10 voorbeelden van morele mythen

De morele mythen Het zijn verhalen die de oorsprong en het bestaan ​​van goed en kwaad verklaren of die een morele leer hebben, dat wil zeggen, ze stellen hoe mensen moeten handelen.

De mythen zijn verhalen van mondelinge overdracht die bovennatuurlijke gebeurtenissen bevatten en die worden opgevat als waar door bepaalde beschavingen of religies, omdat ze ontstonden om te reageren op verschillende vragen.

Naast morele mythen zijn er: kosmogonisch (ze vertellen over de schepping van de wereld), antropogonisch (vertel de oorsprong van de mens), theogonisch (vertel de oorsprong van de goden), de etiologisch (ze vertellen de oorsprong van andere wezens en verschijnselen), de fundamentele (ze vertellen de stichting van plaatsen) of de eschatologische (ze beschrijven hoe het einde van de wereld eruit zal zien).

Kenmerken van morele mythen

Voorbeelden van morele mythen

1. De oorsprong van de gastvrijheidsregel (Griekse mythe)

Zeus, de god van koningen, en Hermes, de god van reizigers, boodschappers en grenzen, namen de vorm aan van mensen en kwamen aan in Phrygië, een stad, midden in een storm. De goden vroegen de bewoners om een ​​plek om de nacht door te brengen, maar de meesten weigerden en alleen Philemon en Baucis stonden hen toe hun huis binnen te gaan.

Baucis realiseerde zich dat de twee buitenlanders goden waren omdat hij hen verschillende keren eten had geserveerd, maar ze waren nooit tevreden. Baucis vertelde het aan Philemon, die besloot zijn gans te offeren om het aan de goden te geven. Toen hij de vogel ging zoeken, rende hij naar Zeus, die de eigenaar van het huis vertelde dat het niet nodig was om zo'n offer en vertelde hem dat hij de stad ging vernietigen, omdat de meeste inwoners de goden niet in hun huizen.

Baucis en Filemon gingen met de goden naar een berg en Zeus overstroomde de stad, maar redde het huis van het paar dat hen had ontvangen. Bovendien vertelde de koning van de goden hen dat ze een wens mochten doen, Baucis en Philemon vertelden hem dat ze bewakers wilden zijn van een nieuwe tempel en dat ze vele jaren wilden leven en samen wilden sterven. Zeus verleende hun wens.

Deze mythe verklaart de oorsprong van de wet van gastvrijheid, die erg belangrijk was in het oude Griekenland, en heeft een morele leer: degenen die vreemden in hun huizen verwelkomen, zullen worden beloond.

1. Plato's Ring of Gyges (Griekse mythe)

Gyges was een herder en toen hij op een keer in het veld liep, vond hij een bronzen paard waarop het lichaam van een overleden persoon lag. Deze persoon had een ring, die Gyges niet aarzelde om te grijpen. De ring was magisch en wanneer hij werd gedraaid, werd de persoon die hem droeg onzichtbaar. De herder gebruikte het om de koningin te misleiden, de koning te doden en het koninkrijk over te nemen.

Deze mythe vertelt niet de oorsprong van goed en kwaad, maar legt uit dat er in elke samenleving mannen zullen zijn die zal verkeerd doen, om die reden, voor Plato, was het noodzakelijk dat er wetten waren die overvallen veroordeelden en moorden.

1. Lycaon (Griekse mythe)

Lycaon was een koning die de stad Licosura stichtte. In het begin was hij een zeer rechtvaardige koning, maar na verloop van tijd begon hij offers te brengen aan de goden. Eens deed Zeus alsof hij een pelgrim was, om te zien wat er gebeurde in de stad Licosura. De koning van de goden verbleef in het paleis van Lycaon.

De koning wilde de pelgrim offeren, dat wil zeggen Zeus, maar de god strafte hem door Lycaon in een wolf te veranderen en zijn paleis in brand te steken.

Het doel van deze mythe was om de leer over te brengen dat het niet nodig was om mensenoffers te brengen en dat de wetten van gastvrijheid moesten worden gerespecteerd.

1. Koning Midas (Griekse mythe)

Midas was de koning van Frygië en, omdat hij gastvrij was geweest voor Silenus, vertelde Dionysus, de god van vruchtbaarheid en wijn, hem dat hij een wens zou vervullen. Midas vertelde hem dat hij de macht wilde hebben om alles wat hij aanraakte in goud te veranderen en Dionysus voldeed aan zijn wens.

Maar Midas had niet goed nagedacht over zijn wens, omdat het voedsel dat hij aanraakte in goud veranderde. Daarom vroeg Midas Dionysus om zijn macht weg te nemen en de god zei hem om te proberen zijn handen te wassen in de Pactolo-rivier. Midas ging naar de rivier, maar toen hij zijn handen erin doopte, veranderde de rivier in goud.

Deze mythe probeert een morele leer over te brengen: je hoeft niet hebzuchtig te zijn en je moet voorzichtig zijn als je de goden om iets vraagt.

1. De straf van Atlantis from kritieken Plato's (Griekse mythe)

Critias was in debat over de ideale samenleving en toen het zijn beurt was om te spreken, vertelde hij het verhaal van Atlantis, een stad die onder de zee lag. Deze stad was prachtig, de mensen waren deugdzaam en eerden de goden. Maar na verloop van tijd begonnen de burgers zich te misdragen en de goden ongehoorzaam te zijn. De goden besloten dat ze de Atlantiërs zouden straffen voor hun gedrag en bedekten daarom de stad met water en modder.

Deze mythe probeert de leer over te brengen dat men niet arrogant moet zijn tegenover de goden.

1. De doos van Pandora (Griekse mythe)

Pandora was de eerste vrouw die op aarde woonde en ze was verloofd met Epimetheus. Ze trouwden en kregen als huwelijkscadeau een doos met een waarschuwing erop: het was verboden om de doos te openen.

Epimetheus vergat de doos, maar Pandora bleef zich afvragen wat erin zat, en dus opende ze hem. Maar er kwam niets goeds uit de doos, maar al het kwaad in de wereld kwam eruit.

Deze mythe verklaart de oorsprong van het kwaad van de wereld en werd bovendien gebruikt om de leer over te brengen dat alle daden gevolgen hebben.

1. Daedalus en Icarus (Romeinse mythe)

Daedalus was een architect en Icarus was zijn zoon. Koning Minos had hem gevraagd om te helpen bij het bouwen van een labyrint waarin hij de Minotaurus zou opsluiten. Daedalus stemde ermee in om de constructie te doen en ging met zijn zoon naar Kreta, maar toen de constructie klaar was, sloot Minos ze op in het labyrint zodat niemand zou weten hoe ze eruit moesten komen.

Daedalus bedacht dat ze vleugels konden maken van veren en honing om te ontsnappen. Vader en zoon maakten de vleugels, deden ze op en Daedalus waarschuwde Icarus dat hij heel voorzichtig moest zijn, omdat dat als het te hoog vloog de honing zou smelten met de zon en als het te laag zou vliegen de veren nat zouden worden van het water uit de zee.

Eerst gehoorzaamde Icarus zijn vader, maar later begon hij heel hoog te vliegen. De honing smolt, de vleugels vielen uit elkaar, Icarus viel in de zee en verdronk. Daedalus was bedroefd door de dood van zijn zoon en begroef hem op een eiland dat hij Icaria noemde om hem te eren.

Deze mythe werd gebruikt om het belang van gehoorzaamheid en voorzichtigheid uit te leggen.

1. De oorsprong van Satan (christelijke mythe)

Lucifer was een engel die bij God in de hemel woonde. Maar deze engel was erg trots en kwam in opstand tegen God, omdat hij zoals hij wilde zijn. Hoogmoed was een zeer ernstige zonde en daarom verdreef God hem voor altijd uit de hemel en vanaf dat moment kreeg hij de naam Satan (in het Hebreeuws betekent het tegenstander).

Deze mythe verklaart de oorsprong van het kwaad, dat wordt vertegenwoordigd door Satan, in tegenstelling tot het goede, dat wordt vertegenwoordigd door God.

1. De oorsprong van de zonde (christelijke mythe)

Adam, de eerste man op aarde, en Eva, de eerste vrouw op aarde, woonden in Eden, een heel mooie natuurlijke plek waar het hen aan niets ontbrak. Adam en Eva konden doen wat ze wilden, behalve een vrucht eten, want God had het hen verboden.

Op een dag overtuigde de slang, die de duivel was, Eva om van de verboden vrucht te eten. Eva realiseerde zich dat ze van de vrucht hield en dat het haar ook wijsheid gaf, dus overtuigde ze Adam om er ook een te eten.

God realiseerde zich echter wat Adam en Eva hadden gedaan, verdreef hen uit het paradijs en veroordeelde hen om sterfelijk te zijn en voor hun voedsel te werken.

Deze mythe verklaart de oorsprong van de zonde en staat bekend als de "erfzonde", aangezien het de eerste zonde is en volgens de christelijke religie een zonde is waarmee alle mensen worden geboren.

1. De straf van ijdelheid (Romeinse mythe)

Volgens deze mythe was er een jonge man genaamd Narcissus die de mooiste man ter wereld was. Veel mensen werden verliefd op hem, maar de jonge man was erg ijdel en maakte grappen over en mishandelde mensen die hem hun liefde verklaarden.

Voor zijn gedrag werd Narcissus door de goden gestraft omdat hij verliefd was geworden op zijn spiegelbeeld. Eens liep de jonge man door het bos, hij zag een rivier en ging water drinken. Toen hij zijn spiegelbeeld zag, werd hij verliefd op zichzelf en kon niet stoppen met naar zichzelf te kijken.

Na een tijdje stierf de jongeman van honger en eenzaamheid.

Deze mythe verklaart de ernstige gevolgen die ijdelheid kan hebben.

Het kan u van dienst zijn: