20 Voorbeelden van toegestane en verboden normen

Als we het hebben over permissieve en verbodsregels In het recht verwijzen we naar een specifieke classificatie van rechtsnormen, volgens welke een onderscheid wordt gemaakt tussen normen die voorkomen of de mogelijkheid ontkennen om iets uit te voeren (verboden) en degenen die integendeel een gevestigd recht erkennen of verduidelijken (toegeeflijk). Bijvoorbeeld: het recht op informatie, verkeersregels.

Deze indeling komt, zoals blijkt, tot stand op basis van de aard van de opdracht die de normen met zich meebrengen. Een derde mogelijke categorie zou zijn: dwingende normen, die uitdrukkelijk iets bestellen of bevelen of de noodzakelijke vereisten definiëren om het uit te voeren.

Het kan u van dienst zijn:

Wettelijke normen

EEN Wettelijke norm Het is een wettelijke verordening die is uitgevaardigd door een autoriteit om menselijk gedrag in de samenleving te ordenen, het is: dat wil zeggen het opleggen van plichten en het verlenen van rechten, en waarvan de niet-naleving meestal leidt tot sancties van een wettelijke of legaal.

In zoverre zijn alle wettelijke normen:

Over het algemeen alles rechtssysteem het wordt uitgedrukt door een reeks wettelijke bepalingen of normen. Hun rol is ervoor te zorgen dat de gemeenschappelijke orde niet wordt verbroken, en ook niet de huisregels.

Voorbeelden van tolerante normen

1. Het recht op identiteit. De wettelijke bepalingen die mensen toegang geven tot een wettelijke identiteit, hun eigen documentatie en a name gehoorzamen aan een wettelijke regeling die dit recht voor iedereen gelijk en zonder uitzonderingen vastlegt.
2. Het recht om eigendom te bezitten. Een van de rechten die het meest worden verdedigd door de kapitalistische samenleving en ook het meest in twijfel wordt getrokken door het denken links, wordt overwogen in de wettelijke voorschriften die het een individu mogelijk maken om privé te bezitten de goederen die u kunt kopen of erven via eerlijke en juridische procedures.
3. Het recht op een eerlijk proces. Geen enkele persoon die zich schuldig heeft gemaakt aan een misdrijf van welke aard dan ook zal het recht worden ontnomen legitieme verdediging en een adequaat gerechtelijk proces, waarin hun aantijgingen worden gehoord en hun kunnen verdedigen belangen. De regelgeving die dit garandeert maakt deel uit van de zgn mensenrechten en in theorie zijn ze onvervreemdbaar.
4. Het recht om te zwijgen. Deze formule wordt heel vaak ingeroepen in politietelevisieseries of detectivefilms, wanneer de antagonist uiteindelijk wordt gepakt. Het is een gemeenschappelijk recht van alle gedetineerden, waarin ze in stilte hun toevlucht mogen nemen totdat ze de aanwezigheid van een advocaat hebben.
5. Het recht om politiek deel te nemen. Alle burgers die voldoen aan de leeftijds- en wettelijke statusvereisten die zijn vastgelegd in de kieswet van hun land, mogen deelnemen aan politieke verkiezingen wanneer zij dat doen. beschikbaar zijn, aangezien er wettelijke voorschriften zijn die dit toestaan ​​en die hun recht beschermen om de politieke vertegenwoordiging te kiezen die het beste bij hun past belangen.
6. Het recht op onderwijs. Burgers van de landen van de wereld hebben recht op onderwijs dat hun toegang tot de samenleving garandeert en de society waarden dat het bevordert. Dit maakt ook deel uit van de zogenaamde mensenrechten.
7. Het recht op informatie. Burgers hebben het recht om geïnformeerd te worden over wat er in hun land gebeurt via de media die hij passend acht, ongeacht zijn politieke strekking of persoonlijke belangen, en zonder dat anderen voor hem beslissen wat hij kan of zou moeten weten. Deze wettelijke norm is van bijzonder belang bij het evalueren van de prestaties van zowel de media als de regelgevende instanties van de staat.
8. Het recht op een eerlijke vergoeding voor je werk. Een ander grondrecht van de mens bepaalt dat iedereen een rechtvaardig salaris moet ontvangen voor zijn inspanningen en Diensten, dat wil zeggen, de billijke vergoeding van hun werk, wat dat ook moge zijn.
9. Het recht op vrij verkeer. Niemand, behalve de krachten van de openbare orde, en daar een goede reden voor hebben, kan een andere persoon verhinderen zich vrijelijk door het grondgebied van zijn natie te bewegen. Deze wettelijke norm wordt benadrukt als het bijvoorbeeld gaat om het recht om te protesteren, wat vaak betekent dat straten worden afgesloten en autoverkeer wordt voorkomen.
10. Het recht om te protesteren. Er zijn wettelijke normen die ervoor zorgen dat Vrijheid van elke persoon om vreedzaam te protesteren, zonder dat dit leidt tot schade aan hun persoon, de hunne of hun materiële of immateriële goederen.

Voorbeelden van verbodsregels

1. Het verbod op diefstal. De fundamenten van de samenleving zoals wij die begrijpen, gaat door het begrip dat goederen schaars zijn en dat: oneindige behoeften, dus elk individu moet er toegang toe krijgen: door werk of hoofdsteden. Het toe-eigenen van eigendommen van anderen is dus in strijd met de zin van de werkverdeling en het algemeen welzijn en is uitdrukkelijk verboden en wettelijk bestraft met gevangenisstraf.
2. Het verbod op moord. Nog een van de fundamentele verboden van het leven in de samenleving, het resultaat van Monopoly geweld dat aan de staat wordt toegeschreven. Niemand mag een einde kunnen maken aan het leven van een ander, behalve in gevallen van legitieme verdediging van zichzelf. Het overtreden van deze regel brengt zware wettelijke straffen met zich mee, zoals jaren gevangenisstraf of, in sommige landen, de dood zelf.
3. Het verbod op polygamie. Hoewel in sommige samenlevingen het patriarchaat zo verankerd raakte dat het leidde tot de legalisering van meerdere huwelijken (een man kan meerdere echtgenotes), is in het Westen polygamie (met meerdere mensen tegelijk getrouwd zijn) een strafbaar feit, omdat het uitdrukkelijk verboden.
4. Bescherming van de minderjarige. Sinds de wettelijke scheiding van kinderen en volwassenen, min of meer in de twintigste eeuw, wordt de bescherming van zuigelingen wettelijk uitgedrukt in de verbod op het hebben van romantische of erotische relaties met hen, in het verbod op kinderarbeid en andere belemmerende maatregelen daarvan natuur.
5. Het verbod op naaktheid. Behalve in intieme, medische of artistieke settings, moeten naaktheid en onfatsoenlijke handelingen in onze samenlevingen buiten de openbare ruimte plaatsvinden. Het is bijvoorbeeld verboden om zonder kleding op straat te verschijnen.
6. Verkeersregels. In de verkeersregels voor auto's van de landen worden de wetten overwogen waaraan moet worden voldaan bij het besturen van een voertuig, waaronder verschillende verboden, zoals rijden in de andere richting dan aangegeven, parkeren in verboden gebieden of rijden zonder vergunning geschikt.
7. Het rookverbod. Met veel geldigheid aan het einde van de 20e eeuw, de wettelijke normen die het roken van sigaretten en tabak in openbare ruimtes zoals luchthavens of in de Restaurants hebben zich verspreid naar de meeste westerse landen, aangezien deze gewoonte niet alleen schadelijk is voor de gezondheid van de roker, maar ook van de voorbijgangers.
8. De straf voor ontrouw. Hoewel het een morele en geen juridische kwestie is, en niemand naar de gevangenis zal gaan omdat hij zijn partner ontrouw is geweest, Ja, er zijn wettelijke normen die ontrouw beschouwen als een grond voor echtscheiding, waarvoor het stilzwijgend wordt vastgesteld verboden.
9. Het verbod op oplichting. Het geld van anderen aannemen via bedrieglijke of frauduleuze mechanismen is ook een misdaad strafbaar is, omdat het in strijd is met de goede trouw die de wetten bevorderen bij alle soorten transacties reclame.
10. Het verbod op abortus. Dit is een zeer controversiële kwestie in westerse samenlevingen, aangezien verschillende feministische en vrouwenrechtengroepen tolerante normen eisen om juridische ontwrichting te reguleren. van een zwangerschap, maar de meest conservatieve sectoren van de samenleving verdedigen de verbodsnormen, die straffen bevatten, waaronder gevangenisstraf voor vrouwen die dit oplopen praktijk.

Volgen met: