Concept in definitie ABC

Een oxidatiemiddel is een stof dat behaalt de verbranding, of als dat niet lukt, draagt ​​bij aan zijn versnelling.
De oxidator oxideert de brandstof in kwestie uiteindelijk volledig worden verminderd door de laatste.

De oxidator bij uitstek blijkt te zijn zuurstofatmosferisch die we normaal vinden in de lucht dat we een procentuele concentratie inademen volume dat is ongeveer 21%. Alle oxidatiemiddelen hebben zuurstof in hun samenstelling, hetzij in de vorm van moleculaire zuurstof, zoals onlangs. We noemen, of zoals ozon, verschillende zuren en oxzuren die verantwoordelijk zijn voor het afgeven van zuurstof terwijl de verbranding.

Ondertussen wordt verbranding genoemd reactie die optreedt tussen zuurstof en een brandbaar materiaal dat door het vrijkomen Energie veroorzaakt gewoonlijk gloeiing of vlam.
Om een ​​minimale verbranding te bereiken proportie zuurstof die kan variëren tussen 15% en 5%.

Integendeel, wanneer zuurstof niet beschikbaar is of een zeer sterke verbranding vereist is, wordt het aanbevolen om gasvormige of vloeibare zuurstof of oxidatiemiddelen van het samengestelde type, zoals raketten die worden gebruikt door shuttles ruimte.

Bij de verbranding die plaatsvindt in het buskruit, in een patroon, wordt de zuurstof bijgedragen door het zout van een oxazuur (kaliumnitraat of kaliumchloraat), dat bij contact een heel sterk exotherme reactie met aanzienlijke warmteafgifte.