Voorbeelden van vertellers van een derde persoon

Verteller in de derde persoon

De verteller Het is het personage, de stem of de entiteit die de gebeurtenissen vertelt die de personages van een verhaal doormaken. De verteller kan al dan niet een personage in het verhaal zijn en het is door zijn verhaal en de invalshoek van degene die kijkt naar de feiten die de lezer interpreteert en de gebeurtenissen waarneemt waaruit de verhaal.

Afhankelijk van de stem die je gebruikt en de mate van betrokkenheid bij het verhaal, zijn er drie soorten vertellers: De verteller in de eerste persoon; de tweede persoon verteller Y de verteller in de derde persoon.

De verteller in de derde persoon is iemand die de gebeurtenissen van buitenaf vertelt en al dan niet deel uitmaakt van het verhaal. Bijvoorbeeld: Hij kwam thuis, schopte zijn schoenen uit en opende een fles wijn. Achter de deur was het hem voor het eerst gelukt om aan de andere kant van de deur de problemen achter de deur achter te laten die hem twee weken lang hadden geplaagd..

Soorten verteller in de derde persoon

• • Informant getuige. Het vertelt het verhaal en beschrijft de gebeurtenissen, alsof het een kroniek of document is.
  • Onpersoonlijke getuige. Hij vertelt alleen, meestal in de tegenwoordige tijd, wat hij heeft meegemaakt.
  • Ooggetuige. Het vertelt de gebeurtenissen waarvan het getuige was, in meer of mindere mate, in het verleden. Deze verteller maakt weinig toespeling op zichzelf.

Voorbeelden van een verteller in de derde persoon

1. Alwetende verteller

Ze werd plotseling wakker, opende haar ogen en merkte dat ze op haar bed zat. Het was moeilijk voor hem om te ademen. Opnieuw kroop dat ongeluk zijn dromen binnen. Hij stond op, schonk water in het eerste glas dat hij op het aanrecht vond en ging op een stoel zitten. Die herinnering achtervolgde haar, die dood die een leegte in haar had achtergelaten waarvan ze wist dat ze die nooit zou kunnen vullen. Maar wat haar het meest irriteerde, was het idee er niet overheen te komen. Dat zijn leven was opgeschort, gebonden aan dat moment. Dat elke dag, net als de laatste maanden van zijn leven, niets meer is dan een race waarvan het doel steeds verder weg was.

1. Verslaggever getuige verteller

Om redenen die ik hier niet zal onthullen, had ik de gelegenheid - de slechte ervaring - om voet te zetten in een van die concentratiekampen die in onze stad liggen, maar waar niemand over praat, alsof niet bestond. Een van zijn bewakers legde met trillende handen een stuk papier in de palm van mijn hand waarin hij huiveringwekkende details geeft over wat het is om daar te wonen. Vervolgens zal ik letterlijk een fragment schrijven van wat die man me vertelde. Sommige passages zijn onleesbaar, dus koos ik voor het volgende: “Het licht is niets meer dan een herinnering, een verlangen. Gevangenen brengen dagen, maanden, misschien jaren - wie weet - door in vochtige, donkere cellen waar ze niet eens liggend binnenkomen. Eens per dag laat een bewaker, uit wiens mond nooit een woord komt, een blikje achter, met een minimale portie van iets dat zich voordoet als een stoofpot, met een bittere smaak en twijfelachtige oorsprong. De badkamer is geen optie en de dosis water die ze krijgen is nauwelijks genoeg om niet te sterven van de dorst ”.

1. Onpersoonlijke getuige verteller

Pensioen past helemaal niet bij Don Julio. Haar hele leven had ze over dat moment gefantaseerd en nu is elke minuut een beproeving. Zijn bibliotheek werd zijn wereld. Zijn leven is teruggebracht tot die vier muren vol planken waar hij jarenlang verzamelde boeken met de illusie ze te lezen wanneer hij eindelijk begint aan wat hij dacht dat de beste fase van hem zou zijn levenslang. Maar daar zijn ze, bijna intact. Elke keer als hij er een neemt, kiest hij met zijn wijsvinger uit alle lendenen, en hoopt dat ja wees degene, vind binnen een paar minuten een excuus om het opzij te laten en een ander te doen ding.

De staande klok naast de leren stoel waar hij probeert te lezen is zijn ergste vijand geworden; Het herinnert je eraan dat de uren niet voorbijgaan, dat de dagen niet eindigen en dat elke minuut eeuwig is.

1. ooggetuige verteller

Dat de deurbel ging verraste haar, ze keek op haar horloge en trok een grimas. 'Zou het kunnen dat ze de sleutels vergeten was,' vroeg ze zich hardop af, zinspelend op haar man, die ze sinds het ontbijt niet meer had gezien, toen ieder afzonderlijk naar zijn werk ging.

Ze zette haar theekopje neer, stond op en liep naar de deur terwijl ze haar handen afveegde aan de rood-wit geblokte doek. Hij gluurde door het kijkgaatje en had een paar seconden nodig om de deur te openen.

Aan de andere kant stelde een man verkleed als politieagent haar een vraag, waarop ze "ja" antwoordde, terwijl haar gezicht veranderde. Seconden later, alsof zijn benen niet reageerden, viel hij op de grond en bedekte zijn gezicht met de geruite doek. Het volgende dat werd gehoord was een hartverscheurende kreet.

Volgen met: