Definitie van sociale zekerheid

Het concept van veiligheid sociaal is een begrip dat vooral in de twintigste eeuw ontstaat als gevolg van verschillende situaties van gegeneraliseerde, economische, sociale en politieke crises die vervolgens trachten te worden gestild door de actie van de Staat. Sociale zekerheid is de actie die de verschillende staten kunnen nemen om problemen zoals de armoede, ellende, werkloosheid, enz. en ervoor te zorgen dat leden van de samenleving permanent toegang hebben tot de belangrijkste rechten.

Sociale zekerheid is een complex fenomeen dat verband houdt met de opkomst van de verzorgingsstaat, die staat die verantwoordelijk is voor het verlenen van toegang aan de meest bescheiden sectoren van de samenleving tot dergelijke rechten Wat functie, huisvesting, beveiliging, voeden, opleiding. Dit stelt ons in staat om sociale zekerheid vast te stellen als een kenmerkend fenomeen van verschillende momenten van de twintigste eeuw, aangezien de Staten voorheen niet namen bewustzijn hoe belangrijk het is om aan deze elementen te voldoen.

De manieren waarop de sociale zekerheid kan worden uitgevoerd, variëren van: land naar het land en van tijd tot tijd. Ze zijn echter in de eerste plaats gebaseerd op het veiligstellen van werk of onderhoud van die meest verarmde sectoren, meestal door het toekennen van subsidies en verschillende welzijnsplannen. In sommige gevallen heeft sociale zekerheid ook te maken met het creëren en ontwikkelen van plannen voor volledige werkgelegenheid die tot doel hebben de economie door meer werkgelegenheid in verschillende sectoren.

In sommige gevallen is het moeilijk om onderscheid te maken tussen sociale zekerheid en chronische welvaart die geen echte economische reactivering en stimulans voor de werkende sectoren, zo niet wordt het uiteindelijk een middel om armoede in stand te houden en ondersteunende sectoren te creëren voor regeringen aan de politiek.