Voorbeeld van concrete poëzie

Het literaire genre dat bekend staat als concrete poëzie ontstaat in het midden van de twintigste eeuw en verschilt van traditionele poëzie doordat het niet alleen probeert de woorden in poëtisch rijm te laten klinken maar daarnaast worden er figuren mee gevormd of op de een of andere manier verspreid op het blad waar ze zijn geschreven, op deze manier de auteur van de concrete poëzie voeg meer visuele elementen toe zodat de lezer het werk voor hun ogen kan waarderen.

De hoofdauteur van de concrete poëzie Het was EugenGomringer, hoewel dit voorstel in werkelijkheid over de hele wereld goed werd ontvangen en zeer erkende vertegenwoordigers vond in veel landen, zoals Noigandres in Brazilië.

Het belangrijkste kenmerk van dit soort poëzie is het creëren van figuren die woorden gebruiken om het te bereiken, het aantal is klein, maar de herhaling en de lettertypen zijn lettertypen die het werk verrijken, aangezien woorden zonder hun ruimtelijke locatie geen betekenis hebben of niet de impact geven die de dichter in zijn lezers. Dat wil zeggen, de literaire uitdrukking wordt gevonden door de woorden te combineren met de manier waarop ze zijn geplaatst, wat betekenis geeft aan de boodschap die deze anders niet zou hebben.

2 voorbeelden van concrete poëzie:

1. In het volgende voorbeeld van concrete poëzie vormen de woorden een ladder en moeten ze van onder naar boven worden gelezen.

Je zal vinden

En zo verder

Je moet op slot

Met eerlijkheid en passie

Werk en studie die je moet gebruiken

Twee zijn de tools

Om naar de top te gaan

Iets wat je nooit mag vergeten

2. Het gebruik van een cijfer dat zinspeelt op de boodschap vertegenwoordigt ook een specifieke poëzie, zoals in het volgende voorbeeld: