Definitie van genreschilderen

In de kunstwereld is de term schilderen van geslacht verwijst naar de weergave van scènes uit het dagelijks leven, zoals huishoudelijk werk, stillevens of wat dan ook thematisch die de werkelijkheid representeert zoals die is.

Deze picturale stroming bestaat al sinds de meest verre tijden, aangezien costumbristische taferelen al voorkomen in de kunst van het oude Egypte en in de Griekse en Romeinse schilderkunst. De genreschilderkunst bereikte echter zijn hoogtepunt in de 17e eeuw in Nederland.

Kenmerken van genreschilderkunst

De schilder reproduceert op realistische wijze het dagelijks leven in zijn ware essentie. In die zin fungeert de schilder als een fotograaf die een getuigenis achterlaat van een tafereel gewoon, zoals een populair feest of een familiebeeld.

In de kunstgeschiedenis wordt genreschilderkunst beschouwd als een trend die minder relevant is dan andere. Zo heeft schilderen met een historische, religieuze of mythologische boodschap meer erkenning gekregen. artistiek.

Vanaf de 17e eeuw kregen taferelen met gewone personages een grotere bekendheid. Deze werken kunnen twee benaderingen hebben: een sociale realiteit vastleggen of een allegorische boodschap overbrengen die verder gaat dan de schijn.

Genreschilderen heeft een getuigeniswaarde, omdat we erdoor kunnen leren over sociale problemen, het dagelijks leven of de verschillende vormen van vrije tijd van een tijd.

Voorbeelden van genreschilderkunst

De Vlaamse schilder Jan van Eyck toont ons in zijn werk "Het portret van Giovanni Arnolfini en zijn vrouw" een koppel bij het contracteren huwelijk. Beiden staan ​​op de voorgrond afgebeeld en op de achtergrond worden objecten uit het dagelijks leven geobserveerd.

Jerónimo Bosch, beter bekend als El Bosco, was een van de eerste kunstenaars die scènes uit het gewone leven schilderde. In zijn werk "De handelsreiziger" verschijnt een personage laag extractie Sociaal.

Ook de Spanjaard Diego Velázquez vertegenwoordigde wereldse taferelen. Een voorbeeld hiervan is zijn werk "El aguaador de Sevilla", waarin een oude waterdrager een kristallen beker aanbiedt aan een Tiener.

In het olieverf op paneel "De gelijkenis van de blinden" van de Vlaamse schilder Pieter Brueghel lopen zes blinde mannen binnen rij. De meeste kunsthistorici beweren dat dit schilderij verwijst naar een bijbelse passage waarin: Jezus Christus verwees symbolisch naar de blinden die andere blinden vergezellen en die uiteindelijk a. provoceren tegenslag.

Foto: Fotolia - Juulijs