20 Voorbeelden van metaaloxiden (basisoxiden)

De metaaloxiden (ook gekend als basische oxiden) zijn verbindingen die ontstaan ​​uit de combinatie van a metaal en zuurstof, met de bijzonderheid van fundamenteel verbonden te zijn door een binding genaamd ionisch. Bijvoorbeeld: koperoxide, koperoxide, zinkoxide.

Ze hebben over het algemeen de karakteristiek solide zijn en een punt hebben fusie relatief hoog (precies dit is wat typisch is voor hen en wat hen onderscheidt van) niet-metaaloxiden, die een veel lagere hebben).

Metaaloxiden zijn meestal kristallijn en op zijn minst matig Oplosbaar in water. Metaaloxiden zijn goed chauffeurs van heet en de elektriciteit, en daarom is het gebruikelijk dat ze voor deze doeleinden worden gebruikt.

In zijn samenstelling zijn metaaloxiden binaire combinaties van een metaal met zuurstof, waarbij de laatste werkt met een aantal oxidatie -2. Daarom is het noodzakelijk om rekening te houden met de valenties van het metaal dat betrokken is bij de reactie samen met zuurstof om een ​​idee te krijgen van hoeveel atomen van het element zal moeten worden uitgewisseld voor elk zuurstofatoom.

Nomenclatuur van metaaloxiden

Oxiden van dit type hebben een bijzonderheid met betrekking tot hun traditionele nomenclatuur omdat het niet gemakkelijk is om elk een naam te geven, omdat elk metalen element soms verschillende oxidatiegetallen heeft.

Aan de andere kant kunnen metaaloxiden ook worden benoemd met behulp van de Voorraad nomenclatuur:, wat erin bestaat ze een naam te geven door het volgende te plaatsen: oxide + metallisch element gevolgd door een Romeins getal tussen haakjes dat overeenkomt met de oxidatietoestand van het metaal.

Daarnaast is er de systematische nomenclatuur, die bestaat uit het gebruik van voor- en achtervoegsels die de hoeveelheid van elk atoom in de verbinding aangeven.

Uranium heeft bijvoorbeeld vier oxidatietoestanden (3+, 4+, 5+, 6+), dus de oxiden volgens elk type nomenclatuur kunnen worden genoemd:

3+ oxidatietoestand: (U₂OF₃)

Oxidatietoestand 4+: (UO₂)

5+ oxidatietoestand: (U₂OF₅)

6+ oxidatietoestand: (UO₃)

Voorbeelden van basische of metaaloxiden

1. Koperoxide (Cu₂OF). Dit koperoxide is onoplosbaar in water en organische oplosmiddelen.
2. Koperoxide (CuO). Het is het koperoxide met het hoogste oxidatiegetal. Als mineraal staat het bekend als tenoriet.
3. Kobaltoxide (CoO). Het is een anorganisch monoxide met een olijfgroen of roodachtig uiterlijk in zijn kristallijne vorm.
4. Aurisch oxide (Au₂OF₃). Het is het meest stabiele oxide van goud. Het heeft een roodbruine kleur en is onoplosbaar in water.
5. Titaan (IV) oxide (TiO₂). Het komt van nature voor in sommige mineralen, in een bolvorm. Het is goedkoop, veilig en overvloedig.
6. Zinkoxide (ZnO). Het is een witte verbinding, ook bekend als de witte zinkverbinding. Het is enigszins oplosbaar in water, maar zeer oplosbaar in zuren.
7. Nikkeloxide (Ni₂OF₃). Het is een verbinding van nikkel (het heeft 77% nikkel in zijn samenstelling). Het is ook bekend als zwart nikkeloxide.
8. Zilver (I) oxide (Ag₂OF). Deze verbinding is een fijn zwart of bruin poeder dat wordt gebruikt om andere zilververbindingen te bereiden.
9. Mercuriusoxide (HgO). Ook kwik(II)oxide is een verbinding die een oranje of rode kleur heeft, het komt voor in vaste toestand naar temperatuur- milieu.
10. Chroomoxide (CrO). Het is een anorganische chroom- en zuurstofverbinding.
11. Bariumoxide (BaO). Het is een hygroscopisch oxide (dat vocht absorbeert uit de omgeving eromheen).
12. Chroomoxide (Cr₂OF₃). Het is een anorganische verbinding die als pigment wordt gebruikt, chroomgroen.
13. Loodoxide (PbO). Met een oranje kleur wordt het veel gebruikt in keramiek en in de chemische industrie.
14. Permangaanoxide (Mn₂OF₇). Het is een zeer sterke oxidant. Het heeft een donkerrood, olieachtig uiterlijk of soms groen.
15. IJzeroxide (FeO). Het is een zwart poeder dat veel als pigment wordt gebruikt.
16. IJzeroxide (Fe₂OF₃). Het is de roest die ontstaat wanneer dit metaal wordt blootgesteld aan lucht en vochtigheid.
17. Calciumoxide (CaO). Het is de zogenaamde kalk, veel gebruikt in de bouw.
18. Lithiumoxide (Li₂OF). Het wordt veel gebruikt bij de vervaardiging van keramiek.
19. Stannooxide (SnO). Het is een blauwzwarte oxide die wordt gebruikt bij de vervaardiging van glas.
20. Stannioxide (SnO₂). Is de opdrachtgever? mineraal van tin, cassiteriet genoemd.

Volgen met: