Literair essay over muziek

Literair essay over muziek

Muziek, de hoogste vorm van kunst

Van de zeven 'schone kunsten' die de muzen geschikt achtten om de mensheid te schenken, neemt muziek een prominente plaats in mijn hart in. De redenen hiervoor kunnen de lezer extravagant lijken, omdat ik nauwelijks een gitaar kan laten huilen of het ellendige gejammer van een fluit kan forceren. Maar ze zijn wat ze zijn, en deze redenen hebben vooral te maken met het begrip ritme.

Het woord ritme komt uit het Grieks ritme, wat kan worden vertaald als "symmetrie" of als "cadans", en is aanwezig in bijna alle woorden waarmee we verwijzen naar cyclisch, dat wil zeggen terugkerend: bioritme (de levenscyclus), aritmie (gebrek aan ritme, bijvoorbeeld in de hartslag), enzovoort.

Ritme is een idee dat we van nature met het leven associëren, omdat het op zijn eigen manier een gevoel van orde inhoudt: het leven is niets meer dan een evenwichtspunt waarin materie van ons lichaam wordt een tijdlang volgehouden, voordat de verkeerde noten in de melodie komen en het uiteindelijk halsoverkop in chaos terechtkomt, dat wil zeggen naar de wanorde.

De slimme lezer zal al geraden hebben waar mijn paden gaan: muziek, van alle kunsten, is degene die het leven het beste vertegenwoordigt. Het doet het beter dan schilderen, ondanks het feit dat het onze ogen de schoonheid van de landschappen van de wereld biedt, of misschien het gezicht van een geliefde. Het doet het beter dan de literatuur, ondanks het feit dat het woord het instrument is dat het universum in zich draagt, het instrument waarmee alles kan worden overgedragen. Het doet het zelfs beter dan beeldhouwkunst, ook al kan een perfect beeld worden aangezien voor een levend wezen. Muziek, die majestueuze vorm van abstractie, waarvan de noten er niet naar streven het gezang van de vogel te imiteren, maar zijn vlucht in onze geest op te roepen, is de zuiverste van alle artistieke talen.

Lang voor het woord en de eerste schilderijen was er muziek. Geleerden van de mens denken dat het een van de eerste vormen van gedeelde cultuur zou zijn geweest, een essentieel onderdeel van pre-religieuze riten, mogelijk van genezing, viering of strijd.

De muziek was er in de hartslag van de eerste menselijke moeder, zong onder haar huid tegen het oor van haar baby tegen haar borst gedrukt, en Het is van alle kunsten de enige die ons dichter bij de wereld brengt, naar de dieren, in plaats van afstand te nemen: de muzikant speelt zijn instrument net zoals de vogel zingt, terwijl de schilder en de schrijver afstand nemen om er beter uit te zien en te vertalen in hun respectievelijke talen.

Bovendien, zoals ik al zei, bevat muziek de stroom van het leven, de bewegingen die het kenmerken. De cirkelvormigheid van zijn melodieën, die zich van het begin tot hun onverwachte einde blijven herhalen, volgen het exacte pad van ons leven. De expressiviteit van hun klinktVol kleur zonder gezien te kunnen worden en van kracht zonder te kunnen aanraken, nodigt het uit tot actie, contemplatie en denken. Of het nu op de achtergrond of op de voorgrond is, bij een concert of op de mobiele telefoon, muziek verbindt ons met de essentie van het bestaan: tijd.

Weet de vriend van de lezer waarom ze, wanneer ze hem op de telefoon laten wachten, een ondraaglijk stuk vreugde online reproduceren? Om de leegte te vullen, ongetwijfeld, want wachten is een uitnodiging tot de dood. En weet je ook waarom sommige dingen beter kunnen met de juiste muziek? Omdat het ons verbindt met wie we zijn, met wat we doen, met een oneindige, onmiddellijke en snelle huidige tijd, alsof we ons laten meeslepen door zijn geluiden, we zouden het moment kunnen vereeuwigen, het vollediger voelen, meer hier en nu zijn dan in volledige stilte, op zoek naar de gedachten die fladderen als gieren.

Metaforen Bovendien creëert het ritme in muziek zo'n verbinding met ons lichaam dat het echt een universele taal van de mens vormt. Een melodie heeft geen vertalers nodig en leidt ook niet tot misverstanden of dubbelzinnigheden omdat het diep van binnen aansluit bij onze eigen eeuwige ritmes: de trommel van het hart, de gitaar van het oor, de verschillende blaasinstrumenten van de stem. Wij zijn muziek, van binnen en van buiten, zelfs degenen aan wie Euterpe, de Griekse muze van de muziek, van jongs af aan de minste talenten.

Hier, beste lezer, is de verklaring waarom ik muziek beschouw als de hoogste artistieke taal, die niet in een andere kan worden vertaald; als het hoogtepunt van de menselijke ervaring, die ons ertoe brengt ons te verbinden met wie we zijn: tijd die in een flits voorbijgaat. Lucht gaat erin, lucht gaat eruit. Het hart galoppeert rustig.

Referenties:

• "Essay" in Wikipedia.
• "Muziek in Wikipedia.
• "Geschiedenis van de muziek" in Wikipedia.
• "Een korte geschiedenis van muziek - van oorsprong tot heden" in MuzikantWave.
• "Muziek (kunstvorm)" in De Encyclopedia Britannica.

Wat is een essay?

De toets het is een literair genre, van wie tekst Het wordt gekenmerkt door te zijn geschreven in proza ​​en door een specifiek onderwerp vrijelijk aan te pakken, gebruikmakend van de argumenten en de waardering van de auteur, evenals de literaire en poëtische middelen die het mogelijk maken om het werk te verfraaien en de esthetische kenmerken ervan te versterken. Het wordt beschouwd als een genre geboren in de Europese Renaissance, vooral vrucht van de pen van de Franse schrijver Michel de Montaigne (1533-1592), en dat door de eeuwen heen het meest geschikte formaat is geworden om ideeën op een gestructureerde manier uit te drukken, didactisch en formeel.

Volgen met: