Legende van de vulkanen

Legende van de vulkanen

De legende van de vulkanen van de Vallei van Mexico

Er zijn talloze versies van de Mexicaanse legende dat vertelt de oorsprong van de vulkanen Popocatépetl en Iztaccíhuatl, beide gelegen in de Vallei van Mexico, in de centrale regio van het land. De oorsprong van deze legendes gaat terug tot de Mexicaanse mythologie, dat wil zeggen tot de religie en conceptie van de wereld van de oude Azteken.

De meest voorkomende van deze versies stelt vast dat Popocatepetl een knappe jonge krijger was Aztec, die in dienst was van Tezozomoc, de vader van Iztaccíhuatl, de mooiste prinses ooit weergave. En natuurlijk was het in deze gevallen voldoende dat de krijger en de prinses elkaar ontmoetten om waanzinnig verliefd te worden.

In die tijd waren de Azteken midden in een bloedige oorlog met hun Tlaxcala-vijanden, waarvoor Tezozomoc de hand van zijn dochter aan Popocatepetl op voorwaarde dat hij naar Oaxaca gaat en terugkeert met het hoofd van een vijand speer. De jonge krijger, onder zijn volk beroemd om zijn ongeëvenaarde moed, nam de uitdaging aan en vertrok naar de buitenlander om niet alleen de overwinning voor zijn volk te behalen, maar ook het recht om lid te worden van zijn mooie verliefd.

Maar tijdens zijn afwezigheid verspreidde een van de vele rivalen van Popocatépetl, die jaloers waren op zijn kracht en geluk in de oorlog, het woord Nieuws dat de jonge man in de strijd was omgekomen. Het gerucht bereikte uiteindelijk Iztaccihuatl's oren en brak zijn hart in stukken. De prinses stortte toen in zo'n depressie dat het leven al snel haar lichaam verliet, zodat Popocatepetl bij zijn terugkeer, zegevierend en vol van glorie, zich alleen bevond met zijn lijk.

Verdriet maakte vervolgens de geest van de jonge krijger zwart, die verschillende dagen en nachten doorbracht met rouwen om de dood van zijn geliefde en nadenkend over de beste manier om haar eer te bewijzen. Ten slotte bracht hij zijn lichaam naar de top van een immense Berg en hij plaatste het op de top in een bed van eeuwige witte bloemen, en terwijl hij een fakkel aanstak, zwoer hij voor altijd over het lichaam van zijn geliefde te waken.

Bewogen door dit gebaar, besloten de goden om ze in vulkanen te veranderen: een slapende vulkaan voor de overleden prinses en een actieve vulkaan voor de krijger van onvermoeibare liefde. En dat is de reden, volgens de legende, dat Popocatepetl zich af en toe zijn liefde herinnert en beeft en vuur loslaat voor de lucht, terwijl zijn wake voortgaat, terwijl de Iztaccihuatl onbewogen blijft, slapend en gehuld in zijn deken van sneeuw eeuwig.

Andere versies van de legende

Aangezien er geen oude teksten zijn die een originele versie van de legende van Popocatépetl en Iztaccíhuatl verzamelen, is het vanwege mondelinge overdracht van generatie op generatie en dus zijn er in Mexico talloze variaties en versies ontstaan modern.

Sommigen van hen bevestigen dat ze geen Azteekse burgers waren, maar Tlaxcalans of andere soortgelijke precolumbiaanse volkeren, terwijl dat anderen verschillen over de details van de transformatie van de geliefden in vulkanen, waarbij een tovenaar of priester. Zelfs in andere versies is het Iztaccíhuatl's eigen vader die het valse nieuws van de dood van Popocatépetl verspreidt, omdat hij het er niet mee eens was hem zijn dochter te geven, of omdat Iztaccíhuatl voorbestemd was om te worden geofferd aan de goden.

Referenties:

• "Legende" in Wikipedia.
• "Legende van de vulkanen" in Wikipedia.
• "De vulkanen van Izta en Popo en hun legende" in National Geographic.
• "De legende van de vulkanen" in Good Trip Magazine.

Wat is een legende?

De legendes ze zijn een soort overlevering die geen auteur en geen bekende originele versie heeft, die van generatie op generatie worden overgedragen, vooral mondeling, en die gebeurtenissen vertellen bovennatuurlijk, fantastisch of religieus, gelegen op een zeer specifieke plaats en tijd in de echte geschiedenis, wat ertoe bijdraagt ​​​​dat ze meer worden geloofwaardig.

Het is een van de meest voorkomende vormen van traditionele verhalen vertellen, vooral in de landelijke en populaire cultuur, die op de een of andere manier de waarden en de tradities van de bevolking waarin het zich voordoet, aangezien de legendes meestal typerend zijn voor een bepaald land, regio of plaats.

Legenden overleven het verstrijken van de tijd door hun inhoud te veranderen en zich aan te passen aan nieuwe generaties, die het bedekken en aanpassen aan hun manier van leven of juist laten verliezen.

Volgen met: