Essay over Oedipus Rex

Essay over Oedipus Rex

De trots van de machtigen door Koning Oedipus

Koning Oedipus Het is een Griekse tragedie geschreven op een onbekende datum in de oudheid door de tragische dichter Sophocles (496-406 v.Chr.). C.), en dat behoort tot de meest bestudeerde en meest uitgevoerde theaterwerken aller tijden. Hoewel daar meer dan één reden voor is, gezien het enorme belang van traditie Grieks-Romeins in de conformatie van de westerse cultuur, zullen we ons in dit essay concentreren op een zeer specifieke reden: de representatie van de hybride, dat is de trots, en zijn rol in de bestraffing van de machtigen.

De oude Grieken kenden de hybride ("Trots", "overmaat") lang voordat de eerste christenen konden spreken over de zonde van hoogmoed. En hoewel het Grieks geen cultuur van "zonde" was maar van eer, hybride het was meestal wat hun mythologische helden naar een tragische bestemming leidde, dat wil zeggen, naar een situatie waarin de goden de leiding hadden om hem er op de harde manier aan te herinneren dat hij, hoe getalenteerd, hoe sterk of vaardig hij ook was met een zwaard, niets meer was dan een menselijk. Voorbeelden zijn er genoeg: Ajax' trotse minachting voor het voelen van Athena's bescherming, of Achilles' weigering om Hectors lichaam met respect te behandelen.

In het geval van Oedipus is trots echter ook verbonden met het uitoefenen van politieke macht. En niet alleen omdat Oedipus aan het begin van het werk al de koning van Thebe is, maar omdat juist zijn val begint wanneer hij de wet: wanneer hij de spot drijft met de raadsels van de ziener Tiresias en aan het Thebaanse volk aankondigt dat hij niet zal rusten voordat hij de moordenaar van Laius, de vorige koning, heeft gevonden en hem laat boeten voor een dergelijke misdaad. Een moordenaar die, zoals we weten, uiteindelijk zichzelf zal worden.

De oude Grieken begrepen het menselijk bestaan ​​altijd overgeleverd aan een reeds geschreven lot. Dat is de reden waarom men zou kunnen denken dat wanneer Oedipus uit zijn geadopteerde huis vlucht om te voorkomen dat de profetie die hem bij zijn geboorte is gedaan, vervuld wordt, en uiteindelijk vervult hij het precies, hij beging ook de arrogantie van te denken dat een man het lot kan tegenspreken.

Maar in dit geval wordt Oedipus beschermd door onschuld en door de liefde die hij voelt voor zijn vermeende ouders; een liefde die een context of een situatie ondenkbaar maakt waarin hij zijn vader zou kunnen vermoorden en met zijn moeder trouwen, maar toch is zijn angst voor het lot zo groot dat hij terugvlucht naar zijn Thebe oorspronkelijk. Het is een geval van tragische ironie.

In plaats daarvan, de Oedipus Rex (niet toevallig gezegd in het origineel Grieks) Oidipous Tyrannos) heeft zoveel macht die hij heeft gekregen na de bevrijding van Thebe van de sfinx, dat hij zijn eigen oordeel als onfeilbaar beschouwt. Er wordt niet anders uitgelegd dat hij de spot drijft met de blindheid van Tiresias, waarop de ziener profetisch zal antwoorden dat de De echte blinde is Oedipus, omdat hij de val bouwt waarin hij later zelf zal vallen, als de waarheid bekend is onthuld.

De hybride van Oedipus is daarom de hybride van een koning, en vormt een krachtige waarschuwing voor toekomstige generaties, opgeleid via het theater in de agora: de wet van de machtigen kan tegen hem worden gekeerd en daarom zou elke uitoefening van macht verstandig en verstandig moeten gebeuren voorzichtigheid. De straf van Oedipus is niet alleen het verlies van de macht waar zo naar verlangd wordt, maar de schaamte om zich te moeten onderwerpen aan de straf zelf, dat wil zeggen ballingschap.

Zo steekt ze, na Jocasta's zelfmoord, haar eigen ogen uit met haar haarspeldjes (dus volledig in overeenstemming met de woorden van Tiresias) en begint een zwervend bestaan ​​na het vervloeken van zijn eigen ras, dat nog steeds wacht op nog meer tragedies vooruit. Oedipus gaat van koning naar bedelaar, van trotse wijze naar nederige prediker, en laat de troon in de handen van zijn zwager Creon, net zoals zij hebben gedaan. talloze koningen door de geschiedenis heen, die de macht hebben uitgeoefend om een ​​samenleving te smeden waarin ze vervolgens geen Kamer. En dit is een les die ook nooit uit de mode lijkt te gaan.

Referenties:

• "Essay" in wikipedia.
• "Oedipus Rex" in Wikipedia.
• "De mythe van Oedipus in de westerse cultuurtraditie en zijn interpretaties" door Juan José Prat Ferrer in the Miguel de Cervantes virtuele bibliotheek.
• "Fate, Family, en Oedipus Rex: Crash Course Literatuur 2022" (video) in Spoedcursus.
• "Oedipus Rex" in De Encyclopedia Britannica.

Wat is een essay?

De toets het is een literair genre, waarvan de tekst wordt gekenmerkt door te zijn geschreven in proza ​​en door vrijelijk een specifiek onderwerp te behandelen, gebruikmakend van de argumenten en de waardering van de auteur, evenals de literaire en poëtische middelen die het mogelijk maken om het werk te verfraaien en de esthetische kenmerken ervan te versterken. Het wordt beschouwd als een genre geboren in de Europese Renaissance, vooral vrucht van de pen van de Franse schrijver Michel de Montaigne (1533-1592), en dat het door de eeuwen heen het meest gebruikte formaat is geworden om ideeën uit te drukken in een gestructureerde, didactische en formeel.

Volgen met: