Informatieve tekst over dieren

Informatieve tekst over dieren

Een kijkje in de complexe wereld van dieren

Als we het hebben over een dier, hebben we het over een levend organisme dat is begiftigd met zeer specifieke kenmerken, gedeeld door al diegenen die, zoals mensen, wij maken deel uit van dierenrijk, dat wil zeggen, van Regnum animalia, in traditioneel wetenschappelijke termen: een van de vijf koninkrijken van het bekende leven. De wetenschap dat bestudeert dieren is de zoölogie.

Vanuit technisch oogpunt is een dier een meercellig levend wezen (dat wil zeggen, samengesteld uit vele) cellen), eukaryoot (dat wil zeggen, deze cellen hebben een herkenbare kern) en heterotroof (dat wil zeggen, het voedt zich met) organisch materiaal van andere levende wezens), over het algemeen begiftigd met zijn eigen mobiliteit en afhankelijk van zuurstofverbruik (dat wil zeggen, alle dieren ademen).

Het is een groep van levende wezens zeer uitgestrekt en zeer divers, nauw verwant aan de paddenstoelen koninkrijk (Regnum-schimmels), die ongeveer 542 en 530 miljoen jaar geleden op aarde ontstond, in de zogenaamde "Cambrische explosie": een belangrijke gebeurtenis van proliferatie en diversificatie van het leven dat plaatsvond in de

zeeën uit de Cambrische periode.

In dit koninkrijk beslaat het 20% van het leven dat vandaag op de planeet bestaat (wat overeenkomt met slechts 1% van) alle diersoorten die door de geschiedenis heen hebben bestaan), dat wil zeggen bijna anderhalf miljoen van soort verschillende beschreven, gegroepeerd in verschillende categorieën, afhankelijk van de vorm van hun lichaam en bepaalde fundamentele kenmerken. Deze categorieën zijn echter in de loop van de tijd veranderd naarmate we meer en meer over dieren leren.

De eerste biologen in de 18e eeuw stelden slechts zes categorieën voor om alle diersoorten in te delen, maar tegenwoordig zijn er naar schatting 32 categorieën (phyla, van het Latijnse stam) erkend om al het bekende dierenleven te organiseren. Al deze phyla kunnen echter worden georganiseerd in twee grote groepen, afhankelijk van het feit of hun soort al dan niet een inwendig skelet heeft dat vergelijkbaar is met dat van ons: de gewervelde dieren en de ongewervelde dieren, respectievelijk.

De biologische classificatie van het dierenrijk is het onderwerp van voortdurende studie en discussie, maar ze worden er in de volksmond voor gebruikt. bepaalde historische categorieën (niet wetenschappelijk exact), die min of meer nuttig zijn om ze in het leven te onderscheiden elke dag. We hebben het meestal over:

• de zoogdieren. Het zijn die dieren die aan het einde van de zwangerschap door hun moeder worden bevallen (dat wil zeggen, ze zijn levendbarend) en worden door haar gevoed via de moedermelk. Enkele voorbeelden zijn mensen, koeien, paarden en olifanten.
• De vogels. Het zijn lichte en gevederde dieren, begiftigd met vleugels en een harde snavel zonder tanden. Ze zijn meestal in staat om te vliegen en zich voort te planten door eieren te leggen (dat wil zeggen, ze zijn ovipaar). Enkele voorbeelden zijn kippen, struisvogels, condors, kraaien en eksters.
• de reptielen. Ze zijn nauw verwant aan vogels. Het zijn dieren met een koud en geschubd lichaam, niet in staat om te reguleren temperatuur- van hun lichaam en dat ze zich voortplanten door eieren te leggen (oviparisme). Enkele voorbeelden zijn slangen, krokodillen, leguanen, schildpadden en gekko's.
• geleedpotigen. Het zijn zeer talrijke en kleine dieren, uitgerust met beweegbare poten en lichamen met een uitwendig skelet, die zich voortplanten door eieren te leggen. Enkele voorbeelden zijn onder andere vlooien, muggen, vlinders, spinnen, schorpioenen.
• Amfibieën. Het zijn landdieren die zich in water voortplanten en het eerste deel van hun leven erin doorbrengen tot een jaar of metamorfose Het stelt hen in staat om de kieuwen weg te gooien en in ruil daarvoor longen te krijgen, waarbij ze van de waterhabitat naar de terrestrische habitat gaan. Enkele voorbeelden zijn kikkers, padden, salamanders, enz.
• Annelids (of wormen). Het zijn dieren met een langwerpig en gesegmenteerd lichaam, zowel die met een cilindrisch lichaam als die met een plat lichaam. Enkele voorbeelden zijn wormen en bloedzuigers.
• Vis. Het zijn de waterdieren bij uitstek, uitgerust met kieuwen om zuurstof uit het water te filteren en geschubde lichamen in de vorm van een torpedo. Ze planten zich voort door eieren te leggen en kunnen benige of kraakbeenachtige skeletten hebben. Enkele voorbeelden zijn sardines, tonijn, anemoonvissen.

Deze classificatie laat echter veel diersoorten buiten beschouwing en laat een ruime marge van verwarring tussen de ene groep en de andere toe. Tegenwoordig geven specialisten de voorkeur aan een bredere en uitgebreidere algemene classificatie, waarbij aandacht wordt besteed aan de minimale essentiële kenmerken van de soort. Daarom is het ook mogelijk om de uitgestrektheid van het dierenrijk te begrijpen op basis van twee belangrijke fundamentele groepen:

• Dieren met bilaterale symmetrie. Ze hebben een lichaam dat langs een verticale as kan worden verdeeld en krijgen twee symmetrische helften: een rechter en een linker, zoals bij het menselijk lichaam.
• Dieren met radiale symmetrie. Ze hebben lichamen die rond of buisvormig zijn en daarom produceren ze, wanneer ze worden doorsneden door een denkbeeldige lijn, twee gelijke segmenten, zolang het maar wordt gedaan als de diameter van een cirkel wordt getekend. Dat is bijvoorbeeld het geval bij zee-egels.

Wat voor soort ze ook zijn, dieren zijn wezens met groot evolutionair succes, aangepast aan absoluut alles leefgebieden van de planeet waar zuurstof aanwezig is. Dit komt omdat alle dieren ademen, dat wil zeggen, ze verbruiken zuurstof uit de omgeving en stoten in ruil daarvoor koolstofdioxide uit. De op deze manier verkregen zuurstof wordt gebruikt om de suikers te oxideren die bij de inname van organisch materiaal worden opgenomen, en zo de chemische energie nodig voor vitale functies.

Om deze organische stof te krijgen, kunnen dieren hun toevlucht nemen tot vier verschillende strategieën, afhankelijk van de soort:

• plantenetende dieren. Ze halen hun eten van planten en zijn bijproducten, of het nu de bladeren, stengels, zaden, schors, wortels, bloemen, vruchten of zelfs het sap zijn. Dit is bijvoorbeeld het geval voor dieren als os, giraf of paard, maar ook voor talrijke vogelsoorten en voor insecten.
• Vleesetende dieren. In plaats daarvan zijn ze roofdieren van andere dieren, of dit nu herbivoren zijn of van een ander type. Deze dieren hebben gespecialiseerde methoden en lichamen om op andere dieren te jagen en hun vlees te consumeren, waaruit ze de voedingsstoffen wat heb je nodig. Dit is het geval bij de leeuw, de haai of de bidsprinkhaan.
• Allesetende dieren. Ook wel opportunisten genoemd, zijn zij die een gevarieerd dieet hebben op basis van wat de gelegenheid toelaat: ze kunnen op dieren jagen kleine of grotere maar gewonde dieren kunnen eieren of jongen van andere soorten eten, maar ook fruit, schimmels en groenten. Het beste voorbeeld hiervan zijn de mensen.
• Detritofage of ontbindende dieren. Van hun kant zijn zij degenen die zich voeden met ontbindend organisch materiaal, dat wil zeggen afval. Deze resten kunnen het aas zijn dat wordt achtergelaten door carnivoren, de ontlasting van grotere dieren of gewoon het plantaardig materiaal dat valt en uiteenvalt. Dit is het geval bij vele soorten insecten en gieren, aaseters bij uitstek.

Herbivoren, roofdieren, detritofagen en alleseters bestaan ​​naast elkaar in de verschillende ecosystemen en ze blijven in een gespannen bevolkingsevenwicht. Ze vormen een cyclus van overdracht van energie en materie van de ene soort naar de andere, terwijl ze strijden om de middelen die nodig zijn om te overleven. En die concurrentie is ook de motor van evolutionaire krachten die nieuwe soorten creëren, beter aangepast aan de uitdagingen van hun omgeving.

Referenties:

• "Informatieve tekst" in Wikipedia.
• "Animalia" in Wikipedia.
• "De dieren" in de Overheid van de Canarische Eilanden (Spanje).
• "De dieren" (video) in de Eduteca.
• "Dierenrijk" in Lessen van BYJU.
• "Dier (organisme)" in De Encyclopedia Britannica.

Wat is een informatieve tekst?

EEN informatie tekst of verklarend Het is degene wiens taak het is om de lezer op een objectieve, concrete en formele manier te voorzien van gegevens, observaties en andere informatie, zonder ruimte te geven voor meningen, argumenten of verhalen in zijn inhoud. Het is een veel voorkomende tekstsoort in bijvoorbeeld de onderwijswereld, of in de informatieve wereld, zoals encyclopedieën, studieboeken of studieboeken. Wetenschappelijke artikelen.

Afhankelijk van het niveau van complexiteit van uw taal, kan een informatieve tekst worden gericht aan elk type mensen (dat wil zeggen, informatieve teksten) of aan een professionele sector die met technische kennis omgaat (dat wil zeggen, gespecialiseerde teksten).

Volgen met: