Essay over pesten

Essay over pesten

Over het belang van het uitbannen van pesten of pesten uit onze samenlevingen

Het woord "pesten”—Ontleend aan het Engels— is voor niemand langer vreemd: niet voor degenen die het eerder hebben geleden, met andere namen of zelfs zonder hen, noch voor degenen die vandaag hun inspanningen wijden om het uit te roeien. Het is een beschamend algemeen verschijnsel in onze moderne samenlevingen, ondanks het feit dat het effecten op de individuele en collectieve psyche zijn verschrikkelijk, zoals bij bijna alle vormen van geweld.

Pesten of pesten, als het nodig is om het te definiëren, is een aanhoudend en meedogenloos gedrag van agressie jegens een individu of een kleine groep van hen, dat voorkomt in de schoolomgeving. De manifestaties kunnen zeer divers zijn: constante afranselingen, beledigingen en vernederingen, de bevordering van minachting groep, diefstal of vernietiging van schoolbenodigdheden, de "wet van ijs" (selectieve sociale uitsluiting) en zelfs misbruik seksueel.

Welke persoonlijke grenzen dit giftige schoolgedrag ook overschrijdt, ze houden altijd in gedachten gemeenschappelijk de wreedheid en meedogenloze onderwerping van de zwakken en de uitroeiing van noties van solidariteit, van

tolerantie en van ik respecteer die de school in theorie nastreeft.

Slachtoffers van dit pestgedrag (dat soms grenst aan misdaad en psychopathisch) ervaren in verschillende mate een situatie van kwetsbaarheid, hulpeloosheid en emotionele chantage tijdens een sleutelfase in de vorming van de psyche en de persoonlijkheid: de meeste gevallen van schoolmisbruik doen zich voor rond de adolescentie, een fase waarin socialisatie plaatsvindt continu en noodzakelijk. De gevolgen ervan mogen dan ook niet worden onderschat.

De quota van woede en frustratie die deze situaties bij hun slachtoffers veroorzaken, zoeken uiteindelijk een soort uitweg, en dienen normaal gesproken als brandstof voor nieuwe cycli van agressie: tegen derden (van slachtoffer naar dader) of tegen één dezelfde.

vernietiging van de achting, de bevordering van suïcidaal gedrag of zelfs de spanning Posttraumatische gebeurtenissen zijn veelvoorkomende gevolgen van herhaalde blootstelling aan pesten en vereisen in de beste gevallen psychotherapeutisch werk tijdens de adolescentie of volwassenheid.

Maar niet alleen de directe slachtoffers worden getroffen door pesten. De straffeloosheid waarmee deze gedragingen worden uitgevoerd, versterkt in de groep het idee dat geweld een mechanisme is geldig om met anderen om te gaan, evenals de ineffectiviteit en nutteloosheid van de wet, instellingen en solidariteit. Kortom, ze vergiftigen tegen de fundamenten van democratie en sociale vrede.

Waarom vindt pesten plaats?

Pesten is een giftig, schadelijk fenomeen, maar ook een symptoom van eerdere kwalen, vooral thuis en in de intieme levens van degenen die het plegen, dat wil zeggen pesterijen of misbruikers. Deze laatste vertonen niet noodzakelijkerwijs een vorm van mentale pathologie, maar zijn vaak het slachtoffer van misbruik thuis, van gezinnen die geen genegenheid hebben en, in veel gevallen, lijden aan een gebrek aan empathie en cognitieve vervorming.

Het is gebruikelijk om onder hen slachtoffers te vinden van seksueel misbruik, kinderen uit gewelddadige gezinnen of, simpelweg, jongeren die graag willen de aandacht van ouders trekken, wat ze doen via schoolautoriteiten, door vijandig gedrag en in de school.

Dit betekent dat het niet eenvoudig is om de grondoorzaken van pesten aan te pakken, aangezien de geweldpleger zelf psychologische aandacht en sociale begeleiding nodig heeft. Maar als één ding duidelijk is, dan is het dat er een schoolinstelling aanwezig is (d.w.z. autoriteiten die betrokken zijn bij het onderwijsproces, en niet de simpele “verzorgers” van het gebouw) en een correcte dynamiek van communicatie Onder studenten en volwassenen zijn ze essentieel om dit gedrag te detecteren en er snel mee om te gaan, zonder dat ze de kans krijgen om in serieuzere problemen te veranderen. Ze mogen in geen geval worden gestandaardiseerd of lichtvaardig worden aangenomen.

Andere nuttige mechanismen zijn de zichtbaarheid van pesten en de aanpak ervan in de klassendynamiek: er is meestal groepsdruk tegen het misbruik, en niet voor het. Het is, tot slot, een fenomeen dat de inzet van de groep vereist en dat niet gemakkelijk mag worden onderschat of in een pervers mechanisme van beschuldigen van het slachtoffer worden toegeschreven aan het gebrek aan agressieve reacties van het slachtoffer.

Referenties:

• "Essay" in wikipedia.
• "Pesten" in Wikipedia.
• “De verschillende vormen van pesten: fysiek. psychologisch, verbaal, seksueel, sociaal en cyberpesten ”in de Internationale Universiteit van Valencia (Spanje).
• "Wat is pesten?" Bij regering van Coahuila (Mexico).

Wat is een essay?

De toets het is een literair genre, waarvan de tekst wordt gekenmerkt door te zijn geschreven in proza ​​en door vrijelijk een specifiek onderwerp te behandelen, gebruikmakend van de argumenten en de waardering van de auteur, evenals de literaire en poëtische middelen die het mogelijk maken om het werk te verfraaien en de esthetische kenmerken ervan te versterken.

Het wordt beschouwd als een genre geboren in de Europese Renaissance, vooral vrucht van de pen van de Franse schrijver Michel de Montaigne (1533-1592), en dat het door de eeuwen heen het meest gebruikte formaat is geworden om ideeën uit te drukken in een gestructureerde, didactische en formeel.

Volgen met: