Concept in definitie ABC

De term hertog is gedurende een groot deel van de Europese geschiedenis gebruikt om verwijzing naar een politieke positie van adellijke afkomst die een bepaalde relatie aanging met militaire macht en politiek. Een hertog was tijdens de Middeleeuwen een persoon die verantwoordelijk is voor een bepaalde regio of gebied, superieur aan elke feodale heer, graaf of ridder, maar inferieur aan de koning of monarch die die regio en anderen onder zijn macht zou samenbrengen. Later kon de rang van hertog worden gebruikt om alleen iemands hoge sociale status te markeren, ongeacht rijkdom of politieke macht.

Het woord 'hertog' komt uit het Latijn (doge), wat betekent degene die gids, die naar voren gaat. Dit is de reden waarom de titel van hertog rechtstreeks verband hield met militaire functies, aangezien hij degene was die een squadron of troep leidde. Traditioneel kunnen de positieve resultaten van een troep een direct gevolg hebben van het leveren van voordelen zoals: land en andere luxe aan degene die hen leidde, en daarom bezaten middeleeuwse hertogen over het algemeen enorme rijkdom, macht en luxe.

Het ambt van hertog was een van de vele functies die ontstonden tijdens de heerschappij van Rome en vooral tijdens de Middeleeuwen in West-Europa. De belangrijkste functie was om de leiding te hebben over een specifiek gebied waarover het niet alleen militaire controle kon hebben, maar ook politiek, administratief, gerechtelijk en economisch. Dat gebied dat onder zijn macht bleef, stond bekend als hertogdom en hoewel het niet extreem vaak voorkwam, zijn er ook gevallen van vrouwen die voldeden (voor erfenis) die rol, die hertoginnen werden genoemd.

Pas in het begin van de 19e eeuw begonnen de hertogen in veel Europese landen hun macht te verliezen toen feodale privileges werden afgeschaft na de Franse Revolutie. Tot nu toe konden veel hertogen rijkdom en economische macht bezitten, hoewel de meesten alleen de titel behielden als symbool van politieke en sociale macht, ongeacht hun erfenis.