Literaire tekst over de sterren

Literaire tekst over de sterren

De dag dat de sterren uitgaan

Het zal een verschrikkelijke dag zijn, hoewel nog ver weg, de dag waarop de sterren uitgaan. Het zal klein beginnen, één lichtpuntje tegelijk, terwijl de zwartheid van de lucht zich uitbreidt, als de inktpot die wordt gemorst door een kind dat met tegenzin zijn huiswerk maakt. Degenen onder ons die het ongelovig zien, zullen verschillende verklaringen vinden, sommige uitgebreider, andere grenzend aan het religieuze, omdat niemand het koude en donkere universum dat eraan komt, onder ogen wil zien.

Anderen daarentegen zullen wanhopen. Ze zullen zeggen dat het bestaan ​​geen zin meer heeft, dat het leven vanaf nu is alsof je blindelings in een enorme grot loopt, zonder hoop ooit de zon weer te zien. Anderen daarentegen zullen hun hersens breken op zoek naar een oplossing. Ze zullen vasthouden aan de hoop dat de rede tot het laatste moment zal zegevieren, waar de rede dat ook zal doen de natuur faalt of is gewoon wreed en onverschillig voor het lot van degenen die ze bestaan ​​nog steeds. Maar zelfs zij, ons slimste en brutaalste brein, zullen zich moeten neerleggen, hun... instrumenten en hun computerschermen, en sta oog in oog met het eindeloze schouwspel van vervagende lichten voor altijd.

Het zal een vreselijke dag zijn, hoewel vol berusting, de dag waarop de sterren uitgaan. We zullen begrijpen dat er niets wachtte op onze aankomst aan het einde der tijden, dat er noch Arcadië, noch het paradijs was om naar terug te keren, noch technologische redding door de handen van de goden van kabel en staal. We zullen eenstemmig zuchten, begrijpend dat het niet zoveel strijd, zoveel moeite, zoveel vijandigheid heeft gekost, eeuwenlang volgehouden, en dat het bestaan ​​op zichzelf een paradijs was.

We zullen spijt hebben van de tijd die we hebben verspild door elkaar te haten, door de buurman tot onze religie, bij het debatteren over de diepe waarheid van een universum dat op dat moment al aan het uitschakelen was. En we zullen één voor één hetzelfde smakeloze bereiken conclusie: dat het goed was zolang het duurde, dat het mooi was, dat het uiteindelijk genoeg was om het zicht en het gehoor te verscherpen, omdat de wereld in zijn pracht was wat hij was en dat alles eindigt. En het zal genoeg zijn voor ons om de bevende hand van onze broeders in de duisternis te voelen.

Het wordt een vreselijke dag, maar bevrijdend, de dag dat de sterren uitgaan. Er zullen geen oorlogen zijn, geen geschillen, geen verhitte politieke of financiële discussies. Al die zaken zullen hun betekenis hebben verloren en we zullen ervan verlost zijn, voor het eerst in wie weet hoe lang. Niemand zal zich in de laatste momenten van duisternis de rente op een beleggingsportefeuille herinneren, noch het applaus van het publiek aan het einde van de toespraak ervoor Congres, of iets anders dan de gloed van dat jeugdvuur waarin een broer of neef een droevige en droevige melodie op de gitaar speelde. diep. De verlegen geur van appels uit de keuken van de moeder in het geheugen verdwenen. Het opgewonden schudden van een eerste kus die aan de verkeerde persoon wordt gegeven. En de bloemen en wolken en de beten van een hond in de kindertijd zullen weer logisch zijn, en de uitgestrekte armen van dat paar aan wie we een laatste knuffel weigeren. Alles zal logisch zijn in het enige licht van de herinnering.

Het zal een verschrikkelijke dag zijn, maar eeuwig, de dag waarop de sterren uitgaan. En spoedig zal er niemand meer zijn om het te zien, en niets anders te zien dan de slingerbeweging van een verre kracht, die alles op zijn pad ontsteekt als een machtige orkaan. En nieuwe vuurrozen zullen worden geboren als niemand naar ze kijkt, en natte rotsen die om hen heen draaien, zullen koken met nieuwe leven en met nieuwe ogen gericht op de ruimte, bevolkt door nieuwe vuurvliegjes, nieuwe beloften van een einde komt eraan. Tot op een dag, nog verder weg, de sterren weer beginnen te vervagen.

Referenties:

• "Soorten teksten" in Wikipedia.
• "Herken in een literaire tekst de karakteristieke elementen die hem betekenis geven" in de ITEN Leerkrachtcentrum van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS).

Wat is een literaire tekst?

EEN literaire tekst is een type schrijven dat verder gaat dan alleen het communiceren van een idee of betekenis en dat wed er daarom op om de lezer een esthetische ervaring te bieden, dat wil zeggen een ervaring van de schoonheid. Dit betekent dat een literaire tekst niet alleen veel belang hecht aan wat hij zegt, maar ook aan hoe hij het zegt en de veelheid aan betekenissen die het kan uitdrukken door de juiste woorden.

Literaire teksten maken al sinds de oudheid deel uit van de artistieke traditie van de mensheid, dat wil zeggen van de literatuur, en zijn georganiseerd in grote groepen die bekend staan ​​als genres, die min of meer gemeenschappelijke basiskenmerken hebben. Momenteel, literaire genres zijn de poëzie, het verhaal (de verhaal, de roman, de kroniek) en dramaturgie (d.w.z. theatrale teksten).

Volgen met: