Opinieartikel over Covid-19

Opinieartikel over Covid-19

Conspiranoia: die pandemie binnen de pandemie

Het internet thuis werkte niet meer, een serieuze zaak in deze tijden van "thuiskantoor". De bedrijf De provider vertelde me dat de modem aan vervanging toe was, dus stuurden ze de volgende dag een technicus om de klus te klaren: een spraakzame, vriendelijke man, die gedurende de vijfenveertig minuten Tijdens zijn bezoek was hij niet in staat het masker goed op te zetten (hij liet zijn neus eruit), en gezien mijn duidelijke ongemak in dit opzicht, hield hij vol dat er geen reden was om je zorgen te maken: Covid-19 deed het niet echt bestond. Het was allemaal een uitvinding van de media, een façade om te proberen een nieuwe wereldorde te implementeren.

Om dezelfde reden, legde hij mij uit, was hij niet gevaccineerd en was hij ook niet van plan om dat te doen, en hij zou ook niet toestaan ​​dat leden van zijn familie dat zouden doen. Natuurlijk probeerde ik hem aan te bieden argumenten ertegen, net als de honderdduizenden die stierven, maar hun redenen stonden niet ter discussie. In plaats daarvan zei hij dat ik het onlangs herstelde internet moest gebruiken om te 'onderzoeken': een woord dat hij gebruikte om te verwijzen naar het bekijken van video's van dubieuze oorsprong op YouTube.

Helaas is mijn technicus tegenwoordig geen alleenstaand geval. Er zijn velen en uit verschillende bronnen die besmet zijn met wat de pandemie binnen de pandemie lijkt te zijn: complottheorieën. Mensen die zwanger zijn van zo'n wantrouwen voor het systeem, voor de media en door de overheid, die in staat is alles in één zak te stoppen en openlijk die fanatiek onverzoenlijke sectoren van de De samenleving werkt feitelijk samen om een ​​"gezondheidsdictatuur" op te leggen door middel van een "plandemie" en zo een "nieuwe orde" te bereiken wereld". Dit laatste vertaalt zich soms in een vermindering van de bevolkingIn andere, in minder voor de hand liggende doelen, zoals het implanteren van microchips voor individuele tracking of het opleggen van een wereldwijde business van eeuwige vaccinaties.

Het trieste is dat men zou kunnen denken dat het een kwestie is van sekten, van een paar gekken, van onwetende mensen of die lijden aan een culturele achterstand. Maar het is niet waar. Ik heb min of meer vergelijkbare versies gevonden in de mond van mensen van alle lagen, mensen die naar de universiteit gingen en mensen die nooit een stap in een school gezet, want in werkelijkheid is de samenzwering niet het resultaat van intellectueel werk, maar van een toestand die eigen is aan de toestand postmodern.

Laten we beginnen met iets redelijks: de realiteit is complex en er is niet altijd een gezichtspunt dat ons in staat stelt om het op een bevredigende manier te begrijpen. Met andere woorden, er is veel in de wereld dat moeilijk te begrijpen is. Dat is de reden waarom de menselijke geschiedenis altijd zo tegenstrijdig is geweest, zo vol verontwaardiging, willekeur en ongewone slachtingen in naam van een transcendent ideaal.

Ons bestaan ​​is een wees: we weten niet waarom we hier zijn, er is niemand om het ons uit te leggen. We hebben alleen de kennis die we door de eeuwen heen hebben verzameld, een kennis die elk We moeten een tijdje kritisch kijken om er zeker van te zijn dat nieuwe bevindingen dat niet zijn tegenspreken. Daarvoor hebben we de academie uitgevonden: om die kennis te herzien, bij te werken, in vraag te stellen en te verifiëren, wat heel goed van aard kan zijn wetenschappelijk, filosofisch, artistiek of wat dan ook.

Maar die noodzakelijke intellectuele activiteit heeft duidelijk afstand genomen van het grote publiek. Welke ongelooflijke principes drijven Wetenschap en technologie, welke debatten er over hedendaagse kunst plaatsvinden of wat de urgente dilemma's van onze tijd zijn, lijken bij een minderheid bekend. De rest is ondergedompeld in obscurantisme, dat zoals we weten een vruchtbare voedingsbodem is voor bijgeloof, paranoia, manipulatie en vooral het gebrek aan kritisch en geïnformeerd denken.

Daarom kan iemand ongelovig zijn over wat ze op televisie zien, omdat ze aanvoelen dat er altijd een politieke agenda achter zit (zoals meestal) en tegelijkertijd blindelings vertrouwen op de informatie van een anoniem YouTube-kanaal, zonder zich af te vragen wie dat materiaal produceert, wat de bronnen zijn en waarom het op dat platform wordt verspreid enorm. En dat laatste is volgens mij de sleutel: de gratis inhoud op internet.

Sociale netwerken zijn een bedrijf tussen het bedrijf dat hen regeert en hun reclameadverteerders, dat wil zeggen dat ze een bedrijf zijn waarbij de gebruikers niet betrokken zijn, aangezien de aandacht van de massa precies het aangeboden product is. Er is daarom geen regulering voor de ongewenste inhoud die ze aanbieden: geen legitimatiestrategie, geen kritische waarde.

Maar hoewel dit verklaart waarom onverantwoorde inhoud op sociale media wordt verkocht, verklaart het niet waarom mijn internettechnicus die wilde verklaringen over de pandemie liever gelooft. En het antwoord wijst naar mijn mening op het affectieve, het spirituele, het intieme.

Geconfronteerd met een steeds complexere en overweldigende realiteit, geeft het deel uitmaken van de antivaccinatie-sekte een eenvoudige betekenis aan het bestaan, elementair georganiseerd en versterkt dit standpunt overigens met een gevoel van morele superioriteit: “Ik begrijp wat de massa negeren ".

Zoals plataards en degenen die geloven dat de wereld wordt geregeerd door een elite van reptielen, de Covid-samenzweerders zijn mensen die hongerig zijn naar betekenis, naar leidend, naar een ethische en politieke code om zich aan te houden. Ze lijden aan een existentiële leegte die deze theorieën kunnen vullen, net zoals een pakje chips een lege maag vult. Maar als de samenzweerders niet iets zijn, is het een uitzondering: in werkelijkheid zijn ze een weerspiegeling van een diep gebrek aan onze tijd.

Referenties:

• "Opiniejournalistiek" in Wikipedia.
• "Covid-19" in Wikipedia.
• "Wat is een coronavirus?" Aan de voorhoede (Spanje).
• "Uitbraak van coronavirusziekte" in de Wereldgezondheidsorganisatie.

Wat is een opiniestuk?

EEN opiniestuk het is een soort van journalistieke tekst waarin de auteur zijn persoonlijke standpunt over een specifiek onderwerp aan de lezer blootlegt. Het gaat in wezen over argumentatieve teksten, die de informatie gebruiken om een ​​perspectief te promoten, dat wil zeggen, om de lezer te overtuigen om hun standpunt in te nemen. Om deze reden zijn ze meestal ondertekend en van persoonlijke aard (met uitzondering van redactionele artikelen, waarin: weerspiegelt de institutionele positie van de krant), aangezien de lezer het eens of oneens kan zijn met wat erin staat. er staat.

Volgen met: