20 voorbeelden van woestijnen

De woestijnen Zij zijn bioklimatische landschappen (biomen) gekenmerkt door een zeer lage neerslagsnelheid en smalle vochtigheidsmarges, wat van invloed is op droge, winderige en droge klimaten. Bijvoorbeeld: Atacama-woestijn, Gobi-woestijn, Kalahari-woestijn.

Om die reden wordt gedacht dat ze kortademig zijn, hoewel dit niet per se waar is: de flora (xerofiel) en fauna (zelfs menselijke populaties) hebben zich vaak kunnen aanpassen aan de barre levensomstandigheden.

Woestijnen bezetten bijna een derde van het aardoppervlak, dat een oppervlakte van 50 miljoen vierkante kilometer vertegenwoordigt, waarvan 53% hete woestijnen zijn en de rest koud. In beide zijn winderosie en zonnestraling meestal intens, dus de grond is meestal zanderig, steenachtig of rotsachtig, of in het geval van de poolwoestijnen van Antarctica, gevormd door een dichte laag van ijs.

Cultureel speelt de woestijn een rol grote rol in de denkbeeldige wereld van de mensheid, als een ruimte van ascese, ontbering en, vaak, ballingschap.

Het kan u van dienst zijn:

Voorbeelden van woestijnen

1. Sahara woestijn. Het is de warmste woestijn ter wereld en de derde grootste in uitbreiding, met 9.065.000 km² van oppervlakte, bijna gelijk aan de grootte van China of de Verenigde Staten. Het strekt zich uit over Noord-Afrika, door de landen Algerije, Tsjaad, Egypte, Libië, Marokko, Mauritanië, Mali, Niger, de Arabische Republiek Sahara, Soedan en Tunesië.

1. Guajira-woestijn. Gelegen tussen het noordelijke deel van Colombia en het uiterste westen van Venezuela, omvat het het schiereiland Guajira, de thuisbasis van de inheemse Wayuu-culturen en een bepaalde woestijnflora en -fauna. Het heeft een constant klimaat van rond de 27°C en in het binnenland ligt het Macuira National Park, 25.000 hectare groot.
2. Siloli-woestijn. Gevonden in het zuidwesten van Bolivia, departement Potosí, wordt het vaak beschouwd als een verlengstuk van de Atacama-woestijn. Het is een frequente toeristische route, aangezien het de opmaat is naar de beroemde Salar de Uyuni en eromheen zijn er tal van lagunes van kleuren, evenals de karakteristieke rotsformaties als gevolg van winderosie.
3. Atacama-woestijn. Dit is de droogste niet-polaire woestijn ter wereld, gelegen in het noorden van Chili en met een oppervlakte van ongeveer 105.000 km2². Het ligt tussen het Andesgebergte en de Stille Oceaan en is rijk aan hulpbronnen mineralen zoals koper, ijzer, goud en zilver, evenals andere niet-metalen hulpbronnen van industriële waarde.

1. Gobi-woestijn. Dit woestijngebied ten zuiden van Mongolië (beslaat 30% van het grondgebied van dit land) en ten noorden van China is een van de grootste bekende. Hoewel de regio een klimatologische en ecologische diversiteit kent, is de woestijn het product van een orografische schaduw, dat wil zeggen, van de uitdroging van de kustwind bij het overschrijden van de bergen Altaj om hem heen. De Gobi is een bekende bron van archeologische en paleontologische materie.
2. Antarctische poolwoestijn. Het grootste deel van dit bevroren continent ligt onder een gigantische inlands, dat wil zeggen, een ijslaag die de grond bedekt en waarvan de gemiddelde dikte 2500 meter is, tot 5 kilometer in sommige regio's van Antarctica. Gezien de slachtoffers temperaturenBijna al het water in de regio is bevroren of in de vorm van sneeuw, dus regenval is zeldzaam. Paradoxaal genoeg herbergt deze woestijn bijna 80% van het zoete water van de planeet.
3. De Ischigualasto. Gelegen in de provincie San Juan, Argentinië, staat het bekend als "The Valley of the Moon" en is een droog gebied van 62.916 hectare, door UNESCO uitgeroepen tot erfgoed van de mensheid, gezien het geologische en paleontologische belang ervan. Het is de enige plek ter wereld waar de lagen van het Trias volledig en netjes zijn belicht en een plek met een heel bijzonder aspect, gezien de bijzondere winderosie en de merkwaardige materialen blootgesteld.

1. Namibische woestijn. Afrikaanse woestijn die langs de kust van Namibië wordt gevonden, met een lengte van 2.000 km en een breedte tussen 80 en 200 km. Het strekt zich uit tussen de landen Angola, Namibië en Zuid-Afrika en wordt beschouwd als de oudste woestijn van de wereld, aangezien het 65 miljoen jaar geleden al bestond, op het moment dat de dinosaurussen
2. Poolcirkel. In tegenstelling tot Antarctica heeft het Noordpoolgebied geen land om zich te vestigen, maar is het een grote drijvende zee-ijskap. In de noordelijke rand van landen als Groenland of IJsland heerst echter een extreme vorm van toendra bevroren, geclassificeerd als een poolwoestijn, met een minimum aan regenval en vegetatie, vanwege de permafrost (bodembevriezing) onveranderlijk het hele jaar door.
3. Andes Puna. Dit is de naam van de Andes-hooglanden, a plateau van hoge berg typisch voor het Andesgebergte. Gemeenschappelijk voor verschillende landen zoals Chili, Argentinië, Bolivia en Peru, wordt het vaak aangeduid als: hoge Andes toendra vanwege het koude en droge klimaat, van grote hoogte, dat het in zijn hoogste delen presenteert, en behoorlijk droog wordt gezien de minimale drempel van jaarlijkse regenval die het presenteert.

1. Medanos de Coro. Nationaal Park gelegen nabij de stad Santa Ana de Coro in Venezuela. Het wordt gekenmerkt door een droog klimaat dat vergelijkbaar is met het grootste deel van de regio, maar met de aanwezigheid van enkele kilometers zachte en droge zandduinen die meer dan twee of drie meter hoog kunnen zijn.
2. Gibson-woestijn. Gelegen in het westen van Australië, heeft het ongeveer 156.000 km² van zand en uitgedroogd oppervlak, bevolkt door kangoeroes, emoes en door inheemse stammen. Het heeft een minimale marge van jaarlijkse regenval waardoor het niet levensvatbaar is voor de ontwikkeling van andere menselijke activiteiten dan toerisme.
3. Kalahari-woestijn. De bijna 260.000 km lange uitbreiding beslaat een groot deel van Botswana, Namibië, Zuid-Afrika en Zimbabwe en is herkenbaar aan het rode zand en de grote verscheidenheid aan flora en fauna, aangezien er in bepaalde periodes van het jaar frequent regenval. De Bosjesmannen bewonen de grenzen, een voorouderlijke cultuur van inheemse jager-verzamelaarsvolkeren.

1. Chihuahuan-woestijn. Zijn 450.000 km² maken het de grootste woestijn in Noord-Amerika, die bijna 36% van het totale gebied van het subcontinent beslaat. Het bevindt zich aan weerszijden van de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten, waardoor het een belangrijke politieke symboliek heeft gekregen.
2. Arabische woestijn. Dit is de naam die wordt gegeven aan de Sahara-strook, gelegen tussen Egypte, Soedan, Ethiopië en Eritrea, en die zich uitstrekt van de rivier de Nijl tot de Rode Zee. Het is een regio die rijk is aan minerale hulpbronnen, maar met extreme klimatologische omstandigheden: tot 54 ° C gedurende de dag en rond de -12 's nachts.
3. Grote Victoria-woestijn. Deze Zuid-Australische woestijn is ongeveer 700 km breed en heeft kleine zandduinen en zoutwatermeren. Het werd genoemd ter ere van koningin Victoria van Engeland nadat de Brit Ernest Giles het in 1875 voor het eerst overstak.

1. Arabische woestijn. Het moet niet worden verward met de vorige: deze zaak gaat over een droog gebied op het Arabische schiereiland, van ongeveer 2.330.000 km² van het oppervlak, waarvan het derde deel bedekt is met zand en het meest onherbergzame klimaat van de planeet presenteert, zonder enig water in de buurt. Het omvat voornamelijk Saoedi-Arabië, maar ook Jordanië, Irak, Qatar, Bahrein, Koeweit, Oman, Jemen en de Verenigde Arabische Emiraten.
2. Lop noch wildernis. Het wordt gevonden in Oost-Azië, in de Chinese regio Lop Nor. Aangenomen wordt dat de regio in het verleden een gigantisch moeras is geweest, dat met het verstrijken van de tijd een harde, kleiachtige bodem is geworden, bezaaid met fijn grind. Het is helemaal vlak en heeft een gemiddelde temperatuur van 50°C.
3. Gurbantünggüt-woestijn. Verheven tussen 300 en 600 meter boven zeeniveau en verlengd over ongeveer 48.000 km², het is de op een na grootste woestijn van China. Het bevindt zich in het Zungaria-bekken, waar het de koude en vochtige Siberische lucht ontvangt, die neerslag en wintervorst mogelijk maakt. In deze regio is ook de pool van ontoegankelijkheid van de aarde, dat wil zeggen, het gebied dat het verst verwijderd is van enige vorm van zee.
4. Taklamakan-woestijn. Met duinen variërend tussen 100 en 300 meter hoog, beslaat deze woestijn in Centraal-Azië een oppervlakte van 270.000 km² en het is de plaats geweest van archeologische vondsten, zoals mummies van meer dan 4.000 jaar oud.

Volgen met: