10 voorbeelden van monoculturen

De monoculturen zijn grote stukken land gewijd aan de teelt van een enkele soorten. Dit is een methode die tot doel heeft de productie en alle gerelateerde processen, met name bemesting en ongediertebestrijding, te standaardiseren: in plaats daarvan van het hebben van controle vanwege de veelheid aan soorten in het gebied, wordt het hele proces op een uniforme manier uitgevoerd omdat er maar één is. Bijvoorbeeld: maïs, rijst, banaan.

Om deze reden wordt gezegd dat monocultuur een grootschalige modaliteit, die gericht is op meer efficiëntie op het bedrijf, wat zich zal vertalen in grotere economische voordelen.

Contrast met polyculturen

Het idee van monocultuur staat in contrast met de meest traditionele van de agrarische regio's, namelijk die van de polycultuur: daar is het land verdeeld in verschillende soorten percelen waarop verschillende plantages of gewassen worden verbouwd.

De veralgemening van een enkel gewas over grote stukken land ging gepaard met de massificatie van de Landbouwproducten

, omdat monocultuur het mogelijk maakt om deze enorme productie in minder tijd te realiseren.

Bovendien vertegenwoordigt het een besparing in mankracht omdat er verschillende soorten machines kunnen worden ingebouwd, waardoor de productie intensiever wordt: alleen op dit soort land Er zou gebruik kunnen worden gemaakt van direct zaaien, waardoor de productiviteit van 's werelds meest vruchtbare gronden de afgelopen jaren sterk is toegenomen. jaar.

Impact van monoculturen

De korte introductie van een monocultuur heeft bijna onmiddellijke gevolgen voor de ecosysteem waar het wordt geproduceerd: Ten eerste maakt het feit dat het gewas uniform is het vatbaarder voor ziekteverwekkers, zodat een snelle verspreiding van ziekten kan optreden.

Gewassen in het algemeen dragen bij aan: biologisch systeem die bewonen, dus het elimineren van alle variabiliteit is misschien niet in staat om aan de behoeften van sommigen te voldoen dieren waar ze die site voor hebben leefgebied, met opeenvolgende effecten van mogelijk verlies van soorten. De insecten die zich voeden met het veralgemeende gewas daarentegen, planten zich zeer gemakkelijk voort en genereren mogelijk een soort plaag.

Als de monocultuur overleeft, is het nog steeds een landbouwsysteem zeer intens, met een snelle absorptie van voedingsstoffen vanaf de grond, dus het is gebruikelijk dat het erosieproces veel sneller verloopt. Dit komt omdat het in de meeste gewassen wordt geoogst door de hele plant te verwijderen, waardoor het natuurlijke recyclingproces van de grond wordt gewijzigd. De productiviteit van het land neemt af en het toevoegen van meststoffen wordt noodzakelijk.

Voorbeelden van monoculturen

1. Maïs (in verschillende delen van Amerika)
2. Eucalyptus (in sommige regio's van Spanje)
3. Rijst (in sommige regio's van China)
4. Soja (in de Pampa's van Argentinië en Zuid-Brazilië)
5. Suikerriet (in Cuba)
6. Banaan (in Ecuador)
7. Koffie (in Colombia)
8. Tomaat (in sommige regio's van Chili)
9. Afrikaanse palm (voor olieproductie, in Guatemala)
10. Ananas (in Costa Rica)