Definitie van opmaak (formaat)

Wanneer we werken met een computer (en lange tijd ook met mobiele apparaten zoals smartphones Y tabletten) we moeten de eenheden van. voorbereiden opslag zodat ze met bestanden en mappen (mappen) kunnen werken. Dit proces heet formaat, van Engels formaat, en dus begrip om een ​​te geven Formaat, unidirectioneel, aanvragen voordat u de opslagmedia kunt gebruiken. In dit kader, wanneer een computerapparaat niet correct werkt, dwingt het om het te formatteren en dus opnieuw te beginnen, net als op de eerste dag dat het werd gekocht.

Bereid de indexen voor om toegang te krijgen tot de bestanden

In feite is het formaat niets meer dan het voorbereiden van een gebied op het oppervlak van de schijf waarin de bestanden zijn opgeslagen. Indexen die ons later zullen vertellen waar de bestanden of de onderdelen waaruit ze bestaan ​​zich bevinden die.

Het formaat kan ook andere bewerkingen bevatten, zoals het wissen van eerder bestaande gegevens, ze overschrijven met willekeurige gegevens of met een uniform patroon (zoals bijvoorbeeld alle, nullen).

De indexen die naar de bestanden verwijzen, kunnen verschillende vormen aannemen, die elk een formaat worden genoemd, zodat we voor elk een ander en eigen formaat kunnen hebben. besturingssysteem of apparaat.

Het is ook mogelijk om de te formatteren schijf op te delen in verschillende logische delen, die elk een ander formaat hebben.

De verschillende formaten die we aan een schijf kunnen geven

• DIK. Deze acroniemen betekenen: Bestandstoewijzingstabel, en is ontwikkeld voor het QDOS-besturingssysteem, de voorloper van Microsoft's PC-DOS en MS-DOS. De beperkingen kwamen al snel aan het licht, hoewel er voor gebruik in het begin van de jaren tachtig meer dan genoeg was van wat het bood. Nog steeds kan de overgrote meerderheid van besturingssystemen werken met schijven die zijn geformatteerd met dit bestandssysteem.
• FAT16. Een van de meest populaire evoluties van FAT, die het mogelijk maakte om de bestandssystemen te vergroten.


• vFAT. Het is echt geen nieuwigheid in termen van schijfindeling, maar in de manier waarop u er toegang toe krijgt, het creëren van een cache waarmee bewerkingen worden versneld.
• FAT32. Zonder twijfel is de evolutie meest populaire van FAT, nog steeds veel gebruikt vandaag. Het verscheen voor het eerst in Windows 95 OSR2. Het wordt ook ondersteund door een groot aantal andere platforms en apparaten.
• NTFS. Komt overeen met het Windows NT-bestandssysteem, de versie professioneel van Windows dat na verloop van tijd zou samensmelten met dat van consumptie in WindowsXP. Vanaf nu zou NTFS het standaard bestandssysteem voor het Microsoft-platform worden.
• exFAT. Om de kracht van het FAT-bestandssysteem in zijn verschillende evoluties te demonstreren, is deze versie ontworpen om Flash-opslagapparaten te ondersteunen.
• HPFS. acroniemen voor Hoogwaardig bestandssysteem, is het bestandssysteem dat Microsoft en IBM gezamenlijk hebben gemaakt voor OS / 2, en is de directe voorloper van de NTFS die eerder is uitgelegd.

• HFS. Ontwikkeld door Apple voor zijn Mac-computers.
• HFS +. Een verbeterde versie om aan te passen aan de nieuwe tijd en aan de nieuwe technologieën van de vorige.


• ext2, ext3, ext4. Het zijn de volgende versies van een van de het dossier het meest gebruikt in de GNU / Linux-wereld.

Hulpmiddelen om te gebruiken voor opmaak

Elk besturingssysteem integreert en biedt zijn eigen tools om een ​​partitie en schijfstation te formatteren, hetzij in de opdrachtregel of in de omgeving grafisch. In het laatste geval hebben deze tools ook de neiging om partitioneringshulpprogramma's te bieden om de schijf te partitioneren.

In MS-DOS hadden we bijvoorbeeld de FORMAT-instructie op de opdrachtregel, terwijl we voor partitionering de FDISK hadden, beide opdrachten die a posteriori in Windows aanwezig bleven.

In GNU / Linux hebben we onder andere GParted en Mac OS X bevat ook een hulpprogramma voor schijf-, partitie- en formaatbeheer.

Foto's: iStock - vm / tdub303