Concept in definitie ABC

Bekend als een van de zeven hoofdletters zonden Naast woede, vraatzucht, lust, luiheid, afgunst, hebzucht en ijdelheid, is trots een kenmerk dat gemeenschappelijk is voor de mens en dat de constante en permanente zelflof impliceert die een persoon uitvoert haarzelf. Trots is ook een houding van constante zelfbewondering die ervoor zorgt dat de persoon in kwestie stopt met het overwegen van de rechten en behoeften van de mensen om hem heen, als minderwaardig en minder belangrijk.

Trots is een kenmerkende eigenschap van de mens omdat het te maken heeft met de ontwikkeling van zelfbewustzijn en van elk individu als een unieke en afzonderlijke entiteit van de mens. milieu waarin het leeft, een capaciteit die bij dieren niet bestaat. De mogelijkheid die we hebben om onszelf te herkennen als wezens die in staat zijn tot vele vermogens, vermogens en deugden, leidt tot het bestaan ​​van trots. Hoewel trots bij alle individuen op een bepaald punt in hun leven op min of meer diepgaande manieren kan voorkomen, Er wordt specifiek over trots gesproken wanneer iemands trekken van ijdelheid en zelflof worden overdreven.

Trots en trots

Het zijn twee vergelijkbare concepten, maar niet precies hetzelfde. Terwijl in het eerste het individu zichzelf in zijn redelijke mate waardeert, is er in het tweede een onevenredigheid. Daarom zijn degenen die arrogant zijn niet trots op zichzelf, maar hun eigenwaarde is gebaseerd op de minachting van anderen. Met andere woorden, in dit gevoel is er een niet-erkenning van anderen.

Vanuit psychologisch oogpunt is het een afweermechanisme

De arrogante houding wordt beschouwd als een verdedigingsmechanisme. Op deze manier kan degene die de neiging heeft om arrogant te zijn iemand zijn met een lage zelfvertrouwen en om het te compenseren neemt hij zijn toevlucht tot een overwaardering van zichzelf. Om angsten en onzekerheden te camoufleren, wordt een vermomming van verwaandheid en prikkelbaarheid aangenomen. Mensen met deze eigenschap geven aan anderen door dat ze beter en op de een of andere manier superieur zijn, maar diep van binnen houden ze weinig van zichzelf.

Een trots persoon is iemand met angst en die zich boven anderen moet voelen.

De arrogante persoon kan moeite hebben met het evalueren van acties en leeft normaal gesproken in afwachting van optredens en vergelijking met de mensen om hem heen. Tegelijkertijd is trots een gebrek aan bescheidenheid. Psychologen zijn van mening dat het handig is om je te concentreren op het persoonlijke gevoel van eigenwaarde om deze houding te corrigeren.

Een van de zeven hoofdzonden

In de traditie De christelijke zonde van hoogmoed wordt als een gevaarlijke afwijking beschouwd. Er moet aan worden herinnerd dat de christelijke boodschap de nadruk legt op de deugd van nederigheid en eenvoud, twee kwaliteiten die radicaal in strijd zijn met trots. Om deze zonde te bestrijden, houden christenen daarom vol dat nederigheid in de menselijke geest moet worden bevorderd.

Voor de christen beledigt hoogmoed God en is tegelijkertijd de bron van vele andere zonden. Voor deze redenHet moet worden bestreden, zodat het niet in de ziel groeit. Vanaf dit niveau kleineert iedereen die verwaand en arrogant is anderen en neemt hij afstand van God.

Een bewijs en weerspiegeling van de valkuilen van de samenleving en het kapitalisme waarmee men leeft

Tegenwoordig worden postmoderne samenlevingen gekenmerkt door het bestaan ​​van negatieve attitudes vanwege het belang dat wordt gehecht aan: individualisme, tot de notie van sociaal en economisch succes als een exclusief gevolg van individuele prestaties en niet van prestaties sociale of context, egocentrisme en vele andere omstandigheden die hoge niveaus van arrogantie en narcisme ontketenen in duizenden individuen.

Zelfstandige naamwoorden zoals vergoddelijking, trots, arrogantie, arrogantie of verwaandheid zijn synoniem met arrogantie. Het kan worden samengevat dat trots een gevoel van overwaardering van zichzelf is in relatie tot anderen.