Voorbeeld van lineair verhaal

EEN lineair verhaal Het is een verhaal, vertelling of anekdote, die chronologisch wordt uitgedrukt, dus dit verhaal wordt ook wel chronologisch verhaal genoemd.

In deze verhalen zijn de ideeën doorlopend en logisch, ze hebben een begin en een einde, in algemene termen is dit het meest voorkomende en eenvoudigste verhaal.

Voorbeeld lineair verhaal:

Een echte vriend

Om mijn huidige baan te krijgen, ging ik vorige maand op gesprek en aangezien ik het echt nodig had, nam ik de nodige voorzorgsmaatregelen voor het geval ik een examen had.

Ik gebruikte mijn spaargeld en kocht het meest up-to-date materiaal in Administratie, om up-to-date te zijn, en inderdaad, ik maakte zeer goede vorderingen. Maar op een dag na het interview realiseerde ik me dat ik geen kleren voor de gelegenheid had, al mijn overhemden werden gedragen en mijn broek toonde hun gebruik, de pakken die ik op school droeg niet meer bleef.

Wanhopig ging ik op zoek naar mijn oude schoolvrienden, maar velen waren al verhuisd en anderen waren er niet.

Ik ging naar het huis van mijn vriend Ismael, mijn klasgenoot van de middelbare school, maar er was niemand. Bij het vertrek ontmoette ik zijn broer Héctor, die goed gekleed arriveerde in zijn witte BMW; Ik vertelde hem wat er met me aan de hand was en zonder een woord gebaarde hij dat ik in zijn auto moest stappen; Omdat we nooit zo goed met elkaar konden opschieten, maakte ik geen ruzie, ik had het gevoel dat hij niet tegen me praatte vanwege hoe wreed ik tegen hem was toen ik jonger was.

Op een gegeven moment nam hij me mee naar een winkelcentrum en gingen we een boetiek binnen, daar behandelden ze me als nooit tevoren Ze hadden het gedaan, en op een gegeven moment verdween Hector uit mijn zicht, ik dacht dat hij me achterliet met het pakket kleren.

De tijd is gekomen dat ik het pak droeg, en toen de medewerker vertrok om me het briefje te maken, verscheen Héctor, Hij gaf me vijfduizend pesos en trok zich bijna onmiddellijk terug, hij maakte alleen een teken met zijn hand dat hij een beetje op hem moest wachten.

Ik betaalde de kleren en ik had vijfhonderd pesos contant over, het meisje aan de kassa was traag om me te helpen en toen ik naar buiten ging om Héctor te zoeken, kon ik hem niet vinden.

Ik ging naar buiten naar waar de auto was en keek door het raam, maar van het ene op het andere moment toen ik opkeek, stapte hij al in de auto.

Ik stapte in en vertelde hem dat ik hem alles zou betalen met de eerste betaling die ik krijg, als ze me inhuren, en zonder het te beseffen stonden we al voor mijn huis.

Ik stapte uit de auto, hij begroette me gewoon door zijn hand uit het raam te steken.

Hij wil niet met me praten, hij zal me zeker de gunst vragen, ik kan de kleren maar beter geen pijn doen om ze de volgende dag terug te brengen, maar ik zal naar zijn huis gaan om het hem te laten weten.

Het interview kwam, het was een vrijdag, en na het interview ging ik rechtstreeks naar zijn huis, nu vond ik Ismael en ik vertelde hem dat ik Héctor wilde zien.

Ismael antwoordde dat gisterochtend zijn begrafenis was en dat vandaag de eerste dag van de noveen was dat hij tot hem zou bidden.

Wat is er gebeurd?

Nou, hij stierf in de strijd, vergeet niet dat hij behoorde tot het vreemdelingenlegioen, en hij stierf vier dagen geleden tijdens een militaire inval.

Ik kon het niet geloven, en ik had maar één muntstuk van het geld dat hij me leende, ik kwam hem vertellen dat ik de plaats kreeg en dat ik bij de eerste betaling zou teruggeven wat hij me had geleend.

Ik begrijp er niets van, ik was bij hem en ik heb het geld ontvangen.

Ze liepen me voorbij en er was een vrouw die huilde en zei: “... maar gisteren was ik bij hem, hij hielp me mijn zoon naar het ziekenhuis te brengen en betaalde alle kosten, het is waar! Ik betaal voor alles, ik dacht dat hij niet tegen mij praatte omdat ik hem verliet..."

Op dat moment begreep ik dingen en besloot te helpen zonder iets terug te verwachten.

Einde.