20 voorbeelden van giftige gassen

De giftige gassen Het zijn stoffen van wispelturige en etherische aard, waarvan de interactie met het menselijk lichaam irriterend, schadelijk of dodelijk is. Velen zijn het product van chemische reacties primair, vrijwillig of niet, en zijn meestal ook ontvlambaar, oxidatiemiddelen of corrosief, dus de behandeling ervan vereist speciale zorg. Bijvoorbeeld: pepperspray, ozon, cyanide.

Afhankelijk van hun effect op het lichaam, kunnen ze zijn:

Voorbeelden van giftige gassen

1. Koolmonoxide (CO). Een van de meest giftige vormen van oxidatie Koolstof is een kleurloos gas dat dodelijk kan zijn wanneer het in grote hoeveelheden wordt ingeademd. Het is een gangbaar gas in de industriële wereld: het is het resultaat van de reactie van verbranding in verbrandingsmotoren en verbranding koolwaterstoffen en andere organische stoffen.
2. Zwaveldioxide (ZW₂). Het is een kleurloos, irriterend gas met een zeer bijzondere geur en oplosbaar in het water, dat wordt zuur (Deze reactie vindt plaats in de vervuilde atmosferen
   instagram story viewer
   en produceert zure regen). Het komt meestal vrij als een product van industriële verbranding, ondanks het feit dat het in contact met de luchtwegen ernstige irritatie en bronchitis veroorzaakt.
3. Mosterdgas. Het is een familie van zeer irriterende chemicaliën die als oorlogswapen worden gebruikt (voor het eerst in 1915, in de Eerste Wereldoorlog). Het kan op twee verschillende manieren worden behandeld: stikstofmosterd of zwavelmosterd. Contact ermee veroorzaakt blaren en zweren op de huid of slijmvliezen en leidt uiteindelijk tot pijnlijke verstikking.
4. Pepperspray. Ook bekend als traangas, kan het matige en pijnlijke irritatie van het oog- en ademhalingsslijmvlies veroorzaken, en zelfs tijdelijke blindheid. Het wordt gebruikt als een persoonlijk verdedigingsmechanisme of bij het verspreiden van demonstraties.
5. Lewisiet. Het is een zeer giftige synthetische chemische stof die werd ontwikkeld door de Noord-Amerikaanse oorlogsindustrie tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Bij inademing veroorzaakt het een pijnlijk brandend gevoel, hoesten, braken, loopneus en longoedeem.
6. Ozon. Dit gas komt van nature voor in de atmosfeer, waar het ons beschermt tegen zonnestraling. Het is zeldzaam in de dagelijkse omgeving. Blootstelling aan ozon veroorzaakt irritatie van de luchtwegen en inflammatoire bronchiale reacties. In hoge concentraties kan het cyanose, extreme vermoeidheid en nierfalen veroorzaken.
7. methaan (CH₄). De eenvoudigste alkaankoolwaterstof die er bestaat, is een brandbaar en potentieel verstikkend gas, kleurloos, geurloos en onoplosbaar in water. In hoge concentraties kan het stikken door zuurstof uit de omgeving te verdrijven.
8. Butaan (C₄H₁₀). Het is een licht ontvlambare en vluchtige koolwaterstof, die meestal in eigen land wordt verwerkt en met toevoeging van geurmarkers om lekken te detecteren (omdat het geurloos is). Het is potentieel verstikkend. Het veroorzaakt slaperigheid, hallucinaties en bewustzijnsverlies bij inademing.
9. Vuurdampen. Ze worden ook wel menggassen genoemd, omdat ze verschillende combinaties van irriterende en verstikkende gassen bevatten, afhankelijk van de aard van de gassen. materialen verteerd in het vuur. Ze zijn de belangrijkste doodsoorzaak bij branden, vanwege hun brede effecten op het lichaam: verstikking, ernstige irritatie, necrose, cyanose, enz.
10. Cyanide (CN^–). Het is een van de meest giftige stoffen die bekend zijn en met de meest directe dodelijke werking. In zijn gasvorm heeft het een karakteristieke geur (vergelijkbaar met kastanjes), waarvan de detectiemarge zeer dicht bij dodelijk is. De onmiddellijke effecten ervan remmen de cellulaire ademhaling en leiden vaak tot hartstilstand.
11. diatomisch chloor (Cl₂). Het staat bekend als dichloor en is een groenachtig geel gas met een sterke en onaangename geur en een zeer hoge toxiciteit. Het werd gebruikt als oorlogswapen in de Eerste Wereldoorlog, vanwege de pneumotoxische effecten in gemiddelde concentraties. Het wordt gebruikt in de chemische en materiaalindustrie, maar ook in bepaalde oplosmiddelen huiselijk.
12. Stikstofoxiden (ik) (nee₂OF). Ook wel lachgas genoemd, het is kleurloos, geurig en licht giftig. Het is niet ontvlambaar of explosief en wordt vaak gebruikt voor farmaceutische en anesthetische doeleinden. Het levert een belangrijke bijdrage aan het broeikaseffect en daarmee aan: opwarming van de aarde.
13. Fosgeen (COCl₂). Het is een giftig gas dat wordt gebruikt als bestrijdingsmiddel en als input in de kunststofindustrie. Het kan kleurloos zijn of de vorm aannemen van een witte of gele wolk. Het komt van nature nergens voor, het is niet ontvlambaar en het heeft een onaangename geur. Het is zeer irritant en verstikkend.
14. Ammoniak (NH₃). Ook wel ammoniumgas genoemd, het is kleurloos en heeft een zeer onaangename en karakteristieke geur. Het wordt veel gebruikt in verschillende menselijke industrieën, ondanks dat het bijtend en zeer vervuilend is. Het menselijk lichaam kan het via de ureumcyclus verwerken en in de urine uitstoten, maar in reactie met andere verbindingen is het zeer giftig en ontvlambaar.
15. Helium (Hij). Het is een monoatomisch gas dat veel van de eigenschappen van Edelgassen, Het is kleurloos, geurloos en zeer overvloedig omdat de stellaire reacties het uit waterstof produceren. Bij inademing wijzigt het de voortplantingssnelheid van de geluid, wat resulteert in hoge en snelle stemmen, maar te veel concentratie kan zuurstof vervangen en verstikking veroorzaken.
16. Argon (Ar). Het is een van de edelgassen, kleurloos en inert, weinig reactief en weinig warmtegeleider, veel gebruikt in de elektrische industrie. Het is een eenvoudig verstikkend middel, waarvan de toxiciteit afhangt van de afname van zuurstof in de omgeving, dus er zijn hoge concentraties voor nodig.
17. Formaldehyde (CH₂OF). Het is een kleurloos gas met een zeer penetrante geur. Wanneer het wordt opgelost in 40% water, wordt het formaldehyde genoemd en wordt het gebruikt om biologische exemplaren te bewaren. Het is een bekend kankerverwekkend en irriterend middel voor de luchtwegen.
18. Fluor (F). Het is de meest elektronegatieve en reactieve van allemaal elementen, vormt een lichtgeel gas met een penetrante geur (F₂). Het heeft een hoge affiniteit voor zink en jodium. Zink is essentieel voor het functioneren van het geheugen, aan het leren en het genereren van antilichamen. Anderzijds is jodium belangrijk voor de schildklier- en hormonale regulatie van het lichaam. Fluor vermindert de rol van deze twee elementen in het lichaam door ze samen te voegen.
19. Acroleïne (C₃H₄OF). terwijl het een vloeistof In zijn natuurlijke staat is het zeer ontvlambaar en verdampt het snel bij verhitting, waardoor een gas ontstaat dat irriterend is voor de ademhalingssysteem waarvan de toxische effecten niet goed zijn bestudeerd, maar wijzen op matige longschade.
20. Kooldioxide (CO₂). Het is het natuurlijke resultaat van de ademhaling en vele verbrandingsprocessen, die kunnen verstikken door verplaatsing van de moleculen zuurstof, zwaarder dan lucht en zeer licht ontvlambaar. Het is geur- en kleurloos.

Volgen met: