Definitie van openbaar beleid

De politiek publiek verwijst naar de activiteit van de natiestaat, die tot doel heeft de orde te verzekeren door middel van de bestuur, sociaaleconomische vooruitgang bevorderen en tot slot oplossingen bieden voor de 'sociale kwestie', dat wil zeggen: verminder de conflict of projecteer de gelijkwaardigheid Sociaal.

Overheidsbeleid omvat overheidsposities die worden ingenomen door overheidsinstanties (parlementen, presidenten, overheidsinstanties, beursgenoteerde bedrijven, enz.), handelend namens de staat, met betrekking tot de publieke agenda. Deze agenda is opgebouwd uit maatschappelijk problematische vraagstukken en op basis daarvan bepalen de machthebbers het object en de modaliteiten van hun handelen.

Identificeer de context

Overheidsbeleid zijn geen geïsoleerde reacties en beslissingen. Enerzijds spelen ze in op een bepaalde sociaal-historische context waarin een maatschappelijke vraag zichtbaar wordt gemaakt en geïdentificeerd als een op te lossen probleem. Dit brengt een complexe interactie met meerdere belanghebbenden met zich mee. Aan de andere kant vindt de invoering van een overheidsbeleid plaats in fasen die met elkaar in wisselwerking staan, maar elk men heeft zijn eigen deelnemers, beperkingen, beslissingen, ontwikkelingen en uitkomsten specifiek.

Dit proces wordt de "openbare beleidscyclus" genoemd en bestaat uit verschillende onderling samenhangende fasen. Dit zijn: de probleemdefinitie en het ontwerp, de implementatie en evaluatie. Dat wil zeggen, er is een begincyclus, een levenscyclus en een laatste cyclus die in elkaar overlopen.

De openbare beleidscyclus

1.- Definitie van het probleem

Om dit uit te splitsen, moet eerst worden opgemerkt dat vanwege de structuur van de staat zelf, zijn middelen en overheidsposities kunnen niet aan alle maatschappelijke eisen tegelijk worden voldaan. Aan de andere kant zijn niet alle problemen even problematisch of worden ze gewaardeerd door de staat of andere groepen die proberen te beïnvloeden haar voordeel bereiken Om deze sfeer te bereiken, moet eerst een sociale vraag worden omgezet in een "sociaal" geproblematiseerd". Dit wordt voornamelijk gegeven door de Sociale beweging en het impliceert de zichtbaarheid van een eis op de nationale agenda (d.w.z. de kwesties die het land aangaan) en, op basis hiervan, kan het (of niet) worden aangepakt door de regering op dat moment. En tegelijkertijd is er de autonome staatscapaciteit om het probleem buiten de sociale eisen om te definiëren. Vervolgens begint de cyclus op gedetailleerde wijze met een diagnose en de identificatie en constructie van een op te lossen dimensie.

2.- Ontwerp van openbaar beleid

Zodra het probleem is gedefinieerd, is het noodzakelijk om mogelijke actieplannen te ontwikkelen om het te neutraliseren. Het ontwerpen van verschillende oplossingen betekent bepalen hoe staatsinstellingen al dan niet zullen handelen op basis van de ondervonden problemen. Opgemerkt moet worden dat overheidsbeleid de neiging heeft om instrumenten te gebruiken die, in het licht van publieke problemen, geen absolute oplossing bieden. Dat wil zeggen, ze bevinden zich in het resolutievlak. Het aanpakken van de beschreven sociale kwestie vereist sociale en culturele veranderingen op de lange termijn en programma's die systematische interventie omvatten.

3.- Implementatie van openbaar beleid

De implementatie van beleid is op zijn beurt een fase waarin acties en effecten worden gegenereerd vanuit normatieve richtlijnen of toespraken. Kort gezegd betekent het implementatie, uitvoering, oriëntatie en/of beheer op basis van het in de vorige fase opgestelde actieplan. Dit is echter niet lineair. In de eerste plaats blijven de interveniërende en getroffen actoren niet neutraal of passief. Ten tweede wordt de inhoud van een overheidsbeleid bepaald door veranderingen in het institutionele kader, in de middelen, in de constellatie en games van de genoemde acteurs, direct betrokken bij het toneel in vraag.

4.- Evaluatie van het overheidsbeleid

Wat betreft de evaluatiefase. Dit omvat het bepalen van de resultaten van overheidsacties, het identificeren en meten van hun impact op gebieden specifiek zijn voor het sociale leven en de fysieke omgeving, evenals de verwezenlijking van de doelstellingen die in het ontwerp worden voorgesteld. De informatie die uit deze fase resulteert, is essentieel om managementcontrole, feedback, aan het leren en de innovatie, met een focus op publieke waarde.

Bibliografie

- Aguilar Villanueva, L.F. (2009). Kader voor de analyse van overheidsbeleid. In F. Maríñez Navarro en V. Garza Cantú (Coördinaten). openbare orde en democratie in Latijns-Amerika. Van analyse tot implementatie. Mexico DF: EGAP-CERALE-Miguel Ángel Porrúa.

- Meny, Y. en Thoenig, J. C. (1992). Overheidsbeleid. Barcelona: Ariël.

-Oszlak, O. (2006). Staatsbureaucratie en overheidsbeleid. Naschrift, Nummer 11, pp. 11-56.

-Oszlak, O. en O'Donnell, G. TOT. (1981). "Staat en staatsbeleid in Latijns-Amerika". Document G.E. Clacso, nr. 4.

Onderwerpen in openbaar beleid