Opinieartikel over sociale netwerken

Opinieartikel over sociale netwerken

De pijnlijke illusie van sociale media

Je hoeft geen genie te zijn om de enorme impact te beseffen die de opkomst van sociale media heeft op de hedendaagse wereld. In iets meer dan een decennium van hun bestaan ​​zijn deze virtuele ruimtes veranderd van een jeugdige excentriciteit en een hulpmiddel handig om in contact te komen met oude vrienden, om de plek bij uitstek te zijn waar allerlei soorten transacties plaatsvinden: van aankopen en verkopen van producten, en postings van aankondigingen van goederen en diensten, verliefd worden en de verspreiding van persoonlijke inhoud. Alles is gecentraliseerd op hun digitale pagina's, tot het punt dat het zeldzaam is en om iemand te vragen de telefoonnummer, omdat we echt uw toestemming willen om lid te worden van uw uitgebreide netwerk van contacten.

In principe zou er niets aan de hand zijn. Sociale netwerken zijn niet de eerste uitvinding die een revolutie teweegbrengt in de manier waarop we met elkaar omgaan of de klok versnelt van de veroudering van vele anderen

technologieën en praktijken. In feite hebben sociale netwerken een briljante invloed gehad op de organisatie van sociale en gemeenschapsgroepen, omdat ze de opkomst van nieuwe vormen van uitwisseling van ideeën, nieuwe vormen van democratisering van kennis en nieuwe vormen van protest en druk, waarvan de impact op de samenleving nog maar net begint te worden gewaardeerd Onlangs.

Dit artikel is dan ook geen oproep om bang te zijn voor sociale netwerken. Maar ja, wat anders is, kan worden opgevat als een waarschuwing over wat we ermee doen en de manier waarop we dat we aan hen denken, want onder sociale netwerken is er meestal een gigantische misleiding, een erfenis van de tijd van de reality show en andere mediaproducties die ernaar streefden ons niet te vermaken met fantastische verhalen en escapistische perspectieven, maar door ons - zogenaamd - de realiteit te laten zien.

Sociale netwerken vs. realiteit

De reality shows Vroeger gingen ze uit van een heel traditioneel perspectief in de consumptiemaatschappij: de rijken en beroemdheden leiden een spectaculair leven, en het loutere feit ze te zien — vooral als het door een 'verborgen' camera in hun huis is — vormt een vorm van amusement. Het is niet heel anders dan wat tijdschriften of tv-shows aanbieden, die koninklijke bruiloften en evenementen van de show business ONS.

Echter, in deze reality shows Enkele gelukkigen kregen de kans om deel te nemen: beginnende acteurs of mensen "te voet" die vanaf hun ontmoeting met de feeënmeter televisie, gingen ze een nieuw leven leiden: ze verdienden veel geld, speelden in hun eigen shows of maakten zichzelf geliefd of gehaat door de grote openbaar. Maar te allen tijde de industrie dat maakte een dergelijke transformatie mogelijk: de producenten en de regenten van de wedstrijd, die bemiddelden tussen de televisierealiteit en het publiek dat het consumeerde.

En dat is precies wat sociale netwerken voor ons verbergen. De verandering die met hen is opgetreden, is veel verraderlijker en de illusie is veel perfecter omdat het sociale netwerk ons ​​de. belooft directe interactie met de ander, of hij nu beroemd is of niet, of hij nu een bedrijf is dat duizenden dollars investeert in het promoten van hun producten. En dus wordt ons opnieuw een gefabriceerde realiteit verkocht, maar deze keer onder de belofte van een onmiddellijkheid, een waarheid en een objectiviteit die, laten we het eens zeggen, een leugen zijn.

Hiermee bedoel ik niet alleen de schaamteloos vermomde advertenties als ¿reportage? bewijs? - Wat zijn de vermeldingen in sociale netwerken? - Kortom, vermomd als realiteit. Geen influencer besteedt zoveel tijd aan het praten over dat merk broek, als hij niet ontvangt van de bedrijf een overeenkomstige betaling. Dat is tot op zekere hoogte duidelijk. Maar er is een nog meer verraderlijke spreuk en het heeft te maken met het afsnijden van de realiteit die elke persoon in zijn netwerken vertoont, en dat het systeem als waar doorgaat.

Machines produceren ontevredenheid 

Dit is de reden waarom steeds meer actieve gebruikers van sociale netwerken symptomen vertonen depressief of ontevreden: sociale netwerken werken vanuit verlangen en het gewenste object is een fictief leven, verkocht als echt. En dat gebeurt niet alleen bij influencers die immers acteurs zijn, constructies waarmee we onze interesse kunnen wekken: wat we zien van anderen, onze vrienden en onze kennissen is niets meer dan een gemakkelijke hap uit hun leven, want niemand wil de morbide blik van het grote publiek laten zien wanneer het slecht met hen gaat, wanneer ze gefrustreerd zijn of wanneer de realiteit hen teleurstelt.

Perfecte levens bestaan ​​gewoon niet. En als een van hen gevaarlijk dicht bij perfectie lijkt, kan dat zijn omdat we het sprookjesfilter aan hebben - bewust of onbewust. Misschien nog erger, het werd voor ons geactiveerd door een derde partij, achter onze rug om. Een derde partij die profiteert van de uitwisseling van onze aandacht voor ontevredenheid.

Referenties:

• "Opiniejournalistiek" in Wikipedia.
• "Sociale netwerkdienst" in Wikipedia.
• "De dreiging van sociale netwerken" door George Soros in Het land (Spanje).
• "Sociale netwerken in het netwerk en hun impact op sociale bewegingen" in Ontdekken van de regering van Chili.

Wat is een opiniestuk?

EEN opiniestuk het is een soort van journalistieke tekst waarin de auteur zijn persoonlijke standpunt over een specifiek onderwerp aan de lezer blootlegt. Het gaat in wezen over argumentatieve teksten, die de informatie gebruiken om een ​​perspectief te promoten, dat wil zeggen, om de lezer te overtuigen om hun standpunt in te nemen. Om deze reden zijn ze meestal ondertekend en van persoonlijke aard (met uitzondering van redactionele artikelen, waarin: weerspiegelt de institutionele positie van de krant), aangezien de lezer het eens of oneens kan zijn met wat erin staat. er staat.

Volgen met: