Definitie van agrarisch recht

Het rechtssysteem van de meeste landen omvat de Rechtsaf agrarisch, dat is het wettelijke regelsysteem waarmee de verschillende agrarische onderwerpen met elkaar verbonden zijn. Er moet rekening mee worden gehouden dat een landbouwonderwerp elke natuurlijke persoon is die een activiteit uitoefent die verband houdt met de landbouwsector. Zo zijn er individuele agrarische onderwerpen, zoals ejidatarios, comuneros, avecindados, bezitters, kolonisten en kleine landeigenaren. Aan de andere kant zijn er zogenaamde collectieve agrarische onderwerpen, zoals ejidos, agrarische gemeenschappen of landelijke productie-eenheden, naast andere collectieve figuren.

Vanuit het oogpunt van classificatie juridisch, agrarisch recht is een tak van de sociaal recht, aangezien agrarische aangelegenheden onderworpen zijn aan specifieke rechtsbescherming (in die zin beschermt het agrarisch recht specifiek de boer). De sociale dimensie van deze rechtstak is evident, aangezien landbouwactiviteiten rechtstreeks verband houden met het levensonderhoud van een natie.

Algemene principes

De wetgeving die de landbouw regelt, heeft betrekking op de agrarische onderdanen, op het vermogen en op de rechtsbetrekkingen die tot stand komen.

Het doel van het agrarisch recht is het bevorderen van de Balans factoren die deel uitmaken van de agrarische wereld: de belangen van de boeren, de productiviteit en sociale rechtvaardigheid.

De exploitatie van de grond heeft een reeks aspecten met juridische implicaties, zoals plattelandsdoorvoer, het regime van verenigingen, plattelandseigendom of landbouwkrediet.

In Romeins recht

De Romeinse wet het is het juridische precedent voor de meeste actuele juridische kwesties. In het rechtssysteem van de Romeinse beschaving waren er al normen vastgesteld over grenzen, landelijke eigendommen of over het gebruik van water voor land.

In de Romeinse beschaving was het grondbezit in handen van een minderheid van kleine eigenaren, maar normaal gesproken behoorden de gronden toe aan grote eigenaren, ook wel bekend als landeigenaren. In ieder geval waren de door de Romeinen veroverde gronden nuttig als ze vruchtbaar waren, met weilanden en vergezeld van bossen.

Houd er rekening mee dat in het oude Rome de bezette landen die het landelijke gebied vormden, bekend stonden als Ager Romanus, wat we zouden kunnen vertalen als Romeins platteland. Met betrekking tot de landelijke wereld omvat het Romeinse recht een reeks ideeën en concepten die we blijven gebruiken in onze dagen: als grond in vruchtgebruik, agrarische subsidies of aard van de grond afhankelijk van wie de has eigendom.

Foto: Fotolia - tirak