20 voorbeelden van enclitische voornaamwoorden

Enclitische voornaamwoorden

De enclitische voornaamwoorden zijn degenen die kunnen worden samengevoegd of gelast aan de werkwoord aanleiding geven tot een nieuw woord, dat ook zijn betekenis door context vervolledigt. Bijvoorbeeld: laatik, loshet, jurkenthee.

Zoals alles voornaamwoorden, zijn de woorden die in het algemeen iets benoemen dat al bekend is bij de gesprekspartners, met de bedoeling die zinnen niet steeds te herhalen. In dit geval verwijzen de enclitische voornaamwoorden naar a lijdend voorwerp of toch meewerkend voorwerp.

Bijvoorbeeld: Accountmelo.

• account: werkwoord
• ik: meewerkend voorwerp
• het: lijdend voorwerp

Wanneer gebruikten ze?

De introductie van het enclitisch voornaamwoord is niet altijd toegestaan.

(!) Correct. Uit een bevestigende zin.
Bijvoorbeeld: Hij was een roman aan het schrijven. /Hij wasschrijvende.
(!) Correct. Van een bevestigende structuur in gebiedende wijs.
Bijvoorbeeld: Onderteken dat contract /Firmahet.
(!) Niet correct. In een negatieve structuur in gebiedende wijs.

Bijvoorbeeld: Teken het contract niet. / Niet tekenenhet (Rechtsaf: teken het niet)
(!) Niet correct. Bepaalde werkwoorden vervoegd in indicatief of conjunctief.
Bijvoorbeeld: Ik zet de vaas. / Leggenhet(Rechtsaf: ik zet het)

Voorbeelden van enclitische voornaamwoorden

1. De. Bijvoorbeeld: Zichtde, is mooier dan ooit.
2. De. Bijvoorbeeld: De gasten zijn gearriveerd, schrijf je inde alstublieft.
3. Het. Bijvoorbeeld: ik kan het nog steeds niet gelovenhet.
4. De. Bijvoorbeeld: Schrijf opde op het werkblad.
5. U. Bijvoorbeeld: dragenu een koffie voor de directeur, alstublieft.
6. Hen. Bijvoorbeeld: gafhen wat ze willen horen.
7. ik. Bijvoorbeeld: ik kan niet bewegenik.
8. Thee. Bijvoorbeeld: We zijn er erg blij meethee hier.
9. Ons. Bijvoorbeeld: Begeleidenons naar het politiebureau alstublieft.
10. ik weet. Bijvoorbeeld: Blijvenik weet enkele minuten in stilte.

Hoe combineren ze?

Veel enclitische voornaamwoorden kunnen worden gecombineerd met andere van dezelfde categorie, alleen om daar het werkwoord te voegen. Bijvoorbeeld:

Hoe zijn ze geschreven?

Woorden met enclitische voornaamwoorden zijn vaak esdrújulas (geaccentueerd op de voorlaatste lettergreep, altijd een accent).

Bijvoorbeeld: Zing dat oude deuntje. Het werkwoord "zingt" wordt een esdrújula-woord in zijn enclitische vorm en vereist daarom de tilde: zing het.

Wanneer enclitische voornaamwoorden worden gecombineerd met andere, vormen ze woorden sobreesdrújulas, geaccentueerd op de lettergreep vóór de voorlaatste. Bijvoorbeeld: Leen je speeltje aan je broer / lenenik weet.

Volgen met: