Definitie van gebarentaal

Indira Ahmed Fernandez | dec. 2021
BA in Spaanse Letters

De tong Ondertekening bestaat omdat het een communicatieve behoefte is voor degenen die het beoefenen, en het is recentelijk als zodanig geaccepteerd door de meerderheidsgemeenschap. In zijn geschiedenis is het vaak gestigmatiseerd door de rest van de mensen, bewerend dat het een systeem is primitief en aapachtig, omdat het gebaseerd is op nabootsende tekens die worden geëxternaliseerd om complexe gedachten te vormen en communiceer ze. Toch zijn er geen rigoureuze en diepgaande studies met betrekking tot de taalkundige en grammaticale aspecten van dit systeem.

Historische ontwikkeling

In 1960 leed de dovengemeenschap nog steeds onder een hoge mate van segregatie en onbegrip door de rest. De oplossing die door diezelfde groep werd geboden, bestond erin te proberen via gebaren te communiceren, hoewel dit niet was gestandaardiseerd als systeem of als onderdeel van taal. Deze reactie was onafhankelijk en creatief.

In de oudheid werd aangenomen dat dove mensen hun spreekvaardigheid niet konden ontwikkelen en daarom niet effectief konden communiceren. Rodríguez en Velásquez (2000) wijzen op verschillende momenten op de geschiedenis van de institutionalisering van gebarentaal en wijzen erop dat de eerste Het verslag vertelt hoe paus Innocentius III in 1198 toestemming gaf voor het huwelijk van een stomme, met het argument dat als hij niet kon spreken, hij kon communiceren via adres.

Ongeveer in de 16e eeuw was het bestaan ​​van een gemeenschap al duidelijk taalkunde dat ze een taal deelden en het valt op dat de doven onder de indruk waren van de snelheid en precisie waarmee ze elkaar konden verstaan. Dit resulteerde in de interesse van sommige mensen om de methode van deze taal te verspreiden, net als de abt L'Epée, die de taak op zich nam in de 18e eeuw en de eerste school stichtte om doof. Dit was het eerste moment waarop het communicatieve vermogen van de groep werd herkend, aangezien hun gebaren dat niet waren bootst alleen na, maar ze leken een linguïstisch systeem te vormen dat perfect de functies van a. vervulde tong. Vanaf dat moment is de perceptie Deze sprekende groep veranderde een beetje en hun relatie met de rest van de samenleving werd draaglijker.

Het is in 1960 dat gebarentaal een soort van herkenning als taalsysteem begint, nadat William Stokoe grammaticaal heeft aangetoond dat het informatie kan overbrengen. Vanuit zijn studies wordt de analyse hiervan als systeem uitgebreid en omvat het alle universele grammaticale kenmerken die verschillende talen beschrijven en analyseren. In 1980, met de verspreiding van Stokoe's studies, bevolking doven als een “minderheidsgemeenschap die haar eigen taal spreekt”.

Cadeau

Vanaf dit moment zijn er verschillende varianten ontwikkeld volgens de geografische regio van de sprekers, die naast elkaar bestaan ​​​​en de communicatie effectief onder zijn sprekers. Zelfs de gemeenschap, hoewel ze als een minderheid wordt beschouwd, heeft wettelijke erkenning gekregen en dit heeft haar leden verschillende sociale voordelen opgeleverd.

Hoewel reeds uitgevoerde studies aantonen dat dit systeem zijn correspondentie heeft in de gesproken taal en dat het kan worden geanalyseerd vanuit taalkundige principes, zoals elke taal, Onderzoek in die zin heeft het nog een lange weg te gaan. Tekenen die in gesproken taal met het oor worden waargenomen, worden in gebarentaal op zicht opgevangen, die het systeem een ​​volledige en breed communicatieve betekenis geeft, evenals samenhang en pragmatisme.

Momenteel is het doel om inclusie van deze groep in de massamedia, aangezien er communicatiestrategieën zijn ontwikkeld zodat ze op dezelfde manier toegang hebben tot informatie als de rest van de sprekende gemeenschap. Onder de initiatieven kunnen we de implementatie van het Closed Caption-systeem in de televisieprogramma's en de aanwezigheid van een gebarentolk om de uitzendingen. Hoewel ze nog niet volledig in alle media zijn opgenomen, blijkt uit deze acties de inspanning om de informatie naar de hele gemeenschap te brengen.

Het bestaat ook als een carrière, op bepaalde niveaus, de aan het leren van gebarentaal. Dit maakt het bestaan ​​mogelijk van niet-dove mensen die zich identificeren met deze gemeenschap en die kunnen fungeren als intermediaire tolken voor mensen die de communicatie niet kunnen waarnemen mondeling.

In Spanje valt het initiatief van de Cubaanse gebarentaaltolk Milena Fajardo op, die de muziek aan de dovengemeenschap. Deze jonge vrouw interpreteert op haar kanaal "With my hands" liedjes in gebarentaal zodat zelfs deze artistieke manifestatie wordt gewaardeerd door een groep die, als minderheid, gedurende een grote periode van de geschiedenis van de de mensheid.

Bibliografie

Rodríguez, M. I. en Velásquez, R. P.: Geschiedenis en grammatica van gebarentaal.

Fajardo, M.: Met mijn handen LSE. (Youtube kanaal).