Definitie van taalkundige diversiteit

Laten we even aan onze planeet denken. Onder de miljarden inwoners spreken ze allemaal wel wat taal waarmee ze communiceren binnen een gemeenschap van sprekers. Er zijn duizenden talen en die grote variëteit is wat de diversiteittaalkunde.

Talen zijn geen statische entiteiten, maar zijn levende en dynamische werkelijkheden. Talen ontwikkelen zich en verdwijnen zelfs. Dit was het geval met het Latijn, de taal van het Romeinse rijk die in verschillende varianten evolueerde tot een nieuwe taal worden, zoals Frans, Spaans of Italiaans, allemaal geworteld in Latijns.

Elke taal heeft een gemeenschap van sprekers, een vocabulaire en een manier om de werkelijkheid uit te drukken. Al deze factoren Ze zijn veranderlijk en veranderen met het verstrijken van de tijd, daarom worden de talen zelf ook aangepast. Het Spaans van de 21e eeuw en het Spaans dat wordt gesproken in de Middeleeuwen Ze hebben gemeenschappelijke elementen en ook grote verschillen, aangezien dezelfde woorden een nieuwe betekenis krijgen.

Taaldiversiteit is een van de onderwerpen van studie van taalkundigen, onderzoekers en analisten van het fenomeen taal. Een van de meest controversiële aspecten is de coëxistentie onder de inwoners van een gemeenschap die meer dan één taal gebruiken. Deze diversiteit is een bron van controverse wanneer een groep die de ene taal gebruikt zich probeert op te dringen aan degenen die in een andere taal communiceren. Rivaliteit tussen groepen met verschillende talen is een wereldwijd fenomeen en bestaat al sinds mensenheugenis.

Twee of meer talen kunnen zonder conflict naast elkaar bestaan, zelfs als de ene de meerderheid is en de andere of de anderen niet. Taalverscheidenheid houdt niet noodzakelijkerwijs een confrontatie in. Het kan ook een reden zijn voor culturele verrijking. Dit fenomeen doet zich voor in sommige grote steden zoals New York, waar een meerderheidstaal zoals Engels dezelfde ruimte deelt met Chinees, Spaans of Russisch.

In dezelfde taal verschijnt ook het idee van taalkundige diversiteit. Spaans heeft een grote verscheidenheid aan wendingen, uitdrukkingen of accenten en een Peruaan kan perfect overweg met een Mexicaan, hoewel sommige woorden voor verwarring zorgen. Het delen van een taal betekent dat er overeenkomsten en ook verschillen zijn. Vanuit sommige taalkundige benaderingen wordt het idee verdedigd om de varianten van een taal te verenigen en wordt een standaardmodel voor sprekers voorgesteld. Deze trend komt voor in de media communicatie, waarbij lokaal of dialectgebruik van een taal wordt vermeden. Andere taalkundige benaderingen zijn van mening dat een standaardmodaliteit niet aan de anderen mag worden opgelegd en dat elke variant met volledige vrijheid moet worden gebruikt.

Taalkundige diversiteit als debat en onderwerp van controverse laat zien dat menselijke communicatie permanent is conflict; Het is een bron van confrontatie en tegelijkertijd verrijkt diezelfde diversiteit ons. En we mogen niet vergeten dat in die tijd een nieuwe taal (Esperanto) werd uitgevonden met de bedoeling dat de mensheid een gemeenschappelijke taal zou hebben. Het voorstel is mislukt omdat we toch graag in de Toren van Babel willen wonen.