Definitie van Mesozoïcum

Wanneer tijd in een lange periode wordt begrepen, wordt het woord tijdperk gebruikt. Dit is wat er gebeurt met de geologische stadia van de aarde, die bekend staan ​​als: je was geologisch. Geologie is de wetenschap die de chronologie van de aarde vaststelt en hiervoor is ze gebaseerd op de interpretatie van de lagen. Deze chronologie verdeelt de tijd in eonen, tijdperken, perioden en tijdperken. Als we ons concentreren op de tijdperken, kunnen we spreken van vier geologische tijdperken: Precambrium, Paleozoïcum, Mesozoïcum en Cenozoïcum.

Tijdens de twee pre-Mesozoïsche stadia bestond de aarde uit een enkele continent (Pangea), was er een afkoeling van de aardkorst, de zeeën begonnen zich te vormen en de eerste eencellige levende wezens verschenen en later de eerste reptielen, insecten, vissen en meer primaire amfibieën.

Perioden en bijzonderheden van het Mesozoïcum

Geologen verdelen het Mesozoïcum of het secundaire tijdperk in drie belangrijke perioden: Trias, Jura en Krijt. Ze strekken zich allemaal uit van 251 miljoen jaar tot 65 miljoen jaar geleden. Wat betreft de meest karakteristieke aspecten, de meest opvallende zijn de volgende:

- De verdeling van Pangea evolueert in verschillende continentale vormen en er zijn frequente vulkaanuitbarstingen.

- De temperatuur- van de aarde stabiliseert en dit veroorzaakt de opkomst van nieuwe vegetatie op een algemene manier.

- Er is een grote biologische ontwikkeling in het algemeen en de eerste zoogdieren en de eerste vogels verschijnen. De flora valt op door zijn uitbundigheid en diversiteit.

- Het meest unieke element van dit tijdperk is het uiterlijk, de ontwikkeling en het daaropvolgende uitsterven van de dinosauriërs.

De controverse over het uitsterven van de dinosauriërs

Er is geen definitieve theorie over wat de reden was voor zijn uitsterven aan het einde van het Mesozoïcum. In feite worden twee mogelijke verklaringen overwogen:

1) de inslag van een asteroïde op aarde die een klimaatverandering wijdverbreid en dit zou gevolgen hebben voor de voeden basis dinosaurus en

2) een stadium van grote vulkaanuitbarstingen die het voortplantingsvermogen van de dinosauriërs verzwakten.

In een van de twee hypothese, hebben dinosauriërs zich niet aangepast aan de nieuwe biologische omstandigheden die zich voordeden. Er zijn andere verklaringen voor dit fenomeen, maar met minder erkenning in de wetenschappelijke gemeenschap (veneuze planten die de dinosauriërs massaal vergiftigd, een hormonale verandering in hun organisme of de verspreiding van een virus dat eindigde met ze).

Foto's: iStock - AlonzoDesign / maomage