50 voorbeelden van taalvariëteiten in Peru

Taalvariaties in Peru

Een linguïstische variëteit of modaliteit is een specifieke vorm die een tong natuurlijk of taal, afhankelijk van de geografische context, sociaal en de leeftijd van de luidsprekers. De dialecten zijn de regionale varianten of modaliteiten waarin een taal wordt gepresenteerd.

Momenteel, taalvariëteiten in Peru Ze worden geschat op ongeveer vijftig volkstalen, waardoor het een van de landen is met de grootste taalkundige diversiteit ter wereld. De overgrote meerderheid van deze talen is inheems, hoewel de meest voorkomende Spaans is, gesproken door meer dan 85,9% van de bevolking. Dit wordt gevolgd door Quechua, met 13,2%; de Aymara, met 1,8%; en de rest bestaat uit Amazone-talen en gebarentaal.

In de stedelijke gebieden van het land, vooral in de kuststreek, overheerst de Spaanse eentaligheid; terwijl in sommige landelijke gebieden van het land, met name in de Amazone, meertalige bevolkingsgroepen de overhand hebben, dat wil zeggen dat ze meer dan één taal spreken.

Originele of inheemse talen van Peru

Volgens officiële cijfers van de Peruaanse regering is het aantal inheemse of inheemse talen zevenenveertig en zijn ze onderverdeeld in:

Andes

Quechua

Quechua is de op één na meest gesproken taal in het land en heeft een officiële status waar het de overhand heeft. Vanuit taalkundig oogpunt moet het worden begrepen als een familie van verwante talen (of macrotaal), waarvan er meer dan vijfentwintig kunnen worden onderscheiden variëteiten. De vier hoofdgroepen zijn: Quechua I, Quechua IIA, Quechua IIB en Quechua IIC.

1. Chawar: ruw.
2. Eka: hoeveel?
3. chúrar: opslaan, zetten.
4. Ichik: kleine jongen.
5. kar: in kleine stukjes snijden, hakken.
6. Illa: licht.
7. Chiqeq: vijand.
8. Amp: donkere nacht.
9. Ari: Ja.
10. Chiki: haat, egoïsme.

Aymara

Aymara is de derde meest gesproken taal in Peru. Het overheerst momenteel in het zuiden van het land, in de departementen Puno, Moquegua en Tacna.

Voorbeelden van Aymara-woorden

1. Alaña: kopen.
2. Chhaxraña: kam.
3. Ikiña: slapen.
4. Jakaña: leven.
5. Jaxsaña: bang.
6. Munaña: wil.
7. Katana: sleuren.
8. Woede: vertellen.
9. Kimsa: drie.
10. Tunka: tien.

Spaanse taal van Peru

Peruaans Spaans is de Castiliaans die in de Republiek Peru wordt gebruikt als een van de officiële talen. Dit bestaat uit vier dialecten op zijn grondgebied:

• Andes Spaans. Werkzaam in de bergen, maar ook in de stad Lima vanwege migratie naar de hoofdstad. De belangrijkste kenmerken zijn:
  • Het heeft tussenliggende klinkers, dat wil zeggen, ze hebben klinkers tussen de letters E-I en tussen O-U.
  • De S heeft een luider geluid.
  • Het behoudt ook het LL-geluid.
  • Het is loist, dat wil zeggen, het vervangt het voornaamwoord jij door het in gebeden
  • Gebruik de verkleinwoorden heel vaak.
  • De verleden verbinding wordt vervangen door de verleden tijd en de Aanvoegende wijs wordt vervangen door de indicatief in de zinnen ondergeschikt.
  • Verdubbel de bezittelijk en objecten.
  • Wat het gebruik van artikelen betreft, ze zien ze soms af en maken er soms misbruik van.
  • De werkwoorden ze worden meestal aan het einde van de zin geplaatst.
  • Hij gebruikt meestal de vulstoffen “niet meer" en "dan”, Gelegen achter het werkwoord.

• Peruaanse oeverstaten of limeño Spaans. Gesproken door volwassen mensen van Lima-afkomst of langdurig in de hoofdstad of aan de kust (en met weinig contact met de sociale migrantengroep). Het is momenteel de basis van het "normatieve" Peruaanse Spaans, hoewel het slechts door 15% van de bevolking wordt gesproken. De belangrijkste kenmerken zijn:
  • De s wordt aangezogen in een definitieve positie en gaat voor a medeklinker, hetzelfde gebeurt niet wanneer het voor een klinker of een pauze wordt geplaatst.
  • Zet de laatste D van de woorden om in T.
  • Het tempo is langzamer dan standaard Spaans.
  • In gesproken taal is er een neiging om iets weg te laten voorzetsels.

• Amazone Spaans. Het ontwikkelde zich vooral in het contact van het Andes- en Lima-Spaans met de Amazone-talen zonder veel invloed. Het heeft een kenmerkende tonale structuur. De belangrijkste kenmerken zijn:
  • De S wordt niet aangezogen.
  • Er is verwarring bij het uitspreken van de letter J, die in de meeste gevallen wordt vervangen door de F die bilabiaal wordt uitgesproken.
  • De fonemen P, T en K hebben een kleine aspiratie.
  • Er is een verandering van volgorde in de structuur van de zin.

• Equatoriaal Spaans. Ook wel Colombiaans-Ecuadoriaanse Chocoano of Costeño genoemd, het omvat delen van de noordkust van Peru. Dit dialect is typerend voor de specifieke spraak van de zogenaamde Afro-Peruvianen en mestiezen van de noordkust in wat nu de departementen Lambayeque, Piura en Tumbes zijn. De belangrijkste kenmerken zijn:
  • de s
  • Er is verwarring tussen de L en de R, die vaak worden verwisseld.

Voorbeelden van woorden in het Peruaans Spaans

1. Verblijfplaats: Bushalte.
2. Hookah: eerstejaarsstudent.
3. Werk: functie.
4. Fundito: erfenis of rustieke boerderij.
5. Jasje: jasje.
6. Sayonara's: platte sandalen die worden vastgemaakt met twee banden die in het midden naar de zijkanten toe zijn verbonden.
7. Choro: dief.
8. Pituco: rijk persoon.
9. Roche: schaamte.
10. Otorongo: corrupt.
11. Huarique: weinig bekend restaurant, maar met goed eten.
12. Chingana: laagwaardige plaats van lage kwaliteit.
13. Salsodroom: zaal of discotheek waar alleen salsa wordt gedanst.
14. Meisje: meid, huisvrouw.
15. Guachiman: van Engels wachter, waakzaam, voogd.
16. Hakken: schoenen met hakken.
17. Trui: trui of trui.
18. pool: T-shirt.
19. Jatar: slapen.
20. Midden: plaats waar het huisvuil wordt gegooid.

Volgen met: