Concept in definitie ABC

Een toespraak kan een van verschillende dingen zijn, maar het gebruik van deze term wordt altijd geassocieerd met verbale of verbale overdracht. taalkunde Van een of andere soort.

Voor taalkunde en sociale wetenschappen is discours een vorm van omzetting van zowel geschreven als verbale taal en wordt het gebruikt om te verwijzen naar de constructie van een bericht door een gesprekspartner, de vorm, stijl of specifieke kenmerken van de spraak van een persoon en het begrip verbale communicatie van ander type. Voor andere sociale wetenschappen is discours op zijn beurt een communicatiegebeurtenis van een andere aard. Zelfs voor sommige denkers, zoals Michel Foucault, verwijst het begrip discours naar een systeem van ideeën of gedachten: discours. van een individu overeenkomt met een sociaal-historische context, met hun persoonlijke kenmerken, met hun sociale en geografische verbondenheid, enz. Op deze manier worden de concepten 'discours' en 'verhaal' meestal geassocieerd, in verwijzing naar het hele verhaal ideologische of culturele inhoud van een individu, of zelfs een groep mensen of een ideologie vastbesloten. In het algemeen zijn de aanhangers van een bepaald idee of van een reeks doctrines in een tijdelijke context gerelateerde concepten of uitdrukkingen gebruiken die uiteindelijk leiden tot een "liberaal discours", "marxistisch discours" of "toespraak

hedendaags", onder andere.

De meest gebruikelijke manier om naar een toespraak te verwijzen, is echter met betrekking tot de verbale en mondelinge handeling van het aanspreken van een bepaald publiek om een ​​boodschap over te brengen. In die zin is het een samenhangend systeem van zinnen die verwijzen naar hetzelfde thema. In een conferentie is toespraak bijvoorbeeld de toespraak die een persoon gebruikt om een ​​onderwerp in te leiden, om uw visie op een probleem of kwestie doorgeven, de balans opmaken of de controverse. Een toespraak kan min of meer informeel zijn, korter of langer, het kan voornamelijk mondeling zijn of andere bronnen gebruiken technologisch, het kan een politieke achtergrond hebben of gewoon plaatsvinden op een werk of zelfs familiefeest als een huwelijk. Echter, in alle gevallen en vanaf de oorsprong van deze sociale praktijk, is het doel van een discours is altijd geweest om te communiceren en / of een standpunt te presenteren om de gesprekspartners van de dezelfde.

Gezien de complexiteit en verscheidenheid van dit begrip, is het discours het onderwerp van studie van verschillende disciplines, zoals de taalkunde. Discoursanalyse is in feite een discipline die door verschillende wetenschappen loopt, zoals: antropologie, de sociologie, de filosofie en de psychologie die tot doel heeft te informeren naar de oorzaken, effecten en context van discoursproductie met de doel van het interpreteren en toekennen van betekenis aan een discours individueel of aan een reeks toespraken. In dit kader is deze reeks disciplines toegevoegd aan de reclame, dat een geschikt systeem vormt om de kenmerken van een discours te definiëren en vooral van zijn aankomst bij een bepaald publiek.

Een van de meest onderzochte soorten toespraken is die in de politieke sfeer: de analyse van de verzonden berichten door politieke kandidaten in campagne of in de uitoefening van hun management is breed en rijk, en omvat aspecten die even specifiek zijn als grammatica, de fonetiek, retoriek, argumentatie, vertelling, syntaxis en semantiek. Sommige grote sprekers hebben op veel latere tijdstippen als model gediend voor het maken van toespraken. Op deze manier worden onderwerpen herkend die, met alleen een schriftelijke basis, in staat zijn een toespraak van grote inhoud en aankomst te houden, terwijl anderen politici geven er de voorkeur aan de tekst volledig op schrift te hebben, om zo een ordelijke overdracht van de gekozen boodschap mogelijk te maken ontvangers.

Onderwerpen in verhandeling