Definitie van economische geografie

Aardrijkskunde is ongetwijfeld een van de disciplines die mensen het beste kennen, want van jongs af aan is de studie ervan vervat in alle educatieve programma's waarbij de basisopleiding. Ondertussen gaat het over de wetenschap die zich bezighoudt met het beschrijven van onze planeet aarde en het aangeven van de verdeling die de elementen en verschijnselen die zich in de ruimte ontwikkelen en bestaan, in de ruimte hebben. landoppervlak.

Als gevolg van het enorme onderzoeksobject dat het in zich heeft, is dat zijn benadering is onderverdeeld in verschillende subtakken die zich bezighouden met specifieke onderwerpen, maar die duidelijk verband houden met de discipline moeder die het oppervlak van onze planeet is.

Tak binnen geografie die zich bezighoudt met het bestuderen van de relaties die bestaan ​​tussen geografie en de economische activiteiten van een bepaalde regio en die de missie heeft om ze winstgevender te maken

De economische geografie is een tak binnen de menselijke geografie

dat zorgt voor bestudeer de verschillende soorten economische activiteiten die door mannen worden ondernomen en hun relatie met de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen, dat wil zeggen, economische geografie is gericht op het ontdekken hoe mensen leven, de relaties die ze aangaan met de ruimtelijke verdeling van hulpbronnen, productie en consumptie, zowel van goederen als van Diensten.

Het is noodzakelijk om de marktvraag en aanbodrelaties grondig te analyseren vanuit het perspectief van de ruimte, dat wil zeggen, tussen consumenten en producenten in een bepaald gebied, waaraan ze andere variabelen moeten toevoegen, zoals de wetten van de markt, de handelsrecht eigen en anderen, de globalisering en de economische situatie van elk land.

De geografische realiteit van een natie houdt rechtstreeks verband met de economische ontwikkeling die die natie zal kunnen bewerkstelligen bereiken, betekent dit dat als je geografie het toelaat, je in staat zult zijn om bepaalde activiteiten te ontwikkelen die: Voordelen. Nu, om duidelijk te zijn dat het niet altijd alleen een kwestie van goede geografie is, je kunt het hebben, maar geen overheidsbeleid of het werkvermogen om het te ontwikkelen. Met andere woorden, al deze bovengenoemde kwesties moeten positief op elkaar worden afgestemd om ervoor te zorgen dat de economie van een land is welvarend.

Bijvoorbeeld een gebied vol bergen en met slecht aangelegde routes, en ook zonder de infrastructuur vervoermiddelen noodzakelijk is, zal het niet kunnen streven naar een goede ontwikkeling in de zin waar we het over hadden. Ondertussen zal een stad zijn die de precieze en optimale verbindingen heeft, en uiteraard zullen de relaties en de economische realiteit hiervan heel anders zijn.

Zonder uitzonderingen zal de geografische realiteit van een gebied de norm bepalen voor hoe het kan produceren en wat het kan produceren.

Meer precies, economische geografie houdt zich bezig met het bestuderen van de relatie tussen fysieke en biologische factoren producenten van natuurlijke hulpbronnen en ook de economische en technische voorwaarden die hun productie en vervoer.

Economische sectoren

Ondertussen beweren economisch geografen en andere specialisten op het gebied van economische inmenging dat om de relaties tussen economische activiteiten en de ruimte, zal het eerst essentieel zijn om vanuit de analyse de verschillende economische sectoren te begrijpen, omdat het gevarieerde aanbod van producten en diensten waarmee we ons bevinden een diversiteit over hoe ze te produceren.

Zo vinden we de sectoren: primair (Omvat activiteiten waarbij goederen en natuurlijke hulpbronnen worden gewonnen: landbouw, bosbouw, visserij, mijnbouw, energieproductie. Ze zijn gekoppeld aan de plattelandssector), ondergeschikt (Dit zijn die activiteiten die de transformatie inhouden van activa en hulpbronnen die op passende wijze uit hun natuurlijke habitat zijn gewonnen; zijn taken die meestal in stedelijke gebieden plaatsvinden, omdat zowel de nabijgelegen arbeidskrachten als de potentiële consument worden gebruikt), tertiair (Het impliceert activiteiten waarvan de producten geen materiële goederen zijn, daarom zijn ze immaterieel, hoewel ze dat wel zijn) aannemelijk is om een ​​economische transactie te ondergaan: bankieren, toerisme, handel, transport. Ze worden ook ontwikkeld in de stedelijke ruimte) en quaternair (heeft invloed op zeer intellectuele diensten zoals onderzoek, innovatie en ontwikkeling: geavanceerde technologie, telecommunicatie, opleiding, advisering, onder andere).

Onderwerpen in economische geografie