20 voorbeelden van openbare bedrijven

De overheidsbedrijven Het zijn die waarin de absolute meerderheid van het eigendom van de aandelentitels tot een bepaald deel van de staat behoort, of dit nu nationaal, provinciaal of gemeentelijk is. Bijvoorbeeld: Petrobras, GDF Gas Service, Statoil.

Simpel gezegd, in een beursgenoteerd bedrijf worden beslissingen genomen op basis van de staatsbelang, meestal geassocieerd met het algemeen belang en algemeen welzijn, en misschien niet rond de logica van de particuliere ondernemer, wiens doel alleen winstmaximalisatie is.

In bijna alle landen van de wereld zijn er enkele openbare bedrijven, maar er zijn aanzienlijke verschillen met betrekking tot de mate van staatsinterventie op de economie van elk van hen: de meest interventionistische landen zijn die met het grootste aantal bedrijven van dit type.

Voorbeelden van openbare bedrijven

1. Petrobras (Brazilië)
2. GDF Gasservice (Frankrijk)
3. Mexicaanse olie (Mexico)
4. Staatsvereniging van industriële participaties (Spanje)
5. Argentijnse luchtvaartmaatschappijen (Argentinië)
instagram story viewer
6. Spoorweg spoorwegnet (Engeland)
7. Fiscale olievelden van Bolivia (Bolivia)
8. La Poste Postdienst (Frankrijk)
9. Telecommunicatiebedrijf in Bogota (Colombia)
10. Boliviaans luchtvervoer (Bolivia)
11. Resona Holding (Japan)
12. Dierentuin van Barcelona (Spanje)
13. Tenesse Valley Autoriteit (VS)
14. Bank van de provincie Buenos Aires (Argentinië)
15. Rode Eléctrica de España (Spanje)
16. Israël Spoorwegen (Israël)
17. Directoraat-generaal Militaire Productie (Argentinië)
18. Materialenbank van Peru (Peru)
19. Statolie (Noorwegen)
20. Fiscale olievelden (Argentinië)

Overheidsbedrijven en politiek

Socialistische regimes stellen de volledige socialisatie van de productie goederen, wat inhoudt dat alle Bedrijf ze zouden openbaar worden: het verschil in hun opvatting van het openbare bedrijf waarmee het in de meeste landen voorkomt, is dat van zeggenschap. In dit geval zou het in handen blijven van de arbeiders en niet van ambtenaren die door de staat zijn aangesteld.

Een van de debatten belangrijkste aspecten van de economie, in het kader van de discussie over economisch beleid, is gemak of niet van de oprichting van openbare bedrijven, of zelfs van de nationalisatie van particuliere bedrijven die ze werken al.

Een van de criteria is dat de Staat bezit neemt van de sectoren van de economie die georganiseerd moeten worden in de vorm van: Monopoly, hetzij vanwege het initiële investeringsniveau dat ze vereisen, hetzij vanwege bepaalde fysieke beperkingen.

De constructie van ondergrondse netwerken, is bijvoorbeeld essentieel in grote steden en kan nauwelijks voorkomen in een context van concurrentie, zodat de enige Levensvatbare opties zijn de oprichting van één bedrijf om de dienst op te bouwen en over te nemen, of publieke actie voor die bedrijven Effecten.

Een ander criterium, dat verschilt van het vorige, is het ondersteunen van overheidsbedrijven in gevallen waarin de winstgevendheid van particuliere investeringen zou niet voldoende zijn om het project uit te voeren voor: op die manier.

In dergelijke situaties zijn de efficiëntiecriteria niet hetzelfde en situaties zoals: de groei van het werkgelegenheidsniveau of de mogelijke voordelen die dit fenomeen in de belangstelling stelt openbaar.

De exploitatie van een natuurlijke hulpbronHet kan bijvoorbeeld in deze categorie vallen en de wenselijkheid van een naamloze vennootschap kan voor deze doeleinden worden overwogen.

Niet weinigen hebben absolute criteria met betrekking tot openbare bedrijven: de eerder genoemde nationalisatie van alle bedrijven, of het idee dat geen enkel bedrijf openbaar zou moeten zijn.

Nutsbedrijven

Niet alle acties van de staat worden uitgevoerd via overheidsbedrijven. Die entiteiten die openbare diensten (Degenen die geen enkele vergoeding ontvangen, afgezien van het betalen van belastingen) worden niet beschouwd als openbare bedrijven, maar vormen de zogenaamde 'overheidsuitgaven'.

Onderwijs, justitie of diensten zoals de verlichting, vegen en schoonmaken Ze behoren tot deze groep en moeten niet worden verward met openbare bedrijven die taken uitvoeren die door individuen kunnen worden aangepakt (zoals een luchtvaartmaatschappij), hoewel met andere doelstellingen en criteria.