Concept in definitie ABC

Onder een klif wordt een elevatiepunt verstaan ​​in a Berg, hoger dan hoogte van het omringende oppervlak. De klif is synoniem met rots en wordt gebruikt om de hoogste hoogten van de berg aan te duiden van waaruit een groot deel van de hele bergketen of het oppervlak eromheen kan worden waargenomen. De klif is ongetwijfeld het punt dat alle klimmers en bergbeklimmers willen bereiken omdat het normaal gesproken de top van de berg is. De toegang is echter nooit gemakkelijk en vereist veel inspanning en een goede fysieke conditie.

De klif is een type oppervlak dat zijn. verdient Kenmerken voornamelijk van de erosie. Dit is zo omdat wordt aangenomen dat het oppervlak rond een klif hoogte verliest als gevolg van erosie, net zoveel erosie van de of lucht als van Water. Het laat dit dus een belangrijker piek of punt achter dat opvalt dan in de foto totaal. De kliffen zijn altijd rotsformaties en in sommige gevallen kunnen ze worden bedekt door andere natuurlijke elementen zoals vegetatie of sneeuw, afhankelijk van hoe hoog ze zijn.

Het is belangrijk op te merken dat hoewel de klif, die een hogere oppervlaktepiek is, de top van een berg, is het ook waar dat een berg meerdere kliffen op zijn oppervlak kan hebben totdat hij uiteindelijk degene met de grootste bereikt hoogte bezit. Dit kan worden gezien door enkele bergen te observeren waarvan het oppervlak erg onregelmatig en steil is, rekenen op verschillende hoogtepieken die ook worden overtroffen door andere die er deel van uitmaken Berg.

In tegenstelling tot wat er gebeurt met de plateaus, zijn de kliffen meestal erg smalle en steile punten van oppervlak, dus het is altijd erg moeilijk om ze te bereiken en vereist ook veel inspanning Super goed voorbereiding.