Essay over de Ilias

Essay over de Ilias

Mythen en waarheden van de Ilias: de dingen die verborgen zijn in oorlog

De Ilias Het is een van de teksten oudste in het Westen, en dat zegt veel meer over onze cultuur dan op het eerste gezicht lijkt. Dit episch uit het oude Griekenland en toegeschreven aan de Aeda Homerus (v. VIIIa. C.), dezelfde componist van de Odyssee, vertelt over de gebeurtenissen van het laatste jaar van de Trojaanse oorlog: een legendarisch conflict waarbij de burgers van de Anatolische stad Troje, gelegen in de Klein-Azië, en een gigantische alliantie van Griekse stadstaten, waaronder het machtige Athene, Salamis, Argos, Mycene, Arcadië, Aetolië, Kreta, Rhodos en Lacedaemon.

Deze oorlog, die in theorie zo'n tien jaar heeft geduurd, heeft eeuwenlang een centrale plaats ingenomen in de verbeelding van West, en het was gebruikelijk om aan zijn gebeurtenissen de verklaring toe te schrijven van vele politieke, religieuze en sociale kwesties van de Oudheid.

De Griekse historicus Herodotus (484-425 v. Chr. C.) situeerde daarin de oorsprong van de legendarische vijandschap tussen de Grieken en de Perzen, terwijl de Romeinen, gedreven door de verbeelding van Virgilio (70-19 v.Chr. C.), beschouwden ze zichzelf als erfgenamen (en wrekers) van de verslagen kant, die van de Trojanen. Dit alles ondanks het feit dat het zeker moeilijk is om met zekerheid te weten of het echt is gebeurd en nog minder of het echt is gebeurd zoals het wordt verteld.

Als we de oude Griekse bronnen raadplegen, kan er geen twijfel over bestaan ​​dat het een beschouwde gebeurtenis was waar, en veel meer dan dat, voor fundamenteel voor het begrijpen van de geschiedenis van de burgers van de helix.

Herodotus zelf was van mening dat het rond 1250 v.Chr. zou hebben plaatsgevonden. C., terwijl Eratosthenes, die beroemde Griekse filosoof die de ronding van de aarde berekende, haar dateerde tussen 1194 en 1184 voor Christus. C., en als we naar de Kroniek van Paros gaan, die Griekse chronologie die vanaf 1581 a. C. tot 264 v.Chr C., zullen we uiteindelijk concluderen dat de Trojaanse oorlog plaatsvond tussen 1219 en 1209 v.Chr. C.

Dit wordt nog ingewikkelder als we denken dat het bestaan ​​van Homerus zelf ook ter discussie staat. Er zijn veel hypothese met betrekking tot zijn Biografie: dat hij een blinde slaaf was, dat hij een afstammeling was van krijgsgevangenen, dat hij werd geboren in Chios, Colofon, of in Athene, of in Argos, of in Rhodos, of in Cumas, of in Pylos, of in vele anderen steden. Zijn eigen naam nodigt uit tot speculatie: Homerus zou een variant van ionic kunnen zijn Homaros, wat "gijzeling" of "garantie" betekent, dus misschien was het geen naam maar een soort benaming.

De waarheid is dat in een tijd dat er nog geen formeel schrift bestond, Homerus (of degenen aan wie we die naam tegenwoordig toeschrijven) zich toelegde op het verzamelen van een mondelinge traditie van verhalen en liederen, om zijn twee epische gedichten te componeren (of in ieder geval de enige die het verstrijken van de tijd hebben overleefd) en een reeks hymnen over de oorsprong van de goden en helden, die we tegenwoordig kennen als de Homerische hymnen.

De historische waarheid opzij zetten

De historische waarheid, in ieder geval, van de dichter of van de gebeurtenissen die in de Ilias, het is niet zo belangrijk als hoe ze werden geteld. Oorlogen bestaan ​​immers al sinds de mensheid bestaat en ze zijn altijd wreed, tragisch en bloedig geweest en hebben heel vaak het lot van populaties geheel. Maar in het geval van Ilias, is het conflict voornamelijk te wijten aan de acties van een vrouw: Helen, dochter van Zeus en de mooiste vrouw in Griekenland, in de geschiedenis bekend als Helena van Troje.

Helena heeft, net als de joods-christelijke Eva, door de eeuwen heen de schuld op zich genomen voor het ongeluk van de mens. De mythe vertelt dat Helena, samen met haar broers Castor en Pollux geboren uit de liefdes van Zeus met... Leda, de dochter van de koning van Aetolië, werd al eeuwenlang erkend en begeerd vanwege haar schoonheid vroeg. Zozeer zelfs dat toen ze oud genoeg was om te trouwen, haar vrijers uit verschillende Griekse koninkrijken talrijk waren, waaronder de jonge vrouw Menelaus, koning van Myceense Sparta, koos. Maar het lot wilde dat enige tijd later een Trojaanse prins hen bezocht in Sparta: Paris Alexander, de favoriet van Aphrodite, godin van de passie, en dat de jonge man, smoorverliefd op Helena, besloot haar mee te nemen naar alle kust.

De versies zijn het juist niet eens over Helena's gevoelens. In sommige versies was de vrouw ook het slachtoffer van de verliefdheid en ontsnapte ze vrijwillig met Paris, terwijl ze in andere werd ontvoerd en ontvoerd door de jonge Trojan.

In ieder geval vluchtten Helena en Paris naar Troje, en daarna Menelaos en zijn broer Agamemnon, maar de Trojanen weigerden haar terug te geven (of, nogmaals, zij weigerde zelf) opbrengst). Geconfronteerd met zo'n belediging, riepen de Griekse leiders hun bondgenoten op voor een militaire campagne om Troje te belegeren, Helena terug te halen en genoeg schatten te veroveren om verhaal te halen.

Het is natuurlijk mogelijk dat Helena van Troje niets meer was dan een symbool van menselijke hebzucht en machtswellust. Oorlogen tussen steden en koninkrijken aan de oevers van de Middellandse Zee waren immers een constante in de oudheid, en de Romeinen begonnen later zelf de strijd tegen Griekenland, op zoek naar commerciële en culturele overheersing van de regio. Zo zal de val van Troje door toedoen van de Grieken een terugkerend motief zijn in de Omschrijving oorlog in de oudheid.

Referenties:

• "Essay" in Wikipedia.
• "Ilias" in Wikipedia.
• "De Ilias, de oorlog van ons allemaal" door Guillermo Altares in Het land (Spanje).
• "Ilias" in Wereldgeschiedenis Encyclopedie.
• "Ilias (episch gedicht van Homerus)" in De Encyclopedia Britannica.

Wat is een essay?

De toets het is een literair genre waarvan de tekst wordt gekenmerkt door in proza ​​geschreven te zijn en door een specifiek onderwerp vrijelijk te behandelen, gebruikmakend van de argumenten en de waardering van de auteur, evenals de literaire en poëtische middelen die het mogelijk maken om het werk te verfraaien en de esthetische kenmerken ervan te versterken. Het wordt beschouwd als een genre geboren in de Europese Renaissance, vooral vrucht van de pen van de Franse schrijver Michel de Montaigne (1533-1592), en dat het door de eeuwen heen het meest gebruikte formaat is geworden om ideeën uit te drukken in een gestructureerde, didactische en formeel.

Volgen met: