Definitie van vierde dimensie

De dingen van de werkelijkheid die ons omringen hebben breedte, hoogte en dikte, die drie structuren of dimensies vormen. Sommige natuurkundigen zijn van mening dat er meer dan drie dimensies zijn, waarschijnlijk vier of meer.

Ons brein is niet ontworpen om te begrijpen hoe iets meer dan drie dimensies zou worden waargenomen.

De dimensie meer primair zou een eenvoudig punt in de ruimte zijn. Als dit punt voortdurend wordt herhaald, ontstaat er een lijn die de eerste dimensie vormt. De vele malen herhaalde lijn wordt een vlak, dat wil zeggen iets in twee dimensies.

Met een gecombineerde en vermenigvuldigde vlakke figuur is het mogelijk om iets in drie dimensies te creëren, bijvoorbeeld een kubus.

Wat zou er gebeuren als we iets in drie dimensies op zichzelf zouden plaatsen en op een vermenigvuldigde manier? Het antwoord op deze vraag verwijst naar de vierde dimensie. Voor theoretische natuurkundigen zou het een nieuwe wereld zijn, waarschijnlijk samengesteld uit multiuniversa of parallelle universums.

Een realiteit die verder gaat dan wat we kennen

De cirkels, vierkanten en driehoeken zijn figuren vlakken die twee dimensies hebben, lengte en breedte. In een hypothetische platte wereld konden we omgaan met ideeën als links en rechts, vooruit en achteruit, maar we konden het verschil tussen omhoog en omlaag niet begrijpen.

Als we het idee van hoogte opnemen in de platte wereld, krijgen we: geometrische figuren driedimensionaal. We kunnen bevestigen dat onze geest het zit gevangen in de driedimensionale ruimte.

Het is echter mogelijk om een ​​structuur van de werkelijkheid voor te stellen die verder gaat dan de drie bestaande dimensies.

Het is iets dat verder gaat ervaring gevoelig en is nog niet ontdekt of onomstotelijk bewezen.

De fysiek Theoretisch behandelt de hypothese van een vierde dimensie, maar het is niet haalbaar om te specificeren waaruit deze bestaat.

Einsteins theorieën probeerden enig licht te werpen

Wetenschapper Albert Einstein beweerde dat het idee van tijd de vierde dimensie is. Dus de verplaatsingen die we kennen gaan van boven naar beneden, rechts en links of voor en achter.

Voor Einstein geeft tijd een extra dimensie. In de theorie vanuit de speciale relativiteitstheorie wordt gesteld dat de driedimensionale werkelijkheid wordt geassocieerd met het begrip tijd. Dit houdt in dat ruimte en tijd geen absolute grootheden zijn, maar in feite afhankelijk zijn van de positie van een hypothetische waarnemer.