bepaalde gevoelens opleggen, bijvoorbeeld van vreugde en opluchting de omverwerping van een dictator, van hoop in het licht van het aan de macht komen van een revolutionaire groep, of van depressie en angst wanneer, wanneer ze regeringen beginnen ongewenst.
8. Stedelijk geweld. In veel landen met een hoge marge van crimineel geweld, zoals Mexico, Venezuela, Colombia, enz. hoge criminaliteitscijfers zijn een sociaal feit, omdat ze de manier waarop mensen zich voelen, denken en handelen veranderen, hen vaak in de richting van radicalere posities duwen en lynchen van criminelen of een houding van gelijk geweld toestaan ​​waartoe zij afwijzen.
9. De economische crisis. De factoren van de economische crisis, die de manier waarop mensen commercieel met elkaar omgaan drastisch veranderen, zijn feiten diepe impact op emotionaliteit (het genereren van depressies, frustraties, woede), mening (schuld wordt gezocht, ontstaat) de vreemdelingenhaat) en handelen (stemmen op populistische kandidaten, minder consumeren, enz.) van de getroffen mensen.
10. het terrorisme. De actie van terroristische cellen in georganiseerde samenlevingen heeft een belangrijk radicaliserend effect, waarvan we getuige zijn geweest in het Europa van begin 21e eeuw: de heropleving van rechts-nationalisme, angst en minachting voor buitenlanders, islamofobie, kortom verschillende gevoelens die aan het individu worden opgelegd door niet alleen de gewelddadige acties van extremisten, maar ook door alle verweven mediadiscours in de omgeving van.