Concept in definitie ABC

EEN zinkgat het is een speciaal type geologische depressie, kenmerkend voor de reliëfs die bekend staan ​​​​als karst, een landvorm gegenereerd door de verwering chemie van bepaalde gesteenten bestaande uit mineralen die oplosbaar zijn in de Water, zoals kalksteen, alijez en dolomiet.

In de Sloveense taal, de taal waaruit de term afkomstig is, betekent dolina precies: Vallei of depressie.

De zinkgaten worden meestal gevonden in die regio's waar de rotsen zijn samengesteld uit kalksteen en klei in verschillende verhoudingen, hoewel je ze ook in kalkrijke gebieden kunt vinden, maar in mindere mate meten.

Het proces van opleiding van het zinkgat bestaat uit het volgende: de koolstofdioxide die in de atmosfeer combineert met het water van de regen en vormt koolzuur, dat het calciumcarbonaat in kalksteen en klei zal aantasten en het uiteindelijk zal omzetten in calciumbicarbonaat, dat het oplosbaar zal zijn in water, daarom zal de klei vrij blijven en zal worden afgezet in de lagere delen van het reliëf dat de zogenaamde zinkgaten of depressies.

Er zijn verschillende soorten sinkholes, zoals: zinkgat van ontbinding(ze zijn het product van het verlies van) ik meestal, die wordt opgelost door het regenwater dat eerst in plassen en uiteindelijk infiltreert), zinkend zinkgat (Ze worden gevormd wanneer de grond in een holte zakt, als gevolg van het instorten van het dak) schotel gootsteen of emmer (wanneer ze een vlakke bodem hebben en niet te diep), trechter zinkgat (wanneer het een trechtervorm heeft; normaal gesproken communiceert dit type met de kloof, een holte met subverticale wanden die in verbinding staat met het oppervlak in kwestie).

De unie van vele sinkholes wordt uvalá genoemd en wanneer de unie een grotere is schaal dat de uvalá polijé wordt genoemd.