Opinieartikel over videogames

Opinieartikel over videogames

Videogames: die moderne manier om verhalen te vertellen

Veel antropologen zijn het erover eens dat ons verhalen vertellen een van de meest humane gebaren is die er zijn, iets wat we al sinds de oudheid doen. afgelegen, toen we op de rand van het vuur zaten om van de stamoudsten verhalen te horen over verschrikkelijke goden en jachtpartijen mythologisch. Een rol die door de jaren heen is gespeeld door talloze menselijke uitvindingen, die variëren van het boek en het tijdschrift tot de bioscoop, de televisie en, in recentere tijden, de videospel.

Toen de eerste videogames uit de hand van computers voortkwamen, waren het entertainmentapparaten in de meest repetitieve en mechanische zin van het woord. Pingpong, shooters en pac-man-spellen, allemaal gericht op het bieden van een interactieve ervaring die puur gebaseerd is op reflexen, hand-oogcoördinatie en hand-oogcoördinatie. score-idee: het videospel had geen einde, het vertelde geen verhaal, het illustreerde niets anders dan dezelfde oefening steeds meer op hogere snelheden en moeilijkheden. Dat wil zeggen, het videospel was steriel, het was een vorm van afleiding en het herbergde een leegte van binnen: het telde niets.

Maar dat is al lang veranderd, of in ieder geval aangevuld met narratieve voorstellen die grenzen aan het artistieke en literaire, wanneer ze zich er niet openlijk in verdiepen. Voorbij zijn de dagen dat we het hadden over videogames die verwezen werden naar slangen voor mobiele telefoons, solitaire-shows van Windows- of arcade-gokautomaten waarin kinderen streden om hun eerste drie in de hall of fame-scores achter te laten hoog.

Een verhalend genre zoals elk ander

Zoals iedereen met een thuisconsole weet, zijn hedendaagse games complexe vormen van overlevering, ontworpen om de speler geleidelijk kennis te laten maken met een gesimuleerde wereld en een verhaal dat zich daar afspeelt: van spannende ruimtethrillers Hollywoodwaardig, tot nostalgische introspectieve avonturen in een post-apocalyptische toekomst, of militaire slogans die de grote veldslagen van weleer herbeleven. Vrijwel hetzelfde als de bioscoop tegenwoordig biedt.

En toch wordt de plaats van videogames als bron van verhalen voor moderne generaties zelden erkend. Kijk maar eens naar de groei van de gamergemeenschap en het groeiende belang ervan binnen de massacultuur, of kijk naar de rangen gemiddelde leeftijd van de huidige spelers (gemakkelijk in de volwassenheid gesetteld) om te beseffen dat sommige culturele paradigma's verdwenen zijn Veranderen.

Mensen spelen videogames en eisen daarbij meer complexe en volwassen ervaringen, diverser en actueler. Er zijn veel voorstellen in het veld die cruciale kwesties in de sociale, politieke en culturele discussies van het moment aanpakken: identiteit, segregatie, autoritarisme of de klimaatcrisis, om maar de meest relevante te noemen, wordt in de wereld van veel videogames op een kritische, verstandige en verantwoorde manier benaderd. Sterker nog, er is een gespecialiseerde, professionele (of bijna) kritiek om hen heen ontstaan ​​en vindt steeds meer zijn weg in de wandelgangen van de academie.

Videogames zijn een continue bron van verhalen voor een generatie die minder geneigd is om op papier te lezen, verslaafd is aan schermen en aan de interactiviteit van de 2.0-wereld die internet met zich meebracht. Het zou onvergeeflijke onhandigheid zijn als degenen die verhalen bestuderen, nadenken over hoe we onszelf voorstellen en de inhoud die we met elkaar delen, niet aandacht besteden aan videogames en zich laten meeslepen door twintigste-eeuwse vooroordelen die, in plaats van een veronderstelde ernst en traditionalisme, een diepgaande en onnodige onwetendheid.

Referenties:

• "Opiniejournalistiek" in Wikipedia.
• "Videogame" in Wikipedia.
• "Geschiedenis van videogames" in Retro computer.
• "Het belang van de videogame" in Creatieve cultuur.

Wat is een opiniestuk?

EEN opiniestuk het is een soort van journalistiek schrijven, gebruikelijk in de geschreven pers, waarin de standpunten en overwegingen van een auteur worden uitgedrukt ondertekenaar, die gewoonlijk een persoon is met gezag in de zaak of wiens perspectief wordt gewaardeerd binnen de maatschappij.

Opinieartikelen zijn subjectief, persoonlijk en argumentatief van aard, aangezien de auteur erin zoekt promoot uw standpunt onder lezers, dat wil zeggen, overtuig hen om de realiteit ervan te interpreteren manier.

Redactionele columns worden ook beschouwd als opinieartikelen, dat wil zeggen, waarin de media geeft uitdrukking aan zijn institutioneel standpunt over een bepaalde kwestie. Deze teksten zijn echter door niemand ondertekend, maar door de redactiecommissie van het medium.

Volgen met: