Definitie van anatomische positie

De anatomische positie Het is de manier waarop het menselijk lichaam zich in de ruimte bevindt wanneer elk van zijn onderdelen wordt beschreven. Het is een begin basisstudie van de anatomie. De anatomische positie kwam naar voren als een standaardisatie waardoor bij het beschrijven van de verschillende delen van het lichaam, de organen en systemen, alle anatomen dezelfde taal spraken.

Tegenwoordig is de anatomische positie de parameter die wordt gebruikt om de bevindingen bij lichamelijk onderzoek te beschrijven, tijdens a chirurgie en zelfs in beeldvormende onderzoeken zoals röntgenfoto's, MRI's, echografieën, tomografie, arteriografie, onder anderen.

Beschrijving van de anatomische positie

Om verder te gaan met het beschrijven van de anatomie van een regio, wordt het volgende genomen als de anatomische positie:

Het menselijk lichaam wordt beschouwd alsof het staat met gestrekte armen en benen, het hoofd rechtop en kijkt naar de voorkant, onderarmen gedraaid met handpalmen naar voren gericht en voeten naast elkaar rustend op verdieping.

Het lichaam in deze positie wordt beschouwd als beschreven door een waarnemer die ervoor staat, die beschrijf de structuren met behulp van het te beschrijven lichaam als referentie en niet de locatie van de waarnemer.

Terminologie die wordt gebruikt om relaties tussen de verschillende structuren van het lichaam vast te stellen

Vanaf deze locatie moet een bepaalde structuur worden beschreven, ruimtelijk lokaliseren in relatie tot andere structuren volgens de volgende termen:

Hoger. Wat hierboven staat.
Lager. Wat hieronder staat.
Voorwaarts of ventraal. Wat voor ons ligt.
Rug of dorsaal. Wat bevindt zich achter.
Cephalic of proximaal. Wat zich in een positie hoger of dichter bij het hoofd bevindt.
Caudaal of distaal. Wat zich in een lagere positie of dichter bij de voeten bevindt.
mediaal. Wat is dichter bij de middellijn.
Kant. Wat is het verst van de middellijn.
Rechtsaf. Gelegen aan de rechterkant van het te bestuderen lichaam (links van de waarnemer).
Links. Gelegen aan de linkerkant van het te bestuderen lichaam (rechts van de waarnemer)
Oppervlakkig. Wat zich het dichtst bij het oppervlak van het lichaam bevindt.
Diep. Wat zich het dichtst bij het binnenste van het lichaam bevindt.
Homolateraal of ipsilateraal. Wat zich aan dezelfde kant bevindt.
contralateraal. Wat zich aan de overkant bevindt.

Deze terminologie wordt consequent gebruikt, zelfs als het lichaam staat, met het gezicht naar boven, naar beneden of op zijn zij.. Bijvoorbeeld, in een lichaam dat op zijn rug wordt gelegd, hart- zal altijd in cephalic positie of superieur zijn aan maag, de lever zal altijd lateraal zijn van de wervelkolom, zullen de nieren altijd inferieur of caudaal zijn ten opzichte van de bijnieren.

Dit is waarom het anatomische positie wordt genoemd, omdat Ongeacht hoe het lichaam zich in de ruimte bevindt, de bevindingen zullen worden beschreven, rekening houdend met het feit dat het lichaam zich in een anatomische positie bevindt., dat wil zeggen, staand en zoals hierboven al beschreven.

blauwdrukken

Bij het beschrijven van diepe structuren is het mogelijk om denkbeeldige sneden te maken die toegang geven tot het inwendige van het lichaam. Deze bezuinigingen blauwdrukken ze helpen hun ruimtelijke relaties tot stand te brengen.

De gebruikte plannen zijn de volgende:

Coronale vlak. Het is een vlak dat het lichaam op de lengteas in twee delen snijdt en het in anterieur en posterieur verdeelt.

Sagittaal vlak. Dit vlak snijdt het lichaam ook in twee delen op de lengteas, maar loodrecht op het coronale vlak, en verdeelt het in rechts en links.

Dwars vlak. Dit vlak staat loodrecht op de verticale as van het lichaam, het is gemaakt in het horizontale vlak en verdeelt het lichaam in boven en onder.

Deze plannen worden tegenwoordig veel gebruikt in afbeeldingen verkregen door studies zoals tomografie en magnetische resonantie beeldvorming. In de mate dat deze onderzoeken een hogere resolutie hebben, maken ze het mogelijk om sneden te maken die afkomstig zijn van vlakken met intervallen van millimeters, waardoor kleine laesies kunnen worden geïdentificeerd.

Onderwerpen in anatomische positie