Definitie van generatie 27

Tijdens de dictatuur van Primo de Rivera in de jaren twintig ontstond in Spanje een van de meest briljante poëtische generaties ter wereld. literatuur Spaans. Het staat bekend als de generatie van 27 en de meest prominente vertegenwoordigers zijn de volgende: Federico García Lorca, Pedro Salinas, Jorge Guillén, Damaso Alonso, Vicente Aleixandre, Gerardo Diego, Luis Cernuda, Emilio Prados en Rafael Alberti.

Ze zijn allemaal geboren aan het einde van de 19e eeuw of aan het begin van de 20e. De term Generatie van 27 werd bedacht omdat in 1927 de dichters van deze groep de derde honderdste verjaardag van de dood van een grote barokke dichter, Luis de Góngora, vierden.

Naar de marge van de geciteerde dichters waren er andere makers en intellectuelen die meewerkten aan de activiteiten hiervan collectief, zoals Picasso, Juan Gris, Manuel de Falla, José Ortega y Gasset of de Chileense dichter Pablo Neruda.

Algemene kenmerken van poëtische productie

Leden van deze generatie dichters begonnen rond 1920 te publiceren in literaire tijdschriften. Hun nieuwe taal werd niet erg goed ontvangen door critici, omdat ze minachtend avant-garde werden genoemd.

Naast hun gedeelde bewondering voor Góngora, voelden ze ook bewondering voor Juan Ramón Jiménez. Van hem erfden ze het verlangen naar zuiverheid in poëtische taal.

Voor de dichters van 27 the poëzie het moet de essentie bevatten van wat wordt beschreven. Evenzo zijn de zoektocht naar schoonheid en esthetisch genot twee fundamentele aspecten.

Na een eerste fase gericht op de puurheid en esthetiek van poëzie, was er een evolutie naar andere benaderingen, zoals zorg voor menselijk lijden of religieus sentiment.

Ze bewonderden de poëtische taal van de klassiekers en waren tegelijkertijd geïnteresseerd in de bewegingen van Voorhoede, speciaal voor de surrealisme.

Tussen de figuren retorisch, benadrukt het gebruik van metaforen en met betrekking tot de metriek gecombineerd klassiek (bijvoorbeeld het sonnet) met vrij vers.

Ze waren innovatief met betrekking tot de behandeling van sommige taboes van die tijd. In die zin uitten sommigen van hen openlijk hun homoseksuele neigingen in hun gedichten.

Geëngageerde dichters

Degenen die de generatie van 27 vormden, waren geen eenvoudige dichters die toegewijd waren aan hun literaire activiteit. Het waren ook sociaal en politiek geëngageerde intellectuelen.

Rafael Alberti verdedigde de revolutionaire utopieën van de jaren dertig en speelde een zeer strijdlustige rol bij het verdedigen van republikeinse idealen tijdens de Spaanse burgeroorlog.

Federico García Lorca startte een bedrijf van theater om cultuur naar de populaire klassen te brengen.

Emilio Prados ondersteunde de mijnwerkers tijdens de Revolutie van Asturië in 1934.

De meesten van hen steunden de Republikeinse kant na de militaire coup van Francisco Franco.

Foto: Fotolia - Christian Muller

Problemen in generatie van 27