Definitie van spontane generatie

De filosofen van de oudheid, vooral Aristoteles, reflecteerden op de mechanismen die de natuur beheersen. Voor Aristoteles vormen de planten en dieren een georganiseerd geheel waarin elk stuk gericht is op een specifiek doel. Deze kijk op de natuur staat bekend als teleologisme en is gebaseerd op een algemeen principe: alle levende wezens hebben een telos, dat wil zeggen een doel.

Aan de andere kant, Aristoteles geloofde in het idee van een spontane generatie. Dit betekent dat leven vrij kan worden gecreëerd uit de actie van de niet-levende. Zo kan de hitte van de zon natuurlijke processen in gang zetten die uitmonden in de vorming van een bepaalde plant- of diersoort.

De theorie van spontane generatie was geen visie uit het verleden, maar bleef lange tijd bestaan.

Een theorie die vanaf de zeventiende eeuw begon te verzwakken

Met de uitvinding van microscoop de studie van de natuur kreeg een nieuwe dimensie. In de zeventiende eeuw toonde de Italiaanse natuuronderzoeker Francesco Redi aan dat wormen niet spontaan ontstaan ​​in de rot vlees, maar de vliegen landden op het vlees en legden hun eieren die uiteindelijk in maden veranderden. Deze opmars was echter niet genoeg om het idee van spontane generatie te laten verdwijnen. Wetenschappers van de zeventiende en achttiende eeuw geloofden dat levende verschijnselen bestonden uit vitale atomen en dat een stervende

levend wezen deze atomen werden opnieuw gegroepeerd om een ​​ander levend wezen te vormen.

In de 19e eeuw zette de Franse wetenschapper Louis Pasteur opnieuw vraagtekens bij de theorie van spontane generatie. In zijn experimenten plaatste hij organisch materiaal op drie verschillende manieren: bij de ene werd de zaak hermetisch afgesloten in een glas, bij de andere de materie zat in een enigszins open glas en in een derde was de materie volledig in een glas glass Open.

Hij merkte op dat er in de eerste en tweede groep geen type besmetting en er waren alleen nieuwe levende wezens in de derde groep. Met deze conclusies begon de theorie van spontane generatie een periode van verdwijning in de wetenschappelijke gemeenschap.

Een nieuwe theorie

In het veld professioneel verouderde wetenschappelijke modellen worden vervangen door andere die nauwkeuriger en waarheidsgetrouwer zijn. Het eerste alternatief voor spontane generatie was een nieuwe paradigma, de biogenese. Deze theorie is gebaseerd op een basisprincipe: elke vorm van leven ontstaat pas uit een leven dat al bestaat.

Tussen de ene theorie en de andere won het voorstel van biogenese uiteindelijk. Hieruit was het mogelijk om andere natuurverschijnselen te verklaren, zoals genetische mutaties, de koolstofcyclus of de metabolisme.

Foto: Fotolia - Markobe

Onderwerpen in spontane generatie