Concept in definitie ABC

Er zijn veel soorten codes en dit is afhankelijk van de context waarin deze term is opgenomen. Over het algemeen is de code een systeem van tekens en/of symbolen waarvoor training of aan het leren door de gebruiker om correct te kunnen worden gebruikt.

Aan communicatie- en informatietheorie, de code is het integrale element van een communicatief systeem dat: vormt of versleutelt het bericht bedoeld om uitgezonden te worden. Meestal is de code in een verbale communicatie de taal, zoals Spaans, Engels of Frans. Maar in andere vormen van communicatie of uitwisseling Voor berichten neemt de code andere vormen aan, bijvoorbeeld in een telegrafische verzending. Morsecode wordt gebruikt. Om de communicatie te laten werken, moeten beide partijen - zender en ontvanger - de code kennen. In sommige meer complexe modellen krijgt deze dualiteit van zender en ontvanger een bidirectionele vorm, dat wil zeggen dat de zender een ontvanger kan worden en vice versa. Een component die van groot belang wordt, is meestal de decoder, die, in het geval dat de code wordt niet gedeeld door de afzender en ontvanger, het is verantwoordelijk voor het converteren voor een beter begrip van beide. In een proefschrift dat bijvoorbeeld in het Spaans (afzender) wordt gegeven voor een groep mensen die de taal niet spreken (ontvangers), is de tolk of vertaler de decoder.

Maar er zijn andere soorten codes en andere scenario's waarin een code kan worden gebruikt.
Op sociaal gebied spreken we bijvoorbeeld van code als een geordende en gesystematiseerde set van normen die vaak voorkomt in het onderwijs. wet en de Rechtsaf, Wat het Wetboek van Strafrecht of het Burgerlijk Wetboek.

Andere gevallen van sociale codes kunnen op informeel niveau zijn, zoals een code van gedrag of kleding die in bepaalde gebieden wordt gerespecteerd. Hoewel niet alle sociale codes een wettelijk kader hebben, worden veel ervan traditioneel gerespecteerd, dat wil zeggen: een geschreven versie is niet nodig, maar oefenen alleen is voldoende om de code te beschouwen als: dergelijke.

Ook in de computeromgeving is er sprake van code. De binaire codeHet is bijvoorbeeld degene waarop het gedrag van computers is gebaseerd en die bestaat uit combinaties van twee elementen - 0 en 1 - om informatie te coderen en te verzenden. Dit fundament van de overdracht van informatie (nullen en enen, equivalent aan "nee" en "ja") is vervolgens complexer geworden, met het creëren van codes octaal (acht cijfers, van nul tot zeven) en hexadecimaal (zestien cijfers, van nul tot nieuw van "A" tot "F")

Eindelijk een ander veel voorkomend type code is genetisch in de biologie. Het is een codering wetenschappelijk die de verschillende soorten informatie identificeert die elk mens in zijn lichaam heeft. Deze code, misschien wel een van de meest complexe die in de natuur bestaat, is gebaseerd op de DNA (deoxyribonucleïnezuur), een molecuul dat aanwezig is in alle cellen van de organismen levend. DNA omvat 4 nucleotiden of fundamentele eenheden (adenine, guanidine, cytosine en thymidine), die, op een specifieke manier gerangschikt, maakt het mogelijk om de volledige sequentie van genen van elk levend wezen te definiëren, van een eenvoudige bacterie tot hogere organismen zoals wezens mensen.

Dus zowel in de Natuurwetenschappen Net als in sociale relaties maken codes deel uit van het alledaagse, van de eenvoudigste aspecten van alledaagse taal tot de ongelooflijke complexiteit van genetica.