Definitie van arbeidsrecht

Het is bekend onder de naam van Rechtsafarbeid tot de hele reeks wetten en regels die tot doel hebben de verschillende arbeidssystemen die de mens kenmerken te reguleren en te ordenen. In tegenstelling tot veel andere wetten, heeft het arbeidsrecht aantoonbaar geen voorafgaande basis gebruikelijk of gevestigd rond een eerder gebruik, aangezien het ontstaat als gevolg van de eisen van arbeiders en arbeiders recentelijk onder de 19e en 20e eeuw.

Het hoofddoel van het arbeidsrecht is het vaststellen en organiseren van alle omstandigheden, verschijnselen en situaties die zich op een dergelijk gebied kunnen voordoen om: zodat de activiteit in kwestie op een veilige en gepaste manier kan worden uitgevoerd voor de twee partijen die erbij betrokken zijn: de werknemer en de werkgever. Een van de belangrijkste elementen die het arbeidsrecht tracht vast te stellen, is echter: veiligheid voor de werknemer aangezien hij een minderheidspositie inneemt ten opzichte van zijn werkgever. De

Justitie Labour wil ervoor zorgen dat de werknemer (hoewel niet alleen hem) zijn rechten worden vervuld en gerespecteerd, zoals betaalde vakanties, verlof, aantal werkuren, vestiging van een minimumloon die indien nodig kunnen worden aangepast, kinderbijslag, sociale zekerheid, hygiëne en arbeidsveiligheid, enz.

Er wordt aangenomen dat het arbeidsrecht zich begon te ontwikkelen uit de verschijnselen die zich voordeden door de Industriële revolutie. Geconfronteerd met de onevenredige opmars van misbruik door werkgevers en de daaruit voortvloeiende protesten van grote arbeiders moesten moderne staten min of meer specifieke regels vaststellen die tot doel hadden de arbeider de nakoming van bepaalde normen. Door deze taken schriftelijk vast te leggen, begon de werknemer officieel te worden beschermd tegen alle mogelijke misbruik wie gebruikt het.

Onderwerpen in het arbeidsrecht